Φωτογραφίες απο τη γιορτή στον Αγ. Παντελεήμονα και μία συνέντευξη

Την περασμένη Κυριακή η κίνηση κατοίκων του 6ου Διαμερίσματος με την υποστήριξη της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων, και άλλων φορέων, διοργάνωσε μια γιορτή στην Πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα με μουσικές, φαΐ, κρασί, free bazar, κ.α.

Έλληνες και αλλοδαποί χόρεψαν μαζί, με τις μουσικές των Χαϊνιδων, ενώ την παράσταση έκλεψαν οι Αφγανοί με τους παραδοσιακούς χορούς τους, και έφαγαν μαζί σαρδέλες στα κάρβουνα και ότι άλλο φαγητό μπόρεσαν να φέρουν οι κάτοικοι της περιοχής.

Τα πρόσωπα των παιδιών των Αφγανών προσφύγων έλαμψαν με τα δώρα που τους χάρισαν οι διοργανωτές της εκδήλωσης, ενώ δε ήταν λίγες οι μανάδες που βρήκαν ζεστά ρούχα για την οικογένεια τους στο free bazar.

Για πρώτη φορά η πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα στάθηκε αντάξια του ονόματος της.

Ο φακός του Ιάκωβου Χατζησταύρου
(http://pa.photoshelter.com/c/iakovos_hatzistavrou )
μας ξεναγεί...

Μέσα στο πλήθος των Αφγανών χορευτών εντόπισα ένα πρόσωπο λαμπερό που έδινε τον ρυθμό στους λοιπούς χορευτές, τον Έιμαν από το Αφγανιστάν . Θέλησα να του μιλήσω, ανταποκρίθηκε άμεσα...

Έιμαν: Είμαι από το Αφγανιστάν και ζω λίγο πιο κάτω, στην πλατεία Αττικής.

Α: Με τι καθεστώς βρίσκεσαι στην Ελλάδα;
Έιμαν: Είμαι πολιτικός πρόσφυγας αλλά έχω μόνο τη λευκή κάρτα. ( τη λευκή κάρτα ή αλλιώς "κάρτα προσωρινής διαμονής" την προμηθεύεται ο αλλοδαπός έως ότου να ξεκινήσει η διαδικασία για την λήψη της ροζ κάρτα, με την οποία πιστοποιείται ότι έχει προβεί σε αίτημα ασύλου). Κάθε Σάββατο τους τελευταίους τρεις μήνες πηγαίνω στην Διεύθυνση Αλλοδαπών για κάνω αίτηση για άσυλο, αλλά ακόμα δεν το έχω κατορθώσει.

Α: Πότε ήρθες στην Ελλάδα και γιατί;
Έιμαν: Είμαι από το Αφγανιστάν. Εκεί υπάρχουν πολλές συγκρούσεις. Οι ταλιμπάν βρίσκονται σε πόλεμο με τους μουζαχεντίν, οι μουζαχεντίν με τους ταλιμπάν, οι ταλιμπάν με τους αμερικάνους, ...

Α: Αναγνωρίζεις τον εαυτό σου ως πολιτικό πρόσφυγα;
Έιμαν: Ναι, ναι. Ήρθα στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια. Μέσω Τουρκίας έφτασα στη Σάμο.
Έμεινα 20 ημέρες στο Κέντρο Υποδοχής και έπειτα με έστειλαν στην Αθήνα, στην Π. Ράλλη.

Α: Δουλεύεις;
Έιμαν: Σπάνια. Δεν είναι εύκολο να βρω δουλειά. Τώρα δεν δουλεύω. Καμιά φορά μου στέλνουν λεφτά οι δικοί μου από το Αφγανιστάν. Πριν έξι μήνες δούλευα στη Θήβα, αλλά έληξε η λευκή κάρτα και με έβαλαν φυλακή στη Θήβα για τρεις μήνες. Ήταν πολύ άσχημα στη φυλακή. Δέκα άνθρωποι σε ένα μικρό κελί, ένα γεύμα την ημέρα- λίγο ψωμί και λίγα μακαρόνια. Έλεγα στους φύλακες ότι πεινάω και μου έλεγαν ότι εδώ είσαι στις φυλακές της Θήβας, δεν είσαι στην Αθήνα.

Α: Πώς είναι η ζωή εδώ; Στον Αγ. Πατελεήμονα;
Έιμαν: Πολύ δύσκολα. Πολλοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου χαρτιά κι έτσι δεν μπορούν ούτε να δουλέψουν ούτε να βρούν σπίτι.

Α: Πως σου φαίνεται η πλατεία σήμερα;
Έιμαν: Σήμερα είναι μια καλή μέρα! Υπάρχει αγάπη για τους Αφγανούς σήμερα. Οι Έλληνες είναι καλοί. Η αστυνομία είναι το πρόβλημα. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα. Όταν πήγα στην Ιταλία με έστειλαν πίσω στο Αφγανιστάν. Τους έλεγα πως δεν μπορώ να πάω πίσω, πως φοβάμαι, αλλά... το ίδιο και στην Αγγλία. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι χαρτιά για να μπορέσουμε να δουλέψουμε. Οι Αφγανοί είναι καλοί άνθρωποι. Θέλουν μόνο μια ευκαιρία για να μπορέσουν να σώσουν τη ζωή τους. Μόνο μια ευκαιρία.

Α: Τι χορεύατε πριν;
Έιμαν: Λέγεται ο χορός των Παστούν, ο Άτανς. Ο χορός αυτός έχει ιστορία 4.000 ετών. Οι χορευτές, περίπου 100 άτομα, χορεύουν συνεχόμενα για 4 ώρες και σιγά σιγά ο ρυθμός επιταχύνεται.

(την στιγμή εκείνη ένα μικρό αγοράκι, όχι πάνω από 8 χρόνων άρπαξε με αστραπιαία ταχύτητα ένα μισοάδειο κουτάκι πορτοκαλάδας που είχα αφήσει στο χώμα, δίπλα μου. Ο Έιμαν πήγε να το πιάσει, τον σταμάτησα)

Έιμαν: Συγνώμη, πεινάνε... Συγνώμη,... δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν χρήματα, δεν έχουν φαγητό,... πεινάνε...

Α: Σας ευχαριστώ πολύ

Ένας άλλος φίλος Αφγανός, εγώ και ο Έιμαν