Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Κακλαμάνης! Τι τύπος!

Ελπίζω όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του Ν. Κακλαμάνη να αναθεώρησαν επιτέλους τις απόψεις τους.
Ο τύπος που με τόση θέρμη υπερασπιζόταν το fake Χριστουγεννιάτικο δέντρο, δεν δίστασε να αποκεφαλίσει 44 δέντρα στο πάρκο που βρίσκεται στη συμβολή Κύπρου και Πατησίων, τα 12 εκ των οποίων ήταν υπεραιωνόβια, μόνο και μόνο για να κατασκευάσουν κάποιοι φίλοι του ένα ιδιωτικό πάρκινγκ.

Χαιρετίζουμε τους αγώνες των κατοίκων της περιοχής.
Το πάρκινγκ αυτό δεν θα γίνει ποτέ και ο Δήμαρχος αυτός, ο χειρότερος Δήμαρχος που πέρασε ποτέ από τον Δήμο Αθηνών, θα πάει σύντομα σπίτι του.
Αναρωτιέμαι όμως μήπως θα μπορούσαμε να κάνουμε και τίποτα πιο ενδιαφέρον. Κάτι σε αγωγή; Διότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, "Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός."
Μήπως να το σκεφτούμε;

Πόσο κοστίζουν τα δικαιώματα;

Αναδημοσίευση απο το περιοδικό ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

___________________________________________________________________

Εδώ και αρκετό καιρό κάποιοι από εμάς έχουν διαπιστώσει την αδικία και τον παραλογισμό που υφίστανται τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στη χώρα μας. Ενώ πληρούν όλες τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για να γίνουν Έλληνες πολίτες ο νόμος πρακτικά τους το απαγορεύει.
Μέχρι πολύ πρόσφατα όλα τα παιδιά ήταν καταδικασμένα στο νομικό καθεστώς του μετανάστη. Καθεστώς ανασφάλειας και περιορισμένων δικαιωμάτων. Καθεστώς στο οποίο μια ατυχία ή μια απλή αμέλεια θα μπορούσε να οδηγήσει στην απέλαση προς μια «πατρίδα» την οποία πολλά από αυτά δεν έχουν γνωρίσει ποτέ.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να ρυθμίσει το θέμα με το νόμο 3731/08. Θεώρησε ότι πρέπει να ασχοληθεί μόνο με τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και τους έδωσε αντί για το καθεστώς του Έλληνα Πολίτη το καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη». Η άδεια του επί μακρόν διαμένοντος είναι πράγματι μια καλή περίπτωση άδειας για μετανάστες. Κατόπιν οδηγίας της ΕΕ υποχρεωθήκαμε να την εντάξουμε στη μεταναστευτική μας νομοθεσία. Αφορά όλους τους μετανάστες που συμπληρώνουν πέντε χρόνια νόμιμης παρουσίας στη χώρα και πληρούν κάποιες προϋποθέσεις οικονομικής φύσης.

Με το άρθρο 40 αρ. 7 του ν 3731/08 η κυβέρνηση αποφάσισε την απόδοση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος στα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και τελείωσαν το γυμνάσιο με την ενηλικίωση τους (δηλαδή μετά από 18 χρόνια παρουσίας στη χώρα!) χωρίς να χρειάζεται να πληρούν τις, οικονομικής φύσης, προϋποθέσεις του νόμου. Βέβαια έβαλε κι άλλα εμπόδια για την απόκτηση της άδειας. Είπε ότι οι γονείς τους θα πρέπει να συνεχίζουν να διαμένουν νόμιμα στη χώρα. Δηλαδή με άλλα λόγια είπε ότι το γεγονός της συνεχούς διαμονής τους στη χώρα παύει να έχει σημασία αν οι γονείς τους δεν έχουν τα απαραίτητα ένσημα για να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους. ..
Για να υλοποιηθούν οι ρυθμίσεις του νόμου προβλέφτηκε ότι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια θα καθοριστούν με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών. Και αυτή η απόφαση δημοσιεύτηκε χθες.
Οι μετανάστες στη χώρα μας πληρώνουν ακριβά παράβολα για την έκδοση των αδειών παραμονής τους. Το πιο ακριβό (και έχει γίνει αρκετή συζήτηση για αυτό) είναι αυτό που προβλέπεται για την άδεια επί μακρόν διαμένοντος. Τα 900 ευρώ είναι πάρα πολλά για οποιονδήποτε άνθρωπο που ζει σε αυτή τη χώρα.
Λεπτομέρεια λοιπόν για το Υπουργείο Εσωτερικών ήταν το κόστος του παραβόλου το οποίο θα καλούνταν να πληρώσουν τα 18χρονα παιδιά που θα ήθελαν να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του νέου νόμου. Λεπτομέρεια αξίας 900 ευρώ…

Όσοι ασχολούμαστε με τα θέματα των παιδιών των μεταναστών θεωρήσαμε αρχικά ότι με την ρύθμιση του ΥΠΕΣ είχαμε την πρώτη μας μικρή νίκη. Ζητούσαμε την απόδοση δικαιωμάτων στα παιδιά γιατί λογικά τα δικαιούνται. Όσο κουτσουρεμένη και να ήταν η ρύθμιση, όσο και αν απέκλειε μεγάλο αριθμό παιδιών πιστεύαμε ότι είναι η αρχή για την απόδοση δικαιωμάτων σε όλα τα παιδιά.
Όμως η εκδοθείσα Υπουργική Απόφαση μας διέψευσε. Η κυβέρνηση δεν παραχωρεί δικαιώματα. Με έναν ιδιότυπο τρόπο τα «πουλάει». Ακούγεται σκληρό αλλά κατ ουσίαν είναι έτσι. Μιλώντας την μέρα που μας πέρασε με πολλά παιδιά που περίμεναν με αγωνία την έκδοση της ΥΑ διαπίστωσα την απογοήτευση τους. Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Είναι και ηθικό. Τα παιδιά πιστεύουν ότι ανήκουν και θέλουν να ανήκουν στην ελληνική κοινωνία. Δεν πιστεύουν ότι έχουν καμία διαφορά από τους συμμαθητές τους και οι συμμαθητές τους πιστεύουν εν πολλοίς το ίδιο. Με αυτή την έννοια θεωρούν αυτονόητο ότι πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα. Η πολιτεία ζητά όμως 900 ευρώ σε μια εποχή που οι περισσότεροι στριμώχνονται οικονομικά. Δηλώνει ότι όποιος θέλει να έχει παραπάνω δικαιώματα πρέπει να τα πληρώσει. Το γεγονός ότι κάποιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα δεν σημαίνει τίποτα αν δεν έχει 900 ευρώ…
Τα παιδιά που θα τελειώσουν φέτος το σχολείο θα μπουν σε μια «αγορά εργασίας» που δυστυχώς για τη γενιά τους μοιάζει όλο και περισσότερο με «αγορά ανεργίας». Οι γονείς τους αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Έτσι σε αυτή την οικονομική συγκυρία η ρύθμιση της κυβέρνησης φαντάζει ακόμη πιο εχθρική.

Με τα 900 ευρώ που θα δώσει κάθε παιδί που θα υπαχθεί στη ρύθμιση του νόμου θα συγκεντρωθεί ένα αρκετά σημαντικό ποσό (αρκετά εκατομμύρια ευρώ σε βάθος 2-3 χρόνων). Η κυβέρνηση έχει πει πολλές φορές ότι η άδεια επί μακρόν διαμένοντος είναι σταθμός στο δρόμο για την απόκτηση ιθαγένειας. Τα παιδιά που αφορά η ρύθμιση πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να αιτηθούν την απόκτηση της ιθαγένειας μέσω πολιτογράφησης (βλ. άρθρα 5-8 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας) όταν ενηλικιωθούν. Αλλά η απόφαση της διοίκησης σε αυτή την περίπτωση είναι αναιτιολόγητη και η πρακτική έχει δείξει ότι πολύ λίγοι τελικά την αποκτούν. Για την αίτηση απόκτησης της Ελληνικής Ιθαγένειας μέσω πολιτογράφησης το κόστος του παραβόλου είναι 1.500 ευρώ…

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Συνέντευξη


Εάν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε μια on line συνεντευξή μου εδώ

Σας ευχαριστώ

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Μετανάστες- η πιο αγαπημένη μας ασύμμετρη απειλή


Τον τελευταίο καιρό ολοένα και πληθαίνουν οι εκτιμήσεις των αναλυτών περί συνέργειας μεταναστών σε διάφορες οργανωμένες παραβατικές συμπεριφορές, από τις λεηλασίες κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Δεκεμβρίου
έως το τρομοκρατικό χτύπημα της 4ης Ιανουαρίου
αλλά και την απαγωγή του εφοπλιστή κ. Παναγόπουλου.

Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα στην ΚΕ υπό τον τίτλο « Και εγένοντο λαθροτρομοκράτες» (11/01/2009) κατά το οποίο προδικάζεται η συμμετοχή των μεταναστών στον «Επαναστατικό Αγώνα». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «στη λίστα των υπόπτων, εκτός των προσώπων που είχαν σκιαγραφηθεί στο παρελθόν από την αντιτρομοκρατική, περίοπτη θέση εμφανίζονται να έχουν πρώτη φορά και μετανάστες, των οποίων οι φάκελοι εξετάζονται εξονυχιστικά.»
Οι εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ εδράζονται:
i. στη «διακριτή συμμετοχή στις καταλήψεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ομάδων νεαρών μεταναστών»,
ii. στο γεγονός της ύπαρξης μιας προκήρυξης της ΑΣΟΕΕ μεταφρασμένης σε τέσσερις γλώσσες: αλβανικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά,
iii. στη «διαπιστωμένη στροφή [των μεταναστών] προς τις εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις και τις αυτόνομες ομάδες»
iv. στην εξασθένιση των αναγνωρισμένων ενώσεων των μεταναστών
v. στα γκέτο που έχουν διαμορφωθεί σε πολλές γειτονιές της Αθήνας.
Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ΕΛ.ΑΣ εκτιμά ότι θα πρέπει να επανεξεταστεί η μεταναστευτική πολιτική «μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της δημόσιας ασφάλειας και τάξης.»

Εκ προοιμίου επισημαίνω ότι το δημοσίευμα αυτό φιλοξενείται στην πιο (πολιτικά) φιλελεύθερη ελληνική εφημερίδα, η οποία πρωτοστατεί στους αγώνες κατά των διακρίσεων. Συνεπώς το δημοσίευμα αυτό κινείται στον κατώτερο κοινό παρανομαστή. Εξάλλου, μολονότι ο δημοσιογράφος δεν παίρνει θέση, εντούτοις από τον τίτλο του άρθρου θα μπορούσαμε να διακρίνουμε, bona fide, μια κάποια ειρωνεία.

Απαντώντας συνοπτικά στις εκπεφρασμένες δια στόματος του δημοσιογράφου θέσεις, θα λέγαμε ότι κατά πρώτον είναι απολύτως κατανοητό αλλά και θεμιτό να συμμετέχουν στις καταλήψεις των πανεπιστημίων οι φοιτητές –παιδιά μεταναστών. Κατά δεύτερον, η μεταφρασμένη και στα αλβανικά προκήρυξη της ΑΣΟΕΕ επιδοκιμάζεται τα μάλα καθώς οι αλβανοί συμπολίτες μας συνιστούν το 10% του ελληνικού πληθυσμού και επομένως οφείλουν να γνωρίζουν για πιο λόγο η χώρα
στην οποία διαβιούν, η χώρα τους, είναι επί ποδός. Η ενέργεια αυτή καταδεικνύει την ευαισθησία της πανεπιστημιακής κοινότητας, κι όχι τη συνεργία μεταναστών σε τρομοκρατικές οργανώσεις. (για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει εδώ την απάντηση που έδωσε το Στέκι Αλβανών Μεταναστών)
Άλλωστε απ’ όσο γνωρίζω η ΑΣΟΕΕ είναι πανεπιστήμιο κι όχι γιάφκα τρομοκρατών. Κατά τρίτον, η διαπιστωμένη (από ποιους;) στροφή των μεταναστών προς εξωκοινοβουλευτικά κόμματα δεν σηματοδοτεί τίποτα άλλο παρά την πολιτικοποίηση των μεταναστών οι οποίοι ενδεχομένως να θεωρούν (και δικαίως) πιο φιλόξενα τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα. Τοιουτοτρόπως, θα λέγαμε ότι αποτελεί τουλάχιστον θεσμικό ατόπημα η ταύτιση των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων με τρομοκρατικές οργανώσεις. Κατά τέταρτον, πράγματι δεν ασκούν καμία έλξη στα παιδιά των μεταναστών τα συλλογικά όργανα των μεταναστών κι αυτό συμβαίνει διότι αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως μέρος της ελληνικής νεολαίας. Η δε εξασθένιση των συλλογικών οργάνων δεν είναι επιφαινόμενο αλλά αποτέλεσμα στοχευμένου πολιτικού σχεδιασμού. Όταν η ΕΛ. ΑΣ εισβάλλει δίχως ένταλμα σε σπίτια μελών κοινοτήτων, όταν η υγειονομική υπηρεσία σφραγίζει δίχως λόγος κοινότητες, όταν η Εθνική Επιτροπή για την Κοινωνική Ένταξη δεν συμπεριλαμβάνει εκπροσώπους κοινοτήτων, είναι φυσικό αυτές να εξασθενούν. Τέλος, είναι κοινός τόπος ότι δεν υπάρχουν γκέτο στην Αθήνα ακόμα. Εκτός και εάν δεν γνωρίζουμε την έννοια του γκέτο. Όσον δε αφορά στα συμπέρασμα της ΕΛ.ΑΣ περί επανεξετάσεως της μεταναστευτικής πολιτικής στο πλαίσιο της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, δεν θα διαφωνήσω. Για να επανεξετάσουμε όμως μια πολιτική θα πρέπει πρώτα αυτή να υφίσταται. Συνεπώς όταν θα υπάρξει μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει πρωτίστως να μεριμνά για τις ζωές των ανθρώπων που διαβιούν στη χώρα μας, να μην τους αφαιμάσσει οικονομικά αλλά και ψυχικά, και να σέβεται την πολιτισμική ιδιαιτερότητά τους.

Πέραν αυτών όμως δεν μπορούμε να θεωρήσουμε συμπτωματική την όλη ρητορική περί συνέργειας μεταναστών στο οργανωμένο έγκλημα. Η κυβέρνηση αλλά και το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του τόπου μας, υπό τη ευρεία έννοια, είναι σαφές πως έχει επιλέξει την οδό της θυματοποίησης. Από την πρώτη στιγμή των κινητοποιήσεων του Δεκεμβρίου κατέστησε εχθρό της τους διαδηλωτές και ταυτίστηκε με τους «πληγέντες» οι οποίοι κατά την εκτίμηση της ήταν οι διαβόητοι νοικοκυραίοι κι όχι οι μαθητές που είδαν να δολοφονείται από όργανα του κράτους ο οιονεί φίλος και συμμαθητής τους, που σε μια στιγμή πέρασαν βιαίως από την αθωότητα της εφηβείας στην κυνικότητα του ενήλικα. Ο δε όρος «νοικοκυραίοι» δεν είναι διόλου αθώος και έχει σαφές πολιτικό χρώμα και στίγμα. Από την τρίτη ημέρα, μετά τα γεγονότα της Δευτέρας της 8ης Δεκεμβρίου, οι διαδηλωτές-εχθροί των νοικοκυραίων, της δημοκρατίας και άρα της κυβέρνησης άρχισαν να συγκεκριμενοποιούνται: όχι δεν ήταν το φιλήσυχο ΚΚΕ, ούτε οι πληγωμένοι μαθητές, αλλά ομάδες αντιεξουσιαστών και μετανάστες. Λίγες ημέρες αργότερα αναλυτές εκτιμούσαν πως στις ομάδες των αντιεξουσιαστών είχαν εισχωρήσει μετανάστες. Την 22α Δεκεμβρίου με την επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ στους εχθρούς της κυβέρνησης προστέθηκαν και οι τρομοκράτες. Μετά την τρομοκρατική επίθεση της 4η Ιανουαρίου, οι εχθροί της κυβέρνησης περιορίστηκαν στους τρομοκράτες στους οποίους είχαν εισχωρήσει μετανάστες. Στη συνέχεια οι μετανάστες ως εχθροί των νοικοκυραίων, της δημοκρατίας και άρα της κυβέρνησης προσχώρησαν και στο κοινό ποινικό έγκλημα. Δεν μπορούμε φυσικά να λησμονήσουμε τις αναλύσεις έγκριτων δημοσιογράφων που κάλυπταν την απαγωγή του κ. Παναγόπουλου οι οποίοι επέμεναν ότι οι δύο απαγωγείς που δεν συμμετείχαν στη συζήτηση ήταν μετανάστες και ενδεχομένως να ήταν και οι άλλοι δύο διότι «οι αλβανοί στην Ελλάδα ζούνε 18 χρόνια οπότε μιλάνε ελληνικά σαν έλληνες», όπως ελέχθη επανειλημμένως. Σε κοινή τροχιά κινήθηκε κι ο επικοινωνιακός χειρισμός του ζητήματος της Κ. Κούνεβα. Η Κ. Κούνεβα πρωτίστως προβλήθηκε ως μετανάστρια και δευτερευόντως συνδικαλίστρια. Οι «υπερασπιστές» της Κ. Κούνεβα μιλάνε για την μετανάστρια που μάλλον κάποιοι Αλβανοί ή Βούλγαροι ή Πακιστανοί ή άλλοι αλλοδαποί της πέταξαν βιτριόλι διότι το βιτριόλι συνηθίζεται σε αυτές τις χώρες. Ο εισαγγελέας μάλιστα επέστρεψε το φάκελο στην ΕΛ.ΑΣ αποκαλύπτοντας ότι η ΕΛ.ΑΣ είχε αναζητήσει τους δράστες μόνο στο περιβάλλον της, δηλαδή στους μετανάστες.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Ορθώς η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται τις ιδεοληψίες των ελλήνων: οι έλληνες δεν εξεγείρονται, οι έλληνες δεν σπάνε τα μαγαζιά των συμπολιτών τους, οι έλληνες δεν πυροβολούν αστυνομικούς, οι έλληνες δεν δέχονται μηδέ πετούν βιτριόλι, οι έλληνες είναι νοικοκυραίοι, και οι έλληνες βάλλονται από τους κακούς μετανάστες, και επομένως δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης τα όσα διαδραματίζονται την τελευταία περίοδο και συνεπώς θα πρέπει όλοι εμείς οι άρειοι έλληνες να ενωθούμε και να προστατεύσουμε την χώρα και άρα την κυβέρνηση από τις απειλές που δέχεται από τους μετανάστες, οι οποίοι εμφανίζονται ως μια συμπαγής ομάδα. Εθνικός πατριωτισμός vs ασύμμετρων απειλών από τους βαρβάρους αλλοδαπούς. Επικοινωνιακά κινείται άριστα. Πολιτικά όμως κινείται εξαιρετικά επικίνδυνα. Κινείται επικίνδυνα διότι η κατασκευή «αποδιοπομπαίων τράγων» και «αόρατων εχθρών» ενίοτε λαμβάνει τη μορφή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Και τότε ποιος θα μας συντρέξει;


Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Ένα 48ωρό στη Γάζα, απο τον Νίκο Δούση -Ρασσιά


Ο Νίκος Δούσης- Ρασσιας απο τους Γιατρούς της Ειρήνης γράφει τις εμπειρίες του
απο το 48 ωρο στη Γάζα.

____________________________________________________________________________________________

Οι Γιατροι της Ειρηνης ειναι μια ομαδα εθελοντων γιατρων βετερανων της ανθρωπιστικης δρασης (η δραση ενος εκαστου εξ ημων χρονολογειται απο το 1991) οι οποιοι γνωριστηκαμε κυριολεκτικα στα περατα του κοσμου και αποφασισαμε να ενωσουμε τις δυναμεις μας ιδρυοντας τους "Γιατρους της Ειρηνης" κατα την διαρκεια του πολεμου στον Λιβανο το 2006 οπου αναπτυξαμε τεραστια δραστηριοτητα (ανω των 15 συνολικα αποστολων).
Προσφατα ημασταν οι μονοι Ελληνες που πηγαμε ανθρωπιστικη βοηθεια στη Ν.Οσετια και στις 11 Ιανουαριου 2009 ο επικεφαλης αποστολων της οργανωσης μας Dr. Δημητρης Μογνιε ηταν ο πρωτος Ελληνας που καταφερε να "περασει" στη Γαζα και να παραδωσει την ανθρωπιστικη βοηθεια στο νοσοκομειο Yousef Nazar της πολης Ραφα στη Λωριδα της Γαζας.


Ολα ξεκινησαν στις 2 Ιανουαριου 2009 οταν μια ομαδα απο 5 Γιατρους της Ειρηνης (Νικος Δουσης-Ρασσιας, Κωστας Κωνσταντινιδης, Δημητρης Μογνιε, Γιαννης Μουζαλας και Πετρος Δρεττας) πεταξαν για Καιρο με προορισμο την Γαζα. Στα αιγυπτο-παλαιστινιακα συνορα αντιμετωπισαμε την πεισματικη αρνηση των αιγυπτιακων αρχων να μας αφησουν να περασουμε στη Γαζα (το ιδιο φυσικα εκαναν και μ'ολους ανεξαιρετως τους ξενους γιατρους, οπως και με τους δημοσιογραφους). Αναγκαστηκαμε να επιστρεψουμε στην Ελλαδα ανημερα τα Φωτα, αποφασισμενοι οσο ποτε να ολοκληρωσουμε την αποστολη μας.


Πιστοι στις αρχες μας αρνηθηκαμε να παραδωσουμε την ανθρωπιστικη βοηθεια που ειχαμε μαζι μας (ιδιαιτερα πολυτιμη για τους "ελευθερους πολιορκημενους¨" της Γαζας και ιδιαιτερα μεγαλης αξιας-χειρουργικα εργαλεια, νοσοκομειακα υλικα και φαρμακα) σε οιονδηποτε "μεσολαβητη", Αιγυπτιο η Παλαιστινιο, φυσικο η νομικο προσωπο. Βλεπετε ειναι παγια τακτικη μας και κανονας χωρις εξαιρεση να ειμαστε η τελευταια σκυταλη της σκυταλοδρομιας. Τουναντιον την ασφαλισαμε σ'ενα σιγουρο μερος στην Αιγυπτο και στις 8 Ιανουαριου δυο απο μας (Δουσης & Μογνιε) ξεκινησαμε παλι για την Γαζα. Κι αυτη τη φορα ξαναντικρυσαμε το ιδιο σκηνικο απο πλευρας Αιγυπτιακων αρχων. Μας ηταν τρομερα επωδυνο να καθομαστε στην ασφαλεια της Αιγυπτου και να παρακολουθουμε την σφαγη των αμαχων Παλαιστινιων απο τους πυραυλους της Ισραηλινης αεροποριας.

Προβηκαμε μαλιστα σε μια πρωτοτυπη εκδηλωση διαμαρτυριας ακτιβιστικου τυπου, ενω δεν ειμαστε ακτιβιστες, ανθρωπιστες γιατροι ειμαστε. Αναρτησαμε μπρος στα συνορα ενα πανω που εγραφε "Let the doctors through. Doctors of Peace-Greece-Netherlands". Βλεπετε και ενας Ολλανδος γιατρος θελησε να προσχωρησει στην ομαδα μας, κι εμεις δεν ειχαμε κανενα λογο να του το αρνηθουμε. Η εικονα του πανό, οπως πολυ καλα γνωριζετε, εκανε μεσω των μεγαλων διεθνων ειδησεογραφικων πρακτορειων τον γυρο του κοσμου και προκαλεσε τεραστια αισθηση. Στο τελος η επιμονη μας νικησε και την Κυριακη 11 Ιανουαριου ο Δημητρης Μογνιε ηταν ο πρωτος Ελληνας που περασε στη Γαζα Την επομενη μερα τον ακολουθησε και ο Νικος Δουσης-Ρασσιας. Ειχαμε καταφερει τον στοχο μας. Η βοηθεια ειχε φτασει εκει που επρεπε. Τωρα ημασταν ενα με τ'αδελφια μας τους Παλαιστινιους. Στο ελεος των Ισραηλινων πυραυλων. Εκτεθειμενοι στον ιδιο ακριβως κινδυνο μ'αυτους. Η νυχτα της Δευτερας 12 Ιανουαριου ηταν για τη Ραφα μια ματωβαμενη νυχτα. Ενας πυραυλος επεσε στην κεντρικη αγορα της πολης με αποτελεσμα σε 20 λεπτα ολος ο ισογειος και προαυλιος χωρος του νοσοκομειου να γεμισει αμαχους τραυματιες. Ηταν ενα λουτρο αιματος. Δυο ξεψυχησαν. Αλλοι χειρουργηθηκαν. Οταν τα πραγματα καταλαγιασαν οι Παλαιστινιοι επλεναν τα αιματα με φασινα. Σαν τους χασαπηδες στα κρεοπωλεια.


Την επομενη μερα εκτος απο την δουλεια στο νοσοκομειο, ειχαμε την ευκαιρια να επισκεφτουμε ενα σχολειο για παιδια προσφυγων των Ηνωμενων Εθνων. Πεσανε τα πουλακια μου επανω μας σαν μελισσι. Η 13η Ιανουαριου χαρακτηριστηκε απο δυο μπαραζ πυραυλων που ομοια τους δεν ειχαμε δει μεχρι τοτε. Ενα αμεσως μετα την απογευματινη εκεχειρια στις 16.00 και αλλο ενα στις 20.30. Ευτυχως ομως δεν συνοδευτηκα απο το λουτρο αιματος της προηγουμενης νυχτας.
Την Τεταρτη 14 Ιανουαριου βγηκαμε απο την Γαζα με σκοπο να επιστρεψουμε την επομενη η την μεθεπομενη με νεα βοηθεια. Διαβλεψαμε ομως οτι οι συνθηκες δεν ηταν ωριμες για να ξαναμπουμε τοσο γρηγορα, κι ετσι στις 15 Ιανουαριου επιστρεψαμε στην Ελλαδα




Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ Ή ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ;

Μπορείτε εάν θέλετε να διαβάσετε ένα κείμενο μου
για τη δεύτερη γενιά μεταναστών εδώ.

Βέβαια το ζήτημα δεν είναι να γράφω εγώ ότι θέλω
αλλά να δούμε πως μπορούμε να οργανώσουμε κάποιες κινήσεις.

Θα ήθελα τη γνώμη σας.

Σας ευχαριστώ

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Μήνυμα απο τη Γάζα

Οι Γιατροί της Ειρήνης, Νίκος Δούσης- Ρασσιάς και ο Δημήτρης Μογνιέ, βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Γάζα και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα θύματα από τις Ισραηλινές επιδρομές.

Μετά από 10 ημέρες επίμονων διαβουλεύσεων κατόρθωσαν επιτέλους να μπουν στη Γάζα.

Τους ευχόμαστε ολόψυχα να έχουν την τύχη με το μέρος τους.

Καλή δύναμη παιδιά!
Η σκέψη μας είναι σε σας!



Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Μια Κυριακή αντάξια της ιστορίας των Εξαρχείων


Την Κυριακή 11 Ιανουαρίου η πλατεία των Εξαρχείων απηύθυνε κάλεσμα σε όλους, μικρούς και μεγάλους, για μια συνάντηση/ γιορτή.

Κόσμος πολύς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, συμμετέχοντας αλλά και προσφέροντας.


Άλλοι προσέφεραν Body/ face painting...

άλλοι ζωγράφιζαν στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους...

άλλοι εκφράστηκαν installation art...

κι άλλοι με την παραδοσιακή διακόσμηση των μπαλονιών...

πολύ δοκίμασαν τις δυνατότητές τους στη μαγειρική....

αρκετοί μας ταξίδεψαν με τις μουσικές τους... από το Πόντο και την Ικαρία...

...έως την Ήπειρο και την Κρήτη...


κι ακόμα περισσότεροι συμμετείχαν με χορούς....

φαΐ, ποτό....

και γέλια...

Η βραδιά έληξε με μουσικές ...

δίπλα σε μια αυτοσχέδια φωτιά ώστε να αντιμετωπίσουμε το κρύο


ήταν μια όμορφη Κυριακή,
μια Κυριακή αντάξια της ιστορίας των Εξαρχείων,
εις πείσμα όσων αρέσκονται στη ρητορική του άβατου
και της γιάφκας

Χίλια εύγε στους διοργανωτές!

Φωτογραφίες απο την πορεία διαμαρτυρίας της 11ης Ιανουαρίου για τις δολοφονίες στη Πέτρου Ράλλη

Ο Πρόεδρος της κοινότητας του Μπαγκλαντές, κ. Μάουλα, και μέλη της κοινότητας ζητούν να μάθουν το δολοφόνο του συμπατριώτη τους.

Ο πρόεδρος της κοινότητας του Μπαγκλαντές απευθύνει έκκληση για μια ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας για τις δολοφονίες των συμπατριωτών του από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν στην Πέτρου Ράλλη


Ο πρόεδρος της κοινότητας των Σουδανών Προσφύγων, κ Ζιάντ, ζητά από την Πολιτική ηγεσία να σεβαστεί στις διεθνείς συνθήκες και να δείξει κατανόηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες, ενώ τονίζει πως οι αλλοδαποί στην Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζουν όχι μόνο τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις του.


Η πορεία ήταν πολυπληθής και κατευθύνθηκε ειρηνικά προς το Σύνταγμα.



Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνουμε:
Όταν μέσα σε δύο μήνες έχουν καταγραφεί δύο πανομοιότυποι θάνατοι, και ένας σοβαρός τραυματισμός αλλοδαπού/ αιτούντα άσυλο, στο ίδιο σημείο,
την ίδια πάντα ημέρα και ώρα,

η πολιτική ηγεσία οφείλει τουλάχιστον να δώσει κάποιες εξηγήσεις
και στη συνέχεια να λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να μην ξανασυμβεί.

Εάν δεν το πράξει άμεσα η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική της για ότι ενδέχεται να συμβεί στο μέλλον.

Μήνυμα απο τη Ράφα

Dear friend today we are still for the eighth days in The border of Egypt with Gaza strip ..But unfortunately they haven’t allowed any foreigners Doctor to get in , although yesterday they let 11 Egyptians and Arab doctors to cross the border , but for us still say NO , for that we make more pressure and we found more efficient ways to protest against this policy of Egypt .

We send you picture from our protest which was supported by medical doctors of many other countries .

With my best regards

Rafah – 10/01/2009

Nikos Dousis – Rassias

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Τι συμβαίνει με την Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη;


Τα ξημερώματα του Σαββάτου 24 Οκτωβρίου 2008 βρέθηκε νεκρός στο ποτάμι του Βοτανικού, παραδίπλα από την Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, ο νεαρός Πακιστανός Μοχάμεντ Ασράφ.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008 βρέθηκε στο ίδιο σημείο ένας άλλος νεαρός Πακιστανός, ο οποίος διακομίστηκε στο νοσοκομείο της Νίκαιας σε κρίσιμη κατάσταση.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 3 Ιανουαρίου 2009 βρέθηκε νεκρός στο ίδιο σημείο ένας νεαρός από το Μπαγκλαντές, ο Jahangir hossin.

Τι κοινό έχουν οι τρείς αυτοί θάνατοι;

Η ταυτότητα των θυμάτων: μη καταγεγραμμένοι μετανάστες από χώρες υψηλού κινδύνου, δηλαδή αιτούντες άσυλο.

Ο χώρος: δίπλα στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη. Εκεί όπου εκ του νόμου υποχρεούνται να πηγαίνουν οι αλλοδαποί προκειμένου να αιτηθούν άσυλο.

Ο χρόνος: Σάββατο ξημερώματα. Κάθε βδομάδα από την Παρασκευή το βραδύ αρχίζουν και συγκεντρώνονται οι οιονεί πρόσφυγες έξω από την Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών προσδοκώντας να λάβουν το «μαγικό χαρτάκι» που θα τους εξασφαλίσει το ραντεβού για την κατάθεση του αιτήματος ασύλου.

Ο τρόπος: πτώση στην χαράδρα του Βοτανικού. Καθώς το συγκεντρωμένο πλήθος ξεπερνά κάθε προσδοκία και οι εντάσεις είναι αναπόφευκτες, η αστυνομία στην προσπάθεια της να επιβληθεί στο πλήθος ή/ και να αποτρέψει την παρουσία του, καταφεύγει στις γνωστές μεθόδους, μια εκ των οποίων είναι το ανθρωποκυνηγητό η κατάληξη του οποίου είναι ο Βοτανικός.

Για κάθε μια από τις προαναφερθείσες περιπτώσεις η θέση της αστυνομίας είναι κοινή: ήταν σκοτάδι και ο αλλοδαπός μάλλον θα πήγε για να ικανοποιήσει φυσικές ανάγκες, αλλά γλίστρησε και έπεσε! Βέβαια οιοσδήποτε άλλος άνθρωπος με κοινό νου, καταλήγει σε άλλα συμπεράσματα.

Μήπως θα πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να αντιμετωπίσει το ζήτημα πριν να είναι πάρα πολύ αργά;

______________________________________________________________________________

Η κοινότητα του Μπαγκλαντές καλεί σε ειρηνικό αντιρατσιστικό συλλαλητήριο την Κυριακή 11 Ιανουαρίου ώρα 2 μμ στην Ομόνοια. Συμμετέχουν 35 αντιρατσιστικές οργανώσεις καθώς και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Να είμαστε όλοι εκεί.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Άλλος ένας ανθρωπιστικός πόλεμος στο όνομα της δημοκρατίας;


Το Ισραήλ ακολουθώντας παλιές, και ουδόλως επιτυχείς συνταγές των ΗΠΑ,
προσβλέπει στο να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι η στυγνή επίθεση στη Γάζα εντάσσεται στον Πόλεμο Κατά της Τρομοκρατίας.

Εξ ου και ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ehud Barak, εμφανίζεται ως κυανόκρανος (peace seeker)
υποστηρίζοντας πως ότι πράττει το Ισραήλ το πράττει για να προστατεύσει
το λαό του από την τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς
("We are not war hungry, but we shall not, I repeat shall not, allow a situation where our towns, villages and civilians are constantly targeted by Hamas")

Ενώ η Livni , στέλνει απειλητικό μήνυμα στη διεθνή κοινότητα, υιοθετώντας τη γνωστή ρητορεία "όποιος δεν είναι με μας είναι με τους άλλους"
("These are the days when every individual in the region and in the world has to choose a side") και διαβεβαιώνει τους ομολόγους της οτι οι κινήσεις του Ισραήλ ποσβλέπουν στο μακροπρόθεσμο καλό του Παλαιστινιακού λαού (" Livni has suggested that Israel's assault is good for the Palestinians by helping to free them from the grip of Hamas", Guardian 4/1/09)

Στην προσπάθεια αυτή συνεπικουρούν φυσικά και οι ΗΠΑ, με τον νυν πρόεδρος τους, Bush, να υποστηρίζει ότι οι ευθύνες αποδίδονται αποκλειστικά στη Χαμάς και να εμφανίζεται υπέρμαχος του παλαιστινιακού λαού αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι κινήσεις του Ισραήλ στοχεύουν στον εκδημοκρατισμό της Γάζας
("For the Palestinian people, we seek a peaceful and democratic Palestinian state that serves its citizens and respects its neighbors. For all in the region, we seek an end to terror.").
Όπως Ιρακ!

Και τον επερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, Barack Obama, να δηλώνει, ταρτουφικά, πως οι ΗΠΑ έχουν έναν πρόεδρο ("There is one president at a time, and we intend to respect that.") και ουδείς να τον ρωτά, τότε για πιο λόγο ήταν ιδιαιτέρως ενεργητικός στα ζητήματα της οικονομίας;
Προσωπικά δεν ασπάζομαι τις συνωμοσιολογικές θεωρίες, όμως δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην κάνω την εξής απλή σκέψη: ενδεχομένως ο Obama να είχε δώσει τις ευλογίες του για αυτή την επίθεση εκλιπαρώντας όμως να λάβει χώρα πριν την ορκωμοσία ώστε να μην τη χρεωθεί. Όμως κάνει λάθος.
Η σιωπή του είναι αδιαμφισβήτητα ένοχη.
Πρώτη φορά απαξιώνεται ένας πρόεδρος προτού καν γίνει πρόεδρος.

Στο παιχνίδι αυτό θα δώσει και τις ευχές του και ο ΓΓ του ΟΗΕ, Ban Ki-moon, ο οποίος με τη σειρά του ευλογεί την επίθεση του Ισραήλ και απλώς παρακαλεί να κάνουν ότι μπορούν για να προστατεύσουν κάπως τους πολίτες ("asked that Israel do all possible to ensure the protection of civilians").

Και καθώς εδώ όλα πληρώνονται, η ΕΕ, δια στόματος του τσέχου Jiri Potuznik, εις πείσμα των ευρωπαίων πολιτών αλλά και ηγετών, δηλώνει πως μέχρι στιγμής, οι Ισραηλινοί δεν επιτίθενται αλλά αμύνονται! ("At the moment, from the perspective of the last days, we understand this step as a defensive, not offensive, action.")
Ευτυχώς υπάρχει και η Γαλλία.

Για άλλη μια φορά οι ηγέτες μας αγνοούν τη βούληση του λαού που κυβερνούν.
Ζήσαμε πολλούς "ανθρωπιστικούς πολέμους"
και πολλές παρεμβάσεις στο όνομα του εκδημοκρατισμού και της οικοδόμησης των εθνών.
Άλλους τους υποστηρίξαμε με τη σιωπή μας κι άλλους τους ανεχτήκαμε διότι δεν ήμασταν απολύτως βέβαιοι για την έκβαση τους.
Το 2009 όμως έπεται του 2003 (Ιράκ 2), του 2001 (Αφγανιστάν) και του 1999 (Κόσσοβο),
και όχι μόνο έπεται αλλά και διαφέρει ριζικά.
Εάν υπήρχαν τότε κάποιες δικαιολογίες, κάποια πραγματικά περιστατικά,
σήμερα εκλείπουν.
Όσες δεκαετίες κι εάν έχουν περάσει,
όσο τρομοκρατική κι εάν είναι η οργάνωση της Χαμάς,
η πραγματικότητα είναι μια:
Το Ισραήλ δεν είναι οι γείτονες της Παλαιστίνης,
αλλά οι έποικοι της Παλαιστίνης.
Κι όταν οι έποικοι βομβαρδίζουν ανά είκοσι λεπτά,
κι όταν οι νεκροί Παλαιτίνιοι ξεπερνούν του 500 και
οι τραυματισμένοι τις 2500 χιλιάδες,
ενώ οι Ισραηλινοί νεκροί είναι μόλις 5,
δεν μπορούμε να μιλάμε για εκδημοκρατισμό και αγαστή γειτονία,
αλλά για μια απροκάλυπτη γενοκτονία.

Και ας μην πέφτουμε στη παγίδα του ποιός χτύπησε πρώτος.
Εξάλλου όπως αναφέρεται, η εκεχειρία είχε παραβιαστεί από το Νοέμβρη του 2008, όταν οι Ισραηλινοί στρατιώτες σκότωσαν έξι της Χαμάς
("the truce was thrown into jeopardy in November when the Israeli military killed six Hamas gunmen in a raid on Gaza") Η Χαμάς τότε απάντησε με κάποιες ρουκέτες (Qassam rockets), και το Ισραήλ ανταπάντησε σκοτώνοντας άλλους έξι Παλαιστίνιους.

Αυτό που πραγματικά αλλά και αφελώς επιθυμεί το Ισραήλ είναι να καταλάβει την Γάζα όπως έχει καταλάβει και τη Δυτική Όχθη.
Δεν θα το καταφέρει όμως.
Η δήλωση του εκπροσώπου της Χαμάς, Ismail Radwan, "Η είσοδος σας στη Γάζα δεν θα είναι ευκολη. Η Γάζα θα γίνει ο τάφος σας" ("Your entry to Gaza won't be easy. Gaza will be a graveyard for you") , δεν αναγιγνώσκεται τόσο ως απειλή όσο ως ισχυρή πιθανότητα, βλέπε Βιετνάμ.
Ουδέποτε εξάλλου οι συντεταγμένες χερσαίες δυνάμεις δεν κατάφεραν να νικήσουν,
εκτός έδρας, σε έναν ανταρτοπόλεμο.

Ο πραγματικός νικητής από αυτή την ιστορία θα είναι δυστυχώς
ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός.
Κι ο πραγματικός ηττημένος, όλοι εμείς, τα ανθρώπινα δικαιώματα,
οι ανθρώπινες ζωές,
και πρωτίστως ο Παλαιστινιακός λαός
που θα ξαναδεί τα παιδιά του να ζώνονται με εκρηκτικά
και θα είναι ανήμπορος να τα σταματήσει.

Αλήθεια, ποιός θα τολμήσει να επικρίνει μεθαύριο τον 16χρονο suicide bomber όταν θα επιτεθεί στο τάδε ή στο δείνα ξενοδοχείο της Δύσης, στο όνομα μιας τρίτης indifada, μια και η Δύση παθητικά ή ενεργητικά θα του έχει σφαγιάσει όλους τους συγγενείς και φίλους;

Αναρωτιέμαι...


Μήνυμα απο την ελληνική αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας

Ο Νίκος Δούσης- Ρασσιάς και ο Δημήτρης Μογνιέ, δύο απο τους Γιατρούς της Ειρήνης, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα σύνορα Αιγύπτου- Γάζας έστειλαν το παρακάτω μήνυμα:

Για δεύτερη ημέρα μας απαγορεύτηκε από την πλευρά της Αιγύπτου η είσοδος μας στη Γάζα και η προσφορά των υπηρεσιών μας στο νοσοκομείο Yusef Nazar. Το ίδιο συνέβη με όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει άμεσα ο ανθρωπιστικός δρόμος από τη Ράφα προς τη Γάζα. Η κατάσταση είναι απελπιστική και κάθε καθυστέρηση είναι εγκληματική.
Γιατροί της Ειρήνης.
Σύνορα Αιγύπτου- Γαζας
4.1.2009