Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Χούντα; Ποια χούντα; Υποσχέσεις; Ποιες υποσχέσεις;

«Εμένα δεν με έχετε ακούσει ποτέ να μιλήσω για χούντα ούτε τα στελέχη μας μιλάνε για χούντα. Δεν συγκρίνουμε εμείς μια περίοδο κατάλυσης κάθε ελευθερίας με μια περίοδο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι επικίνδυνο κανείς να το κάνει. Όμως περιγράφουμε αυτή την περίοδο ως μια ιδιότυπη περίοδο»είπε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέντευξή του στη...
ΔΕΘ, δίχως να ερυθριά. 
 
Κι είναι η αμήχανη στιγμή που ο άλλος σου λέει με απόλυτη φυσικότητα ένα κατάφωρο ψέμα που έχει ορατές και οδυνηρές επιπτώσεις στη ζωή σου, κι εσύ δεν μπορείς να απαντήσεις, διότι τι να πρωτοπείς;

Να πεις πως όλος ο λόγος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο ότι «καθημερινά συντελείται πραξικόπημα», πως έχουμε μια«κοινοβουλευτική χούντα», μια «κυβέρνηση δοσίλογων» η οποία «πρέπει να ανατραπεί με τους λαϊκούς αγώνες»; 
 
Να πεις πως τότε, το καλοκαίρι του 2011 με το «κίνημα των Αγανακτισμένων» ο Αλέξης Τσίπρας κατέβαζε κόσμο στο δρόμο με το, εκτός των άλλων, ανιστόρητο σύνθημα:  «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία- Η χούντα δεν τελείωσε το ’73, εμείς θα την κηδέψουμε σε τούτη την πλατεία»;
 
Ή μήπως να αναφερθείς σε κάποιες ενδεικτικές δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ: 
 
Στάθης Παναγούλης: Έχουμε κοινοβουλευτική χούντα.(24/7/2013, Βουλή)
 
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Η κυβέρνηση μετατρέπει την κοινοβουλευτική δημοκρατία, σε μια κοινοβουλευτική χούντα (5/2/2013, δήλωση στον Πειραιά)
 
Πάνος Σκουρλέτης: Αυτοί δεν θα κάνουν εκλογές, θέλουν να εξαντλήσουν την επταετία.(9/2/2012, tweet)
 
Δημήτρης Στρατούλης: Είναι δημοκρατία αυτή; Είσαστε κοινοβουλευτική χούντα. (5/2/ 2013, ΑΝΤ1)
 
Και για να μην ανατρέξουμε στα παλιά - όπως στη συνέντευξη του κ. Τσίπρα στον Γ. Αυτιά, τον Οκτώβριο του 2011 στην οποία ανέλυε τις ομοιότητες της κυβέρνησης με αυτή της χούντας των συνταγματαρχών - μόλις την περασμένη Παρασκευή στην ανοιχτή ομιλία του στη ΔΕΘ, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας παρομοίασε την κυβέρνηση με αυτή του δικτάτορα Πινοσέτ! 
 
Περιττές οι υπενθυμίσεις, σαφώς. Οι πολίτες έχουν κοντή μνήμη αλλά όχι δα και τόση. 
 
Κι όλα αυτά μπορεί να μην ήταν δα και τόσο σημαντικά αν δεν είχαν τόσο τρομακτικές συνέπειες στη ζωή μας: το 15% της Χρυσής Αυγής. Διότι από το  καλοκαίρι του 2011 επαναλαμβάνουμε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε δυνατό τρόπο πως όλη αυτή η ρητορική περί χούντας και πραξικοπημάτων, εκφασίζει την κοινωνία, αμβλύνει την ιστορική μνήμη ως προς το τι ήταν η χούντα, και άρα, ανοίγει το δρόμο για την επέλαση των πραγματικών νοσταλγών της χούντας και του νεοναζισμού.  Κι αυτό δεν είναι η θεωρία των ακρών.
 
Ας μείνουμε όμως στη θετική όψη της τελευταία δήλωσης του κ. Τσίπρα, ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε σε χούντα, κι ας τη διαβάσουμε ως δημόσια συγγνώμη για τα όσα έχει πει στο παρελθόν ελπίζοντας πως δεν θα τα ξανακούσουμε.Φεύ! 
 
Όμως υπάρχει κάτι άλλο που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Η ευκολία με την οποία ο αρχηγός της αντιπολίτευσης λέει και ξε-λέει, τάζει και ξε-τάζει, συνεπής ως προς την επιλογή του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. 
 
Είναι αυτό το «κλείσιμο του ματιού», όπως έχει πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκτός από ανήθικο είναι και εθνικά επικίνδυνο. Αυτό που κάνει τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει σήμερα «θα κάνουμε μονομερή αναστολή πληρωμών», «θα ακυρώσουμε τα μνημόνια», θα «επαναφέρουμε μισθούς και συντάξεις στα επίπεδα του 2009», θα «προσλάβουμε στο δημόσιο» κοκ γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως αν κοροϊδέψει το λαό έτσι και πάρει εξουσία, μετά θα πει «όχι, τώρα δεν μπορεί να γίνει αυτό, τώρα ακολουθώ τη γραμμή που ακολουθούσε η προηγούμενη Κυβέρνηση» που αναγκάστηκε δηλαδή να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ για να αποφύγει η χώρα τα χειρότερα και προσχώρησε και η ΝΔ στη συνέχεια. 
 
Αυτό είναι και πολιτικά ανήθικο και εθνικά επικίνδυνο. Διότι και θα έχει εκτροχιαστεί η χώρα στην τελευταία στροφή της εξόδου από την κρίση αλλά και θα έχουμε επαναλάβει τα ολέθρια λάθη του παρελθόντος.

Το έχουμε πει πολλές φορές, αν στην πατρίδα μας επικρατούσε πολιτική συναίνεση, αυτή τη στιγμή θα είχαμε ήδη βγει από την οικονομική κρίση.
 

Όπως έχει πει ο Β. Βενιζέλος, «το μόνο νέο που υπάρχει στην πραγματικότητα στη χώρα μας, είναι ότι κάποιοι λένε την αλήθεια στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. Είναι κρίμα να οικοδομούμε το μέλλον της χώρας με τα πιο παλιά υλικά.»

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Ιδού ο αυτουργός, εμφανίστηκε!

Τον Νοέμβρη του 2011, λίγο μετά τα θλιβερά γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου 2011, - όταν μαθητές γυρνούσαν την πλάτη στους επισήμους, πολίτες μασκαρεμένοι σε αγανακτισμένους γονείς προπηλάκιζαν πολιτικούς, οι παρελάσεις διακόπτονταν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καθυβρίζονταν ως «προδότης» και φυγαδεύονταν με βουρκωμένα μάτια - είχα ρωτήσει και αναρωτηθεί στο άρθρο μου «Eν-δυο, εν-δυο, … κλίνατε προς το πουθενά»  ποιοι είναι αυτοί που εκπαιδεύουν τα παιδιά μας  επί βδομάδες ώστε να επιτύχουν αυτή την «επίδειξη δύναμης, τελειότητας, πειθαρχίας» γυρνώντας την πλάτη στους θεσμούς, γυρνώντας την πλάτη στη δημοκρατία;
Στην ερώτηση είχα απαντήσει με άλλη ερώτηση: «όταν τα παιδιά μας μάθουν να πειθαρχούν τυφλά στις εντολές των ανωτάτων, ποιος θα είναι ο επόμενος που θα τα χρησιμοποιήσει, για ποιο σκοπό, και εις βάρος ποιών;»

Το άρθρο κατέληγε με αποσπάσματα της Χάνα Αρεντ από τις ρίζες του ολοκληρωτισμού, θέλοντας σαφώς να καταδείξω ότι όλα αυτά είναι εξαιρετικά επικίνδυνα «παιχνίδια» που ασχέτως από πού προέρχονται, εν τέλει τρέφουν το αυγό του φιδιού. Η μορφοποίηση του εκφασισμού της κοινωνίας, έλεγα τότε, είναι ante portas.

Φυσικά και για το άρθρο αυτό, όπως και για πολλά άλλα, κατηγορήθηκα δριμύτατα. Τότε, λίγοι έβλεπαν την Χρυσή Αυγή να καλπάζει προς το μέρος μας. Αμέριμνοι φωνάζαμε «ζήτω και γειά».
Λίγους μήνες μετά η Χρυσή Αυγή καταγράφει το πρωτοφανές για τα ελληνικά αλλά και τα ευρωπαϊκά δεδομένα ποσοστό και μπαίνει στη Βουλή. Κι οι πτώσεις από τα σύννεφα αρχινούν. Όλοι αθώοι και κάποιοι ακόμα πιο αθώοι. Φταίει τον μνημόνιο, φταίνε οι κακοί πολιτικοί, οι εθνοπροδότες, οι γερμανοτσολιάδες κι άλλα συναφή ήταν η κλασσική εξήγηση των δήθεν «πιο αθώων».

Πέρασε ο καιρός και αν υποθέσουμε πως τότε δεν ήξεραν, τώρα πια ουδείς έχει το δικαίωμα να μην γνωρίζει, μηδέ να προσποιείται. Είναι γνωστό μάλιστα, αν και με εμπειρικές μεθόδους, ότι η διείσδυση της Χρυσής Αυγής στα σχολεία, εν είδει μόδας και χαβαλέ, είναι τρομακτική. Κι ενώ τα γνωρίζουμε όλα αυτά, κι ενώ ο ελέφαντας είναι μέσα στο σαλόνι μας και κάθεται στον καναπέ μας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσης με μια πρωτοφανή εμφάνιση στο Επαγγελματικό Λύκειο Ν. Ιωνίας, δίνει την απάντηση που αναζητούσα από τον Νοέμβρη του 2011: «ποιοι είναι αυτοί που εκπαιδεύουν τα παιδιά μας να γυρνάν την πλάτη στη δημοκρατία;». Εγώ Αναφώνησε σήμερα ο Αλέξης!

«Je suis la révolution» ανέκραξε ως καρικατούρα του Ναπολέοντα, και αφού ειρωνεύτηκε τους μαθητές, τα παιδιά μας, που ξεκινάνε τη νέα χρονιά με ελπίδες, όνειρα, προσδοκίες λέγοντας πως «θέλω να σας ευχηθώ καλή χρονιά, αλλά φέτος αυτό ακούγεται σαν ειρωνεία» τους κάλεσε να στηρίξουν τον αγώνα της ΟΛΜΕ που θέλει τα σχολεία κλειστά, παρομοίωσε την κατάσταση στη χώρας μας με αυτή της υπόδουλης Ελλάδας στους Οθωμανούς, και τους φλόμωσε στα ψέματα λέγοντας πως η κακή κυβέρνηση «πετάει στο δρόμο» τα παιδιά, πως κλείνει το ολοήμερο σχολείο, πως «τα παιδιά των ειδικών σχολείων ρίχνονται στον Καιάδα», και ζήτησε να ξεκινήσει από το σχολείο το «μεγάλο κύμα αντίστασης και ανατροπής»… που θα κάνει τον ίδιο Πρωθυπουργό!

Ιδού λοιπόν ο αυτουργός του εκφασισμού της κοινωνίας μας. Ιδού ο προμηθευτής δηλητηρίου των ψυχών μας. Ιδού ποιος οργάνωνε τότε το 2011 τα παιδιά μας εν κρυπτώ και σήμερα με περισσή αυτοπεποίθηση εμφανίζεται αυτοπροσώπως να οδηγήσει το «στράτευμά του»… πού; Στο κενό. Στο πολιτειακό κενό. Να δρέψει… τι; Το σπόρο του τυφλού μίσους που θα μας δηλητηριάσει όλους και πρώτα από όλα τη νέα γενιά του τόπου μας, τη μόνη μας ελπίδα;

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν εννοεί να καταλάβει ότι η ρητορική του οδηγεί στην τυφλή βία, οδηγεί στην άνοδο των νεοναζί, οδηγεί στον εθνικό διχασμό, οδηγεί στην καταστροφή.  Εμείς;