Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Προταση δυσπιστίας = Ψήφος εμπιστοσύνης του Τσίπρα στην τρόικα

Αν ήμασταν μια χώρα με μια αξιωματική αντιπολίτευση που σέβεται τον θεσμικό της ρόλο, τι θα σήμαινε η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο κ. Τσιπρας, εν τω μέσω της τελευταίας κρίσιμης διαπραγμάτευσης με την τρόικα και τους εταίρους που αν πετύχει θα οδηγήσει τη χώρα στην ασφαλή έξοδο απο την κρίση και τα μνημόνια;


Θα σήμαινε ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά απο τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου να ρίξουν την κυβέρνηση και άρα εκ των πραγμάτων να αποτύχει η διαπραγμάτευση και η χώρα να παραμείνει για πάντα στην σκληρή επιτήρηση και στα μνημόνια.


Ναι, ξέρω, θα μου πείτε πως ο κ. Τσιπρας δεν την εννοεί την πρόταση δυσπιστίας και δεν επιθυμεί στην πραγματικότητα να πέσει η κυβέρνηση, και πως η πρίταση δυσπιστίας είναι απλώς ενα κόλπο επικοινωνιακό για να συσπειρώσει την κοινοβουλευτική του ομάδα που έχει διαρραγεί λόγω της διγλωσσίας του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένων και των απίθανων δηλώσεων του κ Τσίπρα απο το μακρινό Τέξας.

Μάλιστα. Αυτά ολα όμως τα γνωρίζει άραγε η τρόικα και οι εταίροι μας; Κι έστω, αν τα γνωρίζουν, είμαστε βέβαιοι πως θα λειτουργήσουν καλόπιστα υπέρ Ελλάδας;

Οχι βέβαια. Και αυτή είναι η σκληρή αλήθεια: η πρόταση δυσπιστίας του Αλέξη Τσίπρα δίνει ανάσα και επιχειρήματα στην τροικα για να επιμείνει στα παράλογα αιτήματά της για πιο σκληρή λιτότητα και για νέα μέτρα, τη στιγμή μάλιστα που φάνηκε να κάμπτεται η "αποφασιστικότητα" της λόγω της ομοφωνίας και της δυναμικής που επιδεικνύουν τα δυο πολιτικα κόμματα της συγκυβερνήτης.

Φυσικα ούτε η τροικα θα καταφέρει να κάμψει την αποφασιστικότητα του Αντώνη Σαμαρα και του Βαγγέλη Βενιζέλου, ούτε ο Αλεξης Τσιπρας θα κατορθώσει να καταδικάσει τη χώρα στην ες αει επιτήρηση.

Όμως οι πολιτικοί άντρες κρίνονται και απο τις προθέσεις. Και οι προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα ειναι ολοφάνερες πια: θελει να μην σηκώσουν ποτέ κεφάλι οι πολίτες και η χώρα ώστε να μπορεί ο ίδιος να ασκεί για πάντα εκ του ασφαλούς αντιπολίτευση. Εκτός κι αν η κατάσταση ειναι ακόμη χειρότερη και ο γλυκύτατος Αλεξης δεν ειναι παρά ενα φερέφωνο σκοτεινών συμφερόντων. Δεν θέλω να το πιστέψω αυτο.

Βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός οτι τα μονα κοινοβουλευτικά κόμματα που τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ της προτάσεως δυσπιστίας ηταν η Χρυση Αυγη και ο Καμμενος.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Να γνωρίζουν πάντως πως η Ελλαδα, η Ελληνική Δημοκρατία, η αστική δημοκρατία,  θα νικήσει.