Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Το ζήτημα Τζιτζικώστα δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό

Πριν κάποιες εβδομάδες, οι τομείς Παιδείας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ έστειλαν επιστολή στον Υπουργό Παιδείας ζητώντας συνάντηση για να συζητηθεί ο τρόπος με τον οποίο οι φετινοί εορτασμοί της 28ης Οκτωβρίου θα είχαν σαφή αντιφασιστικό και αντιναζιστικό χαρακτήρα.

Ακολούθησε συνάντηση μεταξύ του Γραμματέα του Κινήματος Νίκου Ανδρουλάκη και του Υπουργού Παιδείας, κατά την οποία συμφωνήθηκαν δράσεις για την 28η Οκτωβρίου.

Όμως, λίγες ημέρες αργότερα, τα πρώτα δείγματα από την πλευρά της ΝΔ έδειξαν πως οι προθέσεις δεν υπηρετούνται από τις πράξεις.

Το πρώτο δείγμα ήρθε από την πλευρά του Υπουργού Άμυνας κ. Αβραμόπουλου, ο οποίος έκρινε σκόπιμο να αποφασίσει την επαναφορά αρμάτων και αεροπλάνων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Σημειώνουμε ότι ο Ευ. Βενιζέλος ως ΥΠΕΘΑ είχε αποφασίσει μετά από εισήγηση της στρατιωτικής ηγεσίας να μην μετέχουν μηχανοκίνητα στις παρελάσεις. Όχι μόνο για οικονομικούς, αλλά και για λειτουργικούς λόγους. «Τα άρματα δεν είναι για επίδειξη, αλλά για άμυνα», απάντησε το ΠΑΣΟΚ στον Δ. Αβραμόπουλο, ζητώντας την άμεση ανάκληση της απόφασής του. Αλλά ο Δ. Αβραμόπουλος δεν ανακάλεσε, λαμβάνοντας φυσικά το πολιτικό κόστος των επιλογών του, αλλά και πλήττοντας τον χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η 28η Οκτωβρίου.

Το δεύτερο δείγμα ήρθε λίγο αργότερα με την πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Μακεδονίας κ. Τζιτζικώστα, να καλέσει τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής στην εξέδρα των επισήμων. Απάντησε μάλιστα εξαιρετικά προσβλητικά στις σχετικές αντιδράσεις του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κ. Μπουτάρη, προβάλλοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα ομοφοβία που δεν συνάδει με τη θεσμική του ιδιότητα, καθώς μίλησε για «άλλες παρελάσεις» που επιδοκιμάζει ο κ. Μπουτάρης, υπονοώντας τις gay pride.

Το ΠΑΣΟΚ κάλεσε άμεσα «τον Περιφερειάρχη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανακαλέσει αμέσως την πρόσκληση στους εκπροσώπους του μορφώματος της Χρυσής Αυγής. Οι πολιτικοί άνδρες κρίνονται από τη στάση τους στα ζητήματα ουσίας και όχι στους τύπους. Αυτό επιβάλλουν τα ήθη των Ελλήνων και αυτό οφείλει να πράξει. Τέτοιο ήταν το ΟΧΙ των Ελλήνων», όπως δήλωσε η ΝΕ ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης. Αιχμηρή ήταν και δήλωση της νεολαία ΠΑΣΟΚ: «Ο κ. Τζιτζικώστας επιχειρώντας να διορθώσει το λάθος του, υπέπεσε σε νέο μεγαλύτερο με τις δηλώσεις του. Τα υπονοούμενα που αφήνει στη δήλωση του κατά του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρη, για τη στήριξη του τελευταίου στην παρέλαση του PRIDE είναι ρατσιστικά και πολιτικά απαράδεκτα. Ο κ. Τζιτζικώστας πρέπει να επιλέξει: ή με τους χρυσαυγίτες ή απέναντι σε αυτούς»

Αλλά ο κ. Τζιτζικώστας δεν φάνηκε να αντιλαμβάνεται το λάθος του. Προχώρησε σε ακόμα μεγαλύτερο, δηλώνοντας σε πρωινή εκπομπή του Mega, ότι εμμένει στην απόφασή του. Τόνισε μάλιστα ότι το ΠΑΣΟΚ είναι… εγκληματική οργάνωση λόγω του Άκη!

Το ΠΑΣΟΚ φυσικά ζήτησε άμεσα την παραίτηση του κ. Τζιτζικώστα «λόγω έλλειψης δημοκρατικού ήθους αλλά και λόγω ακραίας ανοησίας». Το ΠΑΣΟΚ ακολούθησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που ζήτησε από τον Περιφερειάρχη να ανακαλέσει.

Κάπως έτσι βέβαια ο σαφής αντιναζιστικός χαρακτήρας της 28ης Οκτωβρίου πήγε περίπατο, με αποκλειστική ευθύνη κορυφαίων στελεχών της ΝΔ. Πράγμα ιδιαιτέρως επικίνδυνο για την εξαιρετικά δύσκολη μάχη που δίνει η Ελληνική Δημοκρατία απέναντι σε αυτούς που θέλουν να την καταλύσουν.

Να θεωρηθούν τα προαναφερόμενα περιστατικά ως μεμονωμένα και αυτόνομα; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική αν λάβει κανείς υπόψη του και το περίφημο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Δημοκρατία «90+1 κακουργήματα της εγκληματικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ» που «τεκμηρίωνε» τη δήλωση της ηγεσίας της νεοναζιστικής οργάνωσης πως το ΠΑΣΟΚ - και όχι η Χρυσή Αυγή-είναι εγκληματική οργάνωση. Ομολογήθηκε έτσι πλήρως η ολόψυχη σύμπλευσή της με τη Χρυσή Αυγή.

Εξάλλου η ίδια εφημερίδα Δημοκρατία, που εφάπτεται με κύκλους πέριξ του Μαξίμου, είχε εγκαλέσει, μία μέρα πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τη Χρυσή Αυγή διότι απέκλειε τη συνεργασία της με τη ΝΔ, χαρακτηρίζοντάς τη δεύτερη «ανάδελφο παράταξη»! Η εφημερίδα αυτή, που υπάρχει μόνο για να λασπολογεί κατά του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη ομάδα στο εσωτερικό της ΝΔ που προτιμά τη συνεργασία ΝΔ- ΧΑ, αντί της συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εις βάρος βέβαια όχι μόνο της κυβερνητικής σταθερότητας, αλλά και του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματός μας.

Είναι περιττό να αναφερθώ σε ονόματα, διότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ... γνωριζόμαστε.

Η ηγεσία της ΝΔ, εφόσον πραγματικά ενδιαφέρεται για τη χώρα και την πολιτική αλλά και την πολιτειακή σταθερότητα, έχει υποχρέωση να απομονώσει άμεσα και έμπρακτα τα στελέχη της που δρουν κατ’ αυτό τον τρόπο. Στην εθνική προσπάθεια για την προστασία της δημοκρατίας και της χώρας, δεν μπορεί να επικρατεί διγλωσσία. Το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορεί για πολύ καιρό ακόμα να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές -ούτε να είναι το μοναδικό κόμμα ευθύνης της χώρας.

Κι αν η ΝΔ έχει «πρόβλημα» με τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ, ο εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας έχει πολλούς περισσότερους λόγους να μην επιθυμεί την συνεργασία με τη συντηρητική παράταξη, που σε τελική ανάλυση είναι και ο εκφραστής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ευρώπης, με τις οποίες είμαστε σε ευθεία σύγκρουση, ως χώρα και ως παράταξη.

Όσο για την καραμέλα περί Άκη, ο οποίος βρίσκεται στη φυλακή ύστερα από την εξεταστική που προκάλεσε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αν θέλει η ΝΔ, έχουμε κι εμείς πολλές ιστορίες να πούμε για Παπαγεωργόπουλο, Ψωμιάδη, Βατοπαιδι, δομημένα ομόλογα, κουμπάρους της επιτροπής ανταγωνισμού, Βουλγαράκη κ.λπ.

Τώρα όμως προέχει η χώρα, προέχει η Δημοκρατία.

Η παραίτηση Τζιτζικώστα είναι το αυτονόητο επόμενο βήμα, αλλά δεν αρκεί. Η απομόνωση της ομάδας στελεχών της ΝΔ που επιδιώκουν τη συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή είναι η βασική προϋπόθεση για την ομαλή εξάντληση της τετραετίας υπέρ της πατρίδας.

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Άρθρο στο ΕΘΝΟΣ | Η Κεντροαριστερά, για την επόμενη μέρα της χώρας


Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, η κεντροαριστερά ήταν το πλειοψηφικό ρεύμα που εκφραζόταν κυρίως μέσα από το ΠΑΣΟΚ.

Κι έπειτα ήρθε η κρίση. Μολονότι η κεντροαριστερά διεθνώς δεν είθισται να κρατά την πρώτη γραμμή της μάχης - μισεί τις δυσάρεστες αποφάσεις- στην Ελλάδα ο ιστορικός εκφραστής της, το ΠΑΣΟΚ, έκανε τη διαφορά καθώς διαχειρίστηκε μόνο του έναν «πόλεμο», έναν οικονομικό πόλεμο. Ενώ η συντηρητική παράταξη στάθηκε απέναντι, μαζί με τις αριστερίζουσες δυνάμεις.

Στο δεύτερο μισό της κρίσης, όταν η κεντροαριστερά έχασε δυνάμεις, ο ιστορικός εχθρός της, η δεξιά, αναγκάστηκε να προσφέρει υποστήριξη. Κι αυτό μπορεί μεν να βοήθησε τον εθνικό στόχο αλλά έβλαψε την κεντροαριστερά, δίχως να είχε δα και πολύ μεγάλη σημασία στη μεγάλη εικόνα τη στιγμή εκείνη.    

Τώρα όμως έχει. Τώρα που πλησιάζει η στιγμή που πρέπει να «διαχειριστείς την ειρήνη», έχει σημασία η κεντροαριστερά να είναι και πάλι δυνατή, να είναι και πάλι ο ρυθμιστής των εξελίξεων. Γιατί δεν πρέπει να συμβεί είναι αυτό που έγινε σε άλλες περιόδους, συμβατικών πολέμων. Το τέλος του «πολέμου» να σημάνει την αρχή ενός εμφυλίου ούτε να οδηγήσει σε μια συντηρητικοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής του τόπου. Κι αν κάτι δείχνουν με σαφήνεια οι δημοσκοπήσεις είναι ότι η διχαστική πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θρέφει τη Χρυσή Αυγή. Λογικό, διότι αν δεν εκλείψει ο  φασίζων λόγος, πως θα εκλείψει ο φασισμός;

Εδώ εντάσσεται η συζήτηση για την κεντροαριστερά: στη διαχείριση της μεταμνημονιακής εποχής. Η πρωτοβουλία των 58 για τη στήριξη της κεντροαριστεράς, για τη Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη, είναι μια σημαντική αφετηρία.

Δεν υπάρχει όμως χρόνος για χάσιμο. Η Κεντροαριστερά δεν είναι μια «αφηρημένη ιδέα» ή ένας γεωγραφικός χώρος στον πολιτικό χάρτη. Η Κεντροαριστερά από μόνη της δεν «τρώγεται», δεν οδηγεί σε ανάπτυξη, δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Πρέπει να απαντήσουμε με πειστικό τρόπο τι σημαίνει Κεντροαριστερά στην καθημερινή ζωή του πολίτη. Χρειάζεται να προχωρήσουμε με γνώμονα ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, για ένα κανονικό ευρωπαϊκό προοδευτικό κοινωνικό κράτος στην υπηρεσία του πολίτη.

Όσο για τα προσωπικά «εγώ» του καθενός, η ικανοποίηση ιδιοτροπιών και ναζιών είναι πολύ χρονοβόρα διαδικασία σε μια τόσο δύσκολη εθνική αποστολή που ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας. Χρειάζεται αυταπάρνηση, υπέρβαση, ενόραση.

Για να σχεδιάσουμε όλοι μαζί τις ζωές μας, τον τόπο στον οποίο θέλουμε να ζούμε, με τη γνώση των λαθών και την εμπειρία των παθών.

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Νέα αφήγηση: Δεν είναι έγκλημα ο ναζισμός!

Νέα αφήγηση εισήλθε στο δημόσιο διάλογο: δεν είναι ο ναζισμός το ζήτημα αλλά ότι οι χρυσαυγίτες διέπραξαν εγκληματικές πράξεις!

Η φράση αυτή συνοδεύεται από επιχειρήματα τύπου «δεν ποινικοποιούνται οι ιδέες αλλά οι πράξεις».

Δηλαδή τι; Η «ιδεολογία» (ή μάλλον η ιδεοληψία) του ναζισμού δεν διέταξε το Ολοκαύτωμα στο όνομα της άριας φυλής; Η «ιδεολογία» του ναζισμού δεν δολοφόνησε 17 εκατομμύρια ανθρώπους- εβραίους, τσιγγάνους, ανάπηρους, ομοφυλόφιλους, πολιτικούς αντιπάλους; Ο Χίτλερ ήταν ένας απλός εγκληματίας; Ένας κατά συρροή δολοφόνος; Τίποτα άλλο; Δεν έφερε μια «ιδεολογία» του μίσους και της μισαλλοδοξίας που όπλισε το χέρι των οπαδών της, στοχεύοντας στην ίδια τη Δημοκρατία;    

Όλα αυτά ανήκουν στην Ιστορία του 20ου αιώνα και δεν επιδέχονται ερμηνείες. Οπότε ποιος ο λόγος της ανιστόρητης αυτής αφήγησης ότι δήθεν «δεν είναι ο ναζισμός το ζήτημα»;

Ίσως να υπάρχει ένας λόγος, κι αυτός δεν είναι άλλος παρά από το ότι πίσω από την αφήγηση αυτή επιδιώκεται να δικαιολογηθεί η αμφισημία κάποιων και η εγκληματική καθυστέρηση στην αντίδραση κατά των νεοναζί. Ένα «συγγνώμη, κάναμε λάθος» θα ήταν πολύ πιο καλοδεχούμενο και ωφέλιμο από μια αφήγηση που θέλει να περιμένουμε πρώτα να σκοτώσουν κι έπειτα να αντιδράσουμε. Ας μην γίνουν κάποιοι «απολογητές του ναζισμού», για να δικαιολογήσουν τα λάθη τους

«Οι ιδέες κυβερνούν τον κόσμο» είχε πει ο Κέυνς. Και έκτοτε, απλώς επιβεβαιώνεται.

Εμείς ξεκινήσαμε τη μάχη κατά του νεοναζισμού, εγκαίρως, πριν τα εγκλήματα, γιατί ήταν ηλίου φαεινότερο ότι εκεί θα οδηγούνταν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.  Αυτό επιτάσσει η ιδεολογία τους. Διαφορετικά, δεν θα λέγονταν νεοναζί, αλλά νεοβουδιστές.  

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει πως ο ναζισμός ανήκει στις εναλλακτικές λύσεις πολιτικής σε μια δημοκρατία. Οι νεκροί καιροφυλακτούν.