Μια ακόμη όψη του τέρατος (2)

Ευχαριστώ όλες τις φίλες και φίλους για την άμεση ανταπόκριση τους στο ζήτημα των Σομαλών μητέρων. Με τη βοήθεια όλων σας προσπαθούμε να βρούμε κάποιες λύσεις.


Πολλοί φίλες και φίλοι θέλησαν να στείλουν ρούχα και τρόφιμα στις γυναίκες αυτές. Τις πρώτες ημέρες πήγαμε και αφήσαμε τρόφιμα και ρούχα στη κοινότητα που υποστηρίζει τις γυναίκες αυτές. Στη συνέχεια όμως ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα ακόμα ελληνικό παράδοξο: τη σφράγιση της έδρας της κοινότητας από τη Δημοτική Αστυνομία!

Τα γεγονότα έχουν ως εξής:

Πριν λίγες εβδομάδες το Υγειονομικό τμήμα της Νομαρχίας Αθηνών, ύστερα από καταγγελία υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ, προχώρησε σε αυτοψία της περιοχής και δημοσίευσε έκθεση σχετικά με την υγειονομική κατάσταση του κέντρου της Αθήνας. Τα όσα περιγράφουν, πράγματι, είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Στη συνέχεια ο Δήμος Αθηνών εξήγγειλε επιχείρηση "απολύμανσης" της περιοχής. Σημειώνω ότι στο περίφημο ιστορικό κέντρο, διαβιούν κατά κύριο λόγο, μη καταγεγραμμένοι μετανάστες. Τα ενοίκια που καλούνται να πληρώνουν είναι δυσθεώρητα. Το να τους διώξουμε όμως από τα «σπίτια» τους δεν αποτελεί λύση, εάν δεν έχουμε πρώτα μεριμνήσει τη μετάβαση τους σε κάποιο κέντρο υποδοχής. Διαφορετικά οι άνθρωποι αυτοί θα κοιμούνται σε πεζοδρόμια και πλατείες.

Η πρώτη πρώτη ενέργεια του Δήμου, στο πλαίσιο της εκθέσεως της Νομαρχίας, ήταν η σφράγιση της αναγνωρισμένης κοινότητας "Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων" με τη δικαιολογία ότι διατηρούν κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος δίχως άδεια. Αυτό το στηρίζουν στο γεγονός ότι εντός του χώρου που εδράζεται η κοινότητα, τα μέλη της μαγειρεύουν και τρώνε. Πρόκειται βέβαια μια συνήθης πρακτική , η οποία αναγράφεται και στο καταστατικό της κοινότητας. Πράγματι στην κοινότητα αυτή βρίσκουν δωρεάν φαγητό, εν είδει συσσιτίου, 50-70 άνθρωποι την ημέρα- θύματα trafficking, άγαμες μητέρες, ανήλικα παιδιά, θύματα βασανισμών στη χώρα καταγωγής τους. Άνθρωποι που εμείς ως κράτος δεν έχουμε φροντίσει να προστατεύσουμε ως οφείλουμε σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία αλλά και τις διεθνείς συνθήκες. Ματαίως προσπαθούμε να εξηγήσουμε ότι αυτός είναι ένας από τους βασικούς σκοπούς συστάσεως μιας κοινότητας, δηλαδή η υποστήριξη των μελών της.

Ο "Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων", τα μέλη του οποίου προέρχονται κυρίως από το Νταρφούρ, σας είναι αρκετά γνωστός. Είναι η κοινότητα που φιλοξένησε το λύκειο Σπάτων, είναι η κοινότητα που βοήθησε τον δημοσιογράφο κ. Τσίμα να κάνει την εκπομπή του για τους πρόσφυγες στο ιστορικό κέντρο, είναι η κοινότητα που φιλοξένησε τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτης κ. Γαβράς ώστε να δώσει συνέντευξη στον κ. Τσίμας, είναι η κοινότητα που συνεργάζεται με το Συνήγορο του Πολίτη, με την Ύπατη Αρμοστεία, με τη Διεθνή Αμνηστία, με άλλες ΜΚΟ, με δημοσιογράφους, και άλλους φορείς. Είναι η κοινότητα που στηρίζει τις Σομαλές μητέρες και όσοι φίλοι έφεραν τρόφιμα την περασμένη βδομάδα, αυτή τη κοινότητα επισκέφτηκαν.
Ο γραμματέας της Κοινότητας, ο κ. Άνταμ Ζιάντ, δίνει καθημερινά μάχες ώστε να προστατεύσει τους συνανθρώπους του από τα ναρκωτικά και κάθε άλλου είδους παραβατική συμπεριφορά, στην οποία βέβαια τους ωθεί η Πολιτεία από την στιγμή που όχι μόνο δεν τους αναγνωρίζει το καθεστώς του πρόσφυγα αλλά ούτε τους επιτρέπει εκ των πραγμάτων να προβούν σε κατάθεση αιτήματος ασύλου, και επομένως δεν τους δίνει το δικαίωμα να επιβιώσουν με νόμιμο τρόπο.

Πληροφορούμαι πως ύστερα από ποικίλες πιέσεις, ενδέχεται ο Δήμος να αποσφραγίσει την κοινότητα, υπό τον όρο ότι δεν θα παρασκευάζουν μήτε θα προσφέρουν φαγητό. Όπως αντιλαμβάνεστε αυτό λειτουργεί εις βάρος της χώρας, αν μη τι άλλο. Όταν κάποιος πεινάει, θα καταφύγει σε οποιονδήποτε τρόπο για να βρει φαγητό. Εάν δεν βρει φαγητό στην κοινότητα, θα καταφύγει σε παραβατικές συμπεριφορές. Εκτός εάν ο Δήμος Αθηνών αναλάβει να στέλνει 70 μερίδες φαγητό δύο φορές την ημέρα στην κοινότητα. Αυτό θα ήταν μια κάποια λύση.

Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης, ενθαρρύνεται η αυτό-οργάνωση μεταναστών και προσφύγων ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση παρέχει χώρους στέγασης των κοινοτήτων. Η πολιτεία θα έπρεπε να προστατεύει και να υποστηρίζει οικονομικά τις κοινότητες διότι στην πραγματικότητα αναπληρώνουν, στο μέτρο του εφικτού, το έλλειμμα της πολιτείας και την ανυπαρξία κυβερνητικής πολιτικής για το άσυλο και τους πρόσφυγες. Εάν δεν μπορεί να κάνει αυτό, τουλάχιστον ας μην τις σφραγίζει. Είναι κοινός τόπος ότι ο «Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων» όπως και κάθε άλλη κοινότητα μεταναστών και προσφύγων δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος αλλά βασικός παράγοντας της λύσης του προβλήματος.

Ευκαιρίας δοθείσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια συζήτηση που ξεκινάει από το Κολωνάκι και την επίθεση των νεαρών στα καταστήματα, και καταλήγει στην δαιμονοποίηση των μεταναστών/ προσφύγων του ιστορικού κέντρου. Είναι μια έξυπνη τακτική που αποδίδει όμως αποτελέσματα μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο. Διότι, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έχει καμία σχέση η ιδεολογικοποίηση της βίας των νέων με την ύπαρξη μετανάστων και προσφύγων στο κέντρο της Αθήνας.

Τέλος, μόλις ανοίξει η κοινότητα θα στείλω μήνυμα προς τις φίλες και φίλους που θα ήθελαν να υποστηρίξουν τις γυναίκες αυτές με τρόφιμα και ρούχα.

Σας ευχαριστώ ειλικρινά.