Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Ετήσια Έκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής

Ο Συνήγορος του Πολίτη έδωσε στη δημοσιότητα την Ετήσια Έκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής για το έτος 2008
Μέσα στο 2008 ο ΣτΠ δέχτηκε συνολικά 10.954 νέες αναφορές πολιτών, παρουσιάζοντας αύξηση 3,23% συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά. Το ποσοστό των υποθέσεων που τέθηκαν στο αρχείο λόγω αναρμοδιότητας είναι 25,8%, το μικρότερο των τελευταίων 9 χρόνων λειτουργίας του Συνηγόρου του Πολίτη (μείωση 1,7% συγκριτικά με τον προηγούμενο χρόνο). Η μειωτική αυτή τάση υποδηλώνει ότι σταδιακά οι πολίτες είναι περισσότερο ενήμεροι για τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της Αρχής.
Από τις βάσιμες αναφορές ποσοστό 75,54% επιλύθηκε υπέρ του πολίτη. Δεν επιλύθηκε, παρά τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες τις Αρχής (δεν έγιναν αποδεκτές οι προτάσεις της) το πρόβλημα που έθεταν 299 υποθέσεις (το 9,04% των βάσιμων αναφορών). Επίσης 258 υποθέσεις (το 7,8% των υποθέσεων) δεν κατέστη δυνατό να επιλυθούν παρά τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες της Αρχής, εξαιτίας κενών στη νομοθεσία και οργανωτικών αδυναμιών ή δυσλειτουργιών της δημόσιας διοίκησης.
Διάβασε το υπόλοιπο...

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Που θα οδηγήσει η ατιμωρησία;

Σήμερα ξεψύχησε ο 24 χρονος Πακιστανός ύστερα απο την τρίμηνη μάχη που έδινε για να κρατηθεί στη ζωή.



Ο φίλος αυτός ήταν σε κώμα στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας από την 6η Δεκέμβρη, όπου και βρέθηκε στο χαντάκι του Βοτανικού, 600 μέτρα από την Διεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, τα ξημερώματα του Σαββάτου. Κατά πως λέγεται, η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν ήταν η μόνη δολοφονία από όργανα του κράτους την 6η Δεκεμβρίου. Για λόγους δεοντολογίας, θα διατηρήσω μια επιφύλαξη σχετικά με τα αίτια τραυματισμού/ θανάτου του Πακιστανού καθώς δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες.

Όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως , (εδώ και εδώ και εδώ), κάτι συμβαίνει στην Πέτρου Ράλλη. Μέσα σε δύο μήνες είχαμε τρείς νεκρούς στο ίδιο ακριβώς σημείο (χαντάκι Βοτανικού, 600 μέτρα από την Πέτρου Ράλλη), την ίδια ημέρα (Σάββατο 25/ 10, 6/12, 3/1) και ώρα (ξημερώματα). Ενώ μάρτυρες υποστηρίζουν πως την τελευταία φορά που είδαν τα θύματα, έτρεχαν να ξεφύγουν από καταδίωξη αστυνομικών.

Κάθε ξημέρωμα Σαββάτου συγκεντρώνονται στη Πέτρου Ράλλη χιλιάδες πρόσφυγες, προσδοκώντας να λάβουν το αποκαλούμενο "μαγικό χαρτάκι" που θα τους εξασφαλίσει το ραντεβού με τη διεύθυνση ώστε να καταθέσουν το αίτημα για πολιτικό άσυλο. Τα όργανα της αστυνομίας στην προσπάθεια τους να επιβάλλουν την τάξη, καταφεύγουν στις συνήθεις μεθόδους.

Οι αρχές εξέδωσαν ανακοίνωση μόνο για τον πρώτο από τους τρείς θανάτους, σύμφωνα με την οποία ο άτυχος Πακιστανός της 25ης Οκτωβρίου έπεσε στο χαντάκι του Βοτανικού επειδή έχασε τον προσανατολισμό και την ισορροπία του στην προσπάθεια του να βρει κατάλληλο μέρος για να κάνει την ανάγκη του (!). Καμία άλλη δήλωση δεν έχει υπάρξει.

Το φαινόμενο της ατιμωρησίας και τις συνέπιες αυτής το έχουμε αντιμετωπίσει πολλές φορές στο παρελθόν στην Ελλάδα. Εξάλλου η ατιμωρησία είναι ένας από τους λόγους της έξαρσης βίας της τελευταίας περιόδου.
Εάν συνεχίσει η Πολιτεία να φέρετε με αυτό το τρόπο σε ανθρώπους που ζητάνε βοήθεια, η εξέγερση των φτωχών συνοικιών του Παρισιού θα ωχριά μπροστά σε αυτό που θα γίνει στην Αθήνα.
Για πόσο καιρό ακόμα θα κάνουν υπομονή;
____________

Δείτε επίσης εδώ.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Μια ακόμη όψη του τέρατος (2)


Ευχαριστώ όλες τις φίλες και φίλους για την άμεση ανταπόκριση τους στο ζήτημα των Σομαλών μητέρων. Με τη βοήθεια όλων σας προσπαθούμε να βρούμε κάποιες λύσεις.


Πολλοί φίλες και φίλοι θέλησαν να στείλουν ρούχα και τρόφιμα στις γυναίκες αυτές. Τις πρώτες ημέρες πήγαμε και αφήσαμε τρόφιμα και ρούχα στη κοινότητα που υποστηρίζει τις γυναίκες αυτές. Στη συνέχεια όμως ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα ακόμα ελληνικό παράδοξο: τη σφράγιση της έδρας της κοινότητας από τη Δημοτική Αστυνομία!

Τα γεγονότα έχουν ως εξής:

Πριν λίγες εβδομάδες το Υγειονομικό τμήμα της Νομαρχίας Αθηνών, ύστερα από καταγγελία υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ, προχώρησε σε αυτοψία της περιοχής και δημοσίευσε έκθεση σχετικά με την υγειονομική κατάσταση του κέντρου της Αθήνας. Τα όσα περιγράφουν, πράγματι, είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Στη συνέχεια ο Δήμος Αθηνών εξήγγειλε επιχείρηση "απολύμανσης" της περιοχής. Σημειώνω ότι στο περίφημο ιστορικό κέντρο, διαβιούν κατά κύριο λόγο, μη καταγεγραμμένοι μετανάστες. Τα ενοίκια που καλούνται να πληρώνουν είναι δυσθεώρητα. Το να τους διώξουμε όμως από τα «σπίτια» τους δεν αποτελεί λύση, εάν δεν έχουμε πρώτα μεριμνήσει τη μετάβαση τους σε κάποιο κέντρο υποδοχής. Διαφορετικά οι άνθρωποι αυτοί θα κοιμούνται σε πεζοδρόμια και πλατείες.

Η πρώτη πρώτη ενέργεια του Δήμου, στο πλαίσιο της εκθέσεως της Νομαρχίας, ήταν η σφράγιση της αναγνωρισμένης κοινότητας "Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων" με τη δικαιολογία ότι διατηρούν κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος δίχως άδεια. Αυτό το στηρίζουν στο γεγονός ότι εντός του χώρου που εδράζεται η κοινότητα, τα μέλη της μαγειρεύουν και τρώνε. Πρόκειται βέβαια μια συνήθης πρακτική , η οποία αναγράφεται και στο καταστατικό της κοινότητας. Πράγματι στην κοινότητα αυτή βρίσκουν δωρεάν φαγητό, εν είδει συσσιτίου, 50-70 άνθρωποι την ημέρα- θύματα trafficking, άγαμες μητέρες, ανήλικα παιδιά, θύματα βασανισμών στη χώρα καταγωγής τους. Άνθρωποι που εμείς ως κράτος δεν έχουμε φροντίσει να προστατεύσουμε ως οφείλουμε σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία αλλά και τις διεθνείς συνθήκες. Ματαίως προσπαθούμε να εξηγήσουμε ότι αυτός είναι ένας από τους βασικούς σκοπούς συστάσεως μιας κοινότητας, δηλαδή η υποστήριξη των μελών της.

Ο "Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων", τα μέλη του οποίου προέρχονται κυρίως από το Νταρφούρ, σας είναι αρκετά γνωστός. Είναι η κοινότητα που φιλοξένησε το λύκειο Σπάτων, είναι η κοινότητα που βοήθησε τον δημοσιογράφο κ. Τσίμα να κάνει την εκπομπή του για τους πρόσφυγες στο ιστορικό κέντρο, είναι η κοινότητα που φιλοξένησε τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτης κ. Γαβράς ώστε να δώσει συνέντευξη στον κ. Τσίμας, είναι η κοινότητα που συνεργάζεται με το Συνήγορο του Πολίτη, με την Ύπατη Αρμοστεία, με τη Διεθνή Αμνηστία, με άλλες ΜΚΟ, με δημοσιογράφους, και άλλους φορείς. Είναι η κοινότητα που στηρίζει τις Σομαλές μητέρες και όσοι φίλοι έφεραν τρόφιμα την περασμένη βδομάδα, αυτή τη κοινότητα επισκέφτηκαν.
Ο γραμματέας της Κοινότητας, ο κ. Άνταμ Ζιάντ, δίνει καθημερινά μάχες ώστε να προστατεύσει τους συνανθρώπους του από τα ναρκωτικά και κάθε άλλου είδους παραβατική συμπεριφορά, στην οποία βέβαια τους ωθεί η Πολιτεία από την στιγμή που όχι μόνο δεν τους αναγνωρίζει το καθεστώς του πρόσφυγα αλλά ούτε τους επιτρέπει εκ των πραγμάτων να προβούν σε κατάθεση αιτήματος ασύλου, και επομένως δεν τους δίνει το δικαίωμα να επιβιώσουν με νόμιμο τρόπο.

Πληροφορούμαι πως ύστερα από ποικίλες πιέσεις, ενδέχεται ο Δήμος να αποσφραγίσει την κοινότητα, υπό τον όρο ότι δεν θα παρασκευάζουν μήτε θα προσφέρουν φαγητό. Όπως αντιλαμβάνεστε αυτό λειτουργεί εις βάρος της χώρας, αν μη τι άλλο. Όταν κάποιος πεινάει, θα καταφύγει σε οποιονδήποτε τρόπο για να βρει φαγητό. Εάν δεν βρει φαγητό στην κοινότητα, θα καταφύγει σε παραβατικές συμπεριφορές. Εκτός εάν ο Δήμος Αθηνών αναλάβει να στέλνει 70 μερίδες φαγητό δύο φορές την ημέρα στην κοινότητα. Αυτό θα ήταν μια κάποια λύση.

Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης, ενθαρρύνεται η αυτό-οργάνωση μεταναστών και προσφύγων ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση παρέχει χώρους στέγασης των κοινοτήτων. Η πολιτεία θα έπρεπε να προστατεύει και να υποστηρίζει οικονομικά τις κοινότητες διότι στην πραγματικότητα αναπληρώνουν, στο μέτρο του εφικτού, το έλλειμμα της πολιτείας και την ανυπαρξία κυβερνητικής πολιτικής για το άσυλο και τους πρόσφυγες. Εάν δεν μπορεί να κάνει αυτό, τουλάχιστον ας μην τις σφραγίζει. Είναι κοινός τόπος ότι ο «Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων» όπως και κάθε άλλη κοινότητα μεταναστών και προσφύγων δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος αλλά βασικός παράγοντας της λύσης του προβλήματος.

Ευκαιρίας δοθείσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια συζήτηση που ξεκινάει από το Κολωνάκι και την επίθεση των νεαρών στα καταστήματα, και καταλήγει στην δαιμονοποίηση των μεταναστών/ προσφύγων του ιστορικού κέντρου. Είναι μια έξυπνη τακτική που αποδίδει όμως αποτελέσματα μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο. Διότι, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έχει καμία σχέση η ιδεολογικοποίηση της βίας των νέων με την ύπαρξη μετανάστων και προσφύγων στο κέντρο της Αθήνας.

Τέλος, μόλις ανοίξει η κοινότητα θα στείλω μήνυμα προς τις φίλες και φίλους που θα ήθελαν να υποστηρίξουν τις γυναίκες αυτές με τρόφιμα και ρούχα.

Σας ευχαριστώ ειλικρινά.




Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Μια ακόμη όψη του τέρατος.

Την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή την έκκληση για βοήθεια προς τη γυναίκα / πρόσφυγα- θύμα βιασμού, είχα την ευκαιρία να μπω σε ένα ακόμα σπίτι προσφύγων και να αντικρίσω μια ακόμη όψη του τέρατος.
Στο πρώτο σπίτι, των 20 τετραγωνικών, έμεναν 5 γυναίκες και δύο νεογέννητα μωρά- ο επτά μηνών Αμπούι που γεννήθηκε στο ΕΛΕΝΑ και ο 3 μηνών Μαλίκου που γεννήθηκε στο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ.


Δύο από τις πέντε γυναίκες δέχθηκαν να μου μιλήσουν. Η 20 ετών Άγια και η 21 ετών Νάχμα. Η Άγια και η Νάχμα έχουν πανομοιότυπες ιστορίες. Η Άγια ήρθε στην Ελλάδα πριν από 8 μήνες, η Νάχμα πριν από 4 μήνες. Και οι δύο, όπως και τα άλλα κορίτσια, είναι από την Σομαλία. Έφυγαν από τη χώρα τους για να σώσουν τη ζωή τους, όπως λένε οι ίδιες. Καθώς ο μεταφραστής ήταν άντρας δεν θέλησα να τις ρωτήσω περισσότερα για την εγκυμοσύνη τους. Περιορίστηκα στο να ρωτήσω αν έχουν τους άντρες τους στη Σομαλία και η απάντηση ήταν αρνητική. Ήρθαν Ελλάδα μέσω Ιράκ και Τουρκίας.


Η Άγια βρέθηκε στη Σάμο, η Νάχμα στη Χίο. Και οι δύο κοπέλες έχουν το ίδιο χαρτί από την αστυνομική διεύθυνση Σάμου και Χίου, αντιστοίχως. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, πιστοποιείται απλώς η εγκυμοσύνη τους και τους δίνεται η δυνατότητα να παραμείνουν στην Ελλάδα μέχρι να γεννήσουν και άλλους έξι μήνες μετά τη γέννα. Στη συνέχεια είναι υποχρεωμένες να εγκαταλείψουν τη χώρα, ειδάλλως θα απελαθούν.


Όπως με πληροφόρησαν, οι Αρχές τους έδωσαν το προαναφερθέν έγγραφο και στη συνέχεια τους είπαν να πάνε στην Αθήνα. Τίποτα άλλο. Καμία άλλη υποστήριξη. Ούτε οικονομική , ούτε ιατρική, ούτε ψυχολογική, ούτε τους εξήγησε κανείς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Οι κοπέλες βρέθηκαν μόνες στην Αθήνα σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης. Τις πρώτες ημέρες κοιμόντουσαν στο δρόμο, ύστερα κατόρθωσαν να βρουν κάποιους ομοεθνείς τους, οι οποίοι και τις βοήθησαν να νοικιάσουν ένα σπίτι και τις οδήγησαν στο νοσοκομείο ώστε να γεννήσουν.

Όπως μου εξηγεί η Άγια, πληρώνουν το ενοίκιο για τα 20 τετραγωνικά δωμάτιο-σπίτι (250 ευρώ το μήνα!) με την βοήθεια κάποιων κοινοτήτων- προσφύγων. Από εκεί και πέρα όμως δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για τα μωρά τους, όπως γάλα, πάνες αλλά και τροφή για τις ίδιες. Το ελληνικό κράτος είναι απολύτως απόν, μολονότι γνωρίζει την υπάρξη των γυναικών αυτών ενώ σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 96 /2008 οι έγκυες, οι άγαμοι γονείς, πρόσωπα που υπήρξαν θύμα βιασμού, και άλλες περιπτώσεις, ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες των οποίων οι περιπτώσεις θα πρέπει να αξιολογηθούν ώστε να διαπιστωθούν και να ικανοποιηθούν οι ειδικές ανάγκες τους (κεφάλαιο Ζ΄, άρθρο 20). Κάτι που φυσικά και δεν έχει γίνει στην περίπτωση αυτών των κοριτσιών.

Στο διπλανό "σπίτι" των επίσης 20 τετραγωνικών και 250 ευρώ, μένουν επτά γυναίκες και τρία νεογέννητα. Ο μέσος όρος ηλικίας είναι 19-22. Οι ιστορίες τους, πανομοιότυπες. Οι κοπέλες αυτές δεν θέλησαν αν μου μιλήσουν. Το μόνο που με ρώταγαν ήταν αν και πότε θα μπορέσω να τους φέρω φαγητό και γάλα για τα παιδιά τους.


Δεν υπάρχει απολύτως καμία λογική εξήγηση για την κατάσταση των γυναικών αυτών. Το ελληνικό κράτος σύμφωνα με τους δικούς του νόμους οφείλει να προστατεύσει τις γυναίκες αυτές καθώς είναι γυναίκες άγαμες με παιδί, προέρχονται από την Σομαλία, μια χώρα που επισήμως τοποθετείται στην υπ' αριθμόν 1 χώρα από άποψη επικινδυνότητας, και το πιο πιθανό, είναι θύματα βιασμού. Επίσης, ακόμη κι αν το ελληνικό κράτος θέλει να κατασκευάζει δικαιολογίες για τη στάση του απέναντι στις γυναίκες αυτές, σίγουρα δεν μπορεί να βρεί απολύτως καμία δικαιολογία για τα παιδιά τους, για αυτά τα εξαιρετικά πλάσματα με το πελώριο χαμόγελο, τα οποία τα έχουμε καταδικάσει, έτσι.. απο ανία!

Προσβλέπω στην παρέμβαση της Πολιτείας, μολονότι θα έλεγα πως δεν είμαι διόλου αισιόδοξη.
Το μόνο που αυτή τη στιγμή μπορώ να τους προσφέρω είναι να βρω κάποιον δικηγόρο ώστε να αιτηθούν πολιτικό άσυλο.
Κατά τα άλλα, εάν κάποια φίλη / φίλος επιθυμεί να βοηθήσει με όποιον τρόπο, είτε προσφέροντας κάποια ρούχα ή τρόφιμα, είτε μέσω κάποιας ΜΚΟ που θα ήθελε αναλάβει τις κοπέλες αυτές, ας επικοινωνήσει μαζί μου.

Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να υποκαθιστούμε το κράτος συνεχώς. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει η κατάσταση.

Σας ευχαριστώ.

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ


Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, σε επίπεδο εργατικών ατυχημάτων, αποτελεί ίσως τη φονικότερη εστία θανάτου σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Αποτελεί έναν πραγματικό αποτεφρωτήρα μέσα στον οποίο το κράτος εμφανίζεται ως ένας εφιαλτικός δράκος που ρίχνει τις θανατηφόρες του φλόγες στους είλωτες του. Ποιός μίλησε για μυθοπλασία;

...............................η συνέχεια http://nadaparanosotros.blogspot.com/


Ευχαριστώ!

Ευχαριστώ όλες τις φίλες και φίλους για την άμεση ανταπόκρισή σας στο ζήτημα της γυναίκας/ πρόσφυγα.
Η ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ ανέλαβε να βοηθήσει.

Να είστε καλά.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Επείγον!

Καθώς από όσο γνωρίζουμε δεν υπάρχουν, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, δομές και κυρίως ευέλικτες δομές που να αντιμετωπίζουν και να υποστηρίζουν θύματα βασανισμού - το κέντρο αποκατάστασης θυμάτων βασανισμού έχει κλείσει λόγω έλλειψης κονδυλίων- αναγκάζομαι να καταφύγω στη διαδικτυακή κοινωνία των πολιτών και να ζητήσω την αρωγή της.

Ως εκ τούτου έαν γνωρίζετε κάποιον-α γυναικολόγο με ακτιβιστική διάθεση, ο/η οποίος-α θα ηθέλε και θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε κορίτσι 20 χρονών, μη -καταγεγραμμένη μετανάστρια, παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου στο email: alsalech@gmail.com

Η κατάσταση της κοπέλας είναι σοβαρή.
Παρακαλώ την άμεση υποστήριξη σας.

Σας ευχαριστώ