Συνέντευξη στο Έθνος της Κυριακής και στον δημοσιογράφο Απ. Λυκεσά

• Πέρασες την πρώτη κρίσιμη νύχτα με τη μητέρα του Αμιντολά Νατζαφί...

Ναι, ήταν διπλό καθήκον να είμαι εκεί. Δεν μίλαγε, έκλαιγε συνεχώς. Θα μου επιτρέψετε όμως να μην επεκταθούμε σε αυτές τις στιγμές, από σεβασμό στην οικογένεια. Ο υφυπουργός, κ. Βούγιας, επισκέφτηκε την οικογένεια και τοποθετήθηκε εκτενώς. Μόνο μία φράση θα ήθελα να πω: Με αφορμή το τραγικό συμβάν, ας καταλάβουμε επιτέλους εμείς οι Ελληνες ότι το 15χρονο αυτό παιδί θα μπορούσε να ήταν ο δικός μας γιος, θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, καταγωγής ή θρησκείας, και επομένως ο ρατσιστικός λόγος είναι απλά θλιβερά αδιάφορος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον πάντα εξισωτικό θάνατο.

Nα προσθέσω όμως κάτι: η οικογένεια αυτή των Αφγανών πριν από 6 μήνες βρισκόταν έγκλειστη στη διαβόητη Παγανή. Αφού κρατήθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα αφέθηκε ελεύθερη, δίχως κανείς να εξετάσει την περίπτωσή τους, δίχως να ληφθεί μέριμνα από την πολιτεία.

Οι άνθρωποι αυτοί επί μήνες προσπαθούσαν να επιβιώσουν στο κέντρο της Αθήνας και να καταθέσουν αίτημα ασύλου στη διεύθυνση αλλοδαπών. Πράγμα προφανώς ανέφικτο λόγω του πολυπληθούς των αιτημάτων και της έλλειψης αρμόδιου και επαρκούς προσωπικού. Η τελευταία τους ελπίδα ήταν να μεταβούν λάθρα σε άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ. Πράγμα διόλου πιθανό εξαιτίας του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ. Την εξέλιξη τη γνωρίζετε. Συνεπώς, καλά τα κροκοδείλια δάκρυα, αλλά να λέμε και καμιά αλήθεια: η πολιτεία έχει ευθύνες για το πώς χειρίζεται το άσυλο αλλά και η ΕΕ έχει μερίδιο ευθύνης, αν όχι το μεγαλύτερο και στο δράμα της οικογένειας αυτής.

• Εχεις ασχοληθεί από προσωπικό ενδιαφέρον -πολύ πριν εργαστείς στο υπουργείο- με τους μετανάστες. Υστερα από έξι μήνες στο υπουργείο έχεις αλλάξει άποψη για την αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι μετανάστες από τις Αρχές;

Πολύ πριν έρθω στο υπουργείο είχα την ίδια ακριβώς άποψη: τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλλοδαποί στη χώρα μας δεν οφείλονται στην αστυνομία, η οποία εξάλλου είναι ένα όργανο εκτελεστικό και συχνά, αν όχι πάντα, καλείται να υποκαταστήσει ελλείμματα κοινωνικών πολιτικών. Και η υποκατάσταση δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι η άριστη επιλογή.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλλοδαποί στη χώρα μας οφείλονται στους ίδιους λόγους που αντιμετωπίζουν και οι πολίτες της χώρας μας προβλήματα: στην ανεπάρκεια και μη συνέχεια της διοίκησης, στη δαιδαλώδη γραφειοκρατία, στην απουσία στρατηγικού σχεδιασμού. Επιπλέον προβλήματα τους δημιουργούν και οι πολιτικές, μέσα στην ΕΕ αλλά και στις χώρες καταγωγής τους. Δηλαδή πολιτικές που τους ωθούν στη μετανάστευση.

• Ανάμεσα στο τυπικό μέρος που ορίζεται από τον νόμο για τους μετανάστες και τους κανόνες που ορίζει η καθημερινότητα υπάρχει χάσμα;

Ε, ναι, βέβαια. Είναι άλλο να είσαι 25 χρόνων και να έρχεσαι σε μια άλλη χώρα για να βελτιώσεις το επίπεδο ζωής σου, κι άλλο να είσαι μάνα και να καταφεύγεις σε μια ξένη χώρα για να σώσεις τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου. Γι’ αυτό εξάλλου οι πρόσφυγες από τις διεθνείς συνθήκες προστατεύονται ειδικά. Συνεπώς η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μεταναστών συνιστά άνιση μεταχείριση.

• Κάποιοι φίλοι σου θα εξέφρασαν απορία ή τις ενστάσεις τους όταν πληροφορήθηκαν ότι θα εργαστείς στο συγκεκριμένο υπουργείο.

Ευτυχώς, όχι. Εχει γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι αλλά καλές και κακές πολιτικές, κι αν για την προώθηση των κακών πολιτικών συμβάλλουμε άριστα διά της απουσίας και αδιαφορίας μας, δεν συμβαίνει το ίδιο για τις καλές πολιτικές. Αυτές απαιτούν την ενεργή συμμετοχή όλων.

• Η προσωπική επίθεση που δέχθηκες από τις πρώτες κιόλας μέρες πόσο σε επηρέασε και τι σου δίδαξε;

Με επηρέασε θετικά. Οχι βέβαια η ίδια η επίθεση, αλλά η αντίδραση που προκάλεσε αυτή σε χιλιάδες ανθρώπους που προφανώς και δεν με ξέρουν αλλά αισθάνθηκαν την ανάγκη να με υπερασπιστούν, όχι εμένα προσωπικά αλλά τον όποιο θα μπορούσε να βρεθεί σε παρόμοια θέση. Κι αυτό είναι πολύτιμο.

• Εσχάτως είδαμε σκηνές με ρατσιστικά συνθήματα στη διάρκεια της παρέλασης για την 25η Μαρτίου. Εχεις αντιμετωπίσει εσύ στην καθημερινότητά σου στο υπουργείο αυτήν τη λογική που υπαγορεύει ότι η ρατσιστική εμπάθεια τονώνει το «αντριλίκι»;

Μα το θέμα μας είναι το υπουργείο; Το αντιμετωπίζουμε στο σύνολο της χώρας... Στο σχολείο, στην τηλεόραση, στις εργασιακές σχέσεις, στις καθημερινές μας επαφές. Ακόμη και στο θέατρο το είχα εντοπίσει.

• Τι απαντάς στη λογική που θέλει την εγκληματικότητα άρρηκτα συνδεδεμένη με το μεταναστευτικό κύμα;

Η αύξηση της παραβατικότητας προφανώς και σχετίζεται με την αύξηση του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχιας. Η εγκληματικότητα όμως είναι κάτι άλλο. Και είναι τόσο εύκολο και βολικό να μεταθέτουμε τις ευθύνες σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Η διαδικασία κατασκευής εσωτερικού εχθρού είναι παλαιά και δοκιμασμένη: από τον λεπρό στον τρελό και από τον τρελό στον ξένο.

• Ας σταματήσουμε λίγο και στην πόλη σου, τη Θεσσαλονίκη. Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι ενώ η κυβέρνηση προσπαθούσε να περάσει το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια η νομαρχιακή επιτροπή του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης έπαιρνε απόφαση κατά του νομοσχεδίου;

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πονεμένη ιστορία. Ο ακροδεξιός λόγος έχει ως άγημα τον φόβο του άλλου. Ομως «Ο φόβος των βαρβάρων είναι αυτό που απειλεί να μας κάνει βάρβαρους», όπως επισημαίνει και ο Τοντόροφ. Η Θεσσαλονίκη με τη βαθιά φιλελεύθερη παράδοση οφείλει να αντιδράσει και να επανακτήσει την ταυτότητά της.

______________

>>> http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=१०९३९१३९