Ένα απόγευμα στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα

Την περασμένη Πέμπτη, 28/5, κατά τις 6 το απόγευμα επισκεφτήκαμε την πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα.
Ησυχία επικρατούσε στην πλατεία. Μετανάστης ουδείς. Κάποια παιδιά καθόντουσαν έξω από την κλειστή πια παιδική χαρά.
Μιλήσαμε μαζί τους.
Ένα αγοράκι 11 ετών μας δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τους ξένους διότι «μας έχουν βρωμίσει την πλατεία». Το 14ων ετών κορίτσι που καθόταν δίπλα του είχε διαφορετική άποψη: «εγώ πιστεύω πως δεν τα προκαλούν οι ξένοι αυτά, όλοι βάζουν το χεράκι τους. Μπορεί να υπάρχουν κακοί ξένοι, αλλά υπάρχουν και κακοί έλληνες. Θα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι μαζί την κατάσταση. Θα πρέπει αν μην είμαστε τόσο εγωκεντρικοί, να μην σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας, θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να ζούμε καλύτερα όλοι μαζί»
Το τρίτο αγόρι όμως 13 ετών διαφωνούσε απολύτως «πρέπει να τους διώξουμε τους βρωμιάρηδες» και συνέχισε εξιστορώντας μας περιφανώς το χθεσινό συμβάν: «ένας από εμάς εχθές έδιωχνε έναν ξένο και ο ξένος άρχισε να φωνάζει και τότε ο δικός μας τον έριξε στα κάγκελα και τον χτύπησε και έπειτα ήρθε ένας άλλος από εμάς με ντουντούκα και του ζήταγε χαρτιά κι έπειτα τον χτύπησε και αυτός με την ντουντούκα και ο ξένος έφυγε»

η παιδική χαρά μια εβδομάδα πριν τα γεγονότα

Εντός ολίγου άρχισαν να συρρέουν στην πλατεία 40-50 αντιεξουσιαστές, αποκαλούμενοι «αλληλέγγυοι των μεταναστών». Με ταχείες κινήσεις και τον απαραίτητο εξοπλισμό άρχισαν να σπάνε την αλυσίδα που κρατούσε κλειστές τις καγκελένιες πόρτες εισόδου της παιδικής χαράς της πλατείας, τις οποίες είχε σφραγίσει, ιδία βουλήσει, η επιτροπή κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, με τη δικαιολογία ότι «το βράδυ οι Αφγανοί έμπαιναν στο πάρκο, έσπαγαν τις κούνιες και τα παιδιά τους δεν μπορούσαν να παίξουν». Σύμφωνα βέβαια με μαρτυρίες άλλων κατοίκων (Ελλήνων) στα πέριξ της πλατείας, ουδέποτε είχε δημιουργηθεί πρόβλημα με τους Αφγανούς και τα παιδιά τους. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε τελευταία με την παραπληροφόρηση από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ και τις σχετικές κινητοποιήσεις ένθεν και ένθεν. Εντύπωση πάντως προκαλεί η απουσία φύλακα της παιδικής χαράς.

η παιδική χαρά μια εβδομάδα πριν τα γεγονότα

Αφού ολοκλήρωσε το έργο της αφαιρώντας εξολοκλήρου τις καγκελένιες πόρτες της παιδικής χαράς, η ομάδα των αντιεξουσιαστών αποχώρησε με τη συνοδεία των ΜΑΤ και τη σκυτάλη πήρε η Επιτροπή κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα - περί τα 25 άτομα μεγάλης ηλικίας (50-70). Κατά πως μάθαμε, η διαδικασία αυτή, με κάποιες παραλλαγές, επαναλαμβάνεται καθημερινά τους τελευταίους μήνες.
Με ντουντούκες καλούσαν τον κόσμο να βγει από τα σπίτια του «Μην κάθεστε τα σπίτια σας, κατεβείτε μαζί μας, εσείς τους τρώτε στη μάπα». Μια ομάδα ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη στο πάρκο τοποθετώντας ένα αυτοσχέδιο κοντραπλακέ στην είσοδο του πάρκου, στη θέση της πόρτας, επί του οποίου έγραψαν με μπλε μπογιά τη λέξη Ελλάς! Σαφές το μήνυμα: το πάρκο ανήκει στους Έλληνες και θα το κρατήσουμε ελληνικό ακόμα κι αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη στέρηση της απόλαυση του πάρκου ακόμα και από τους ίδιους τους Έλληνες. Αυτή εξάλλου δεν είναι και η ιστορία της μικρής και απομονωμένης πλην τίμιας και καθαρόαιμης Ελλαδίτσας μας;

η παιδική χαρά μια εβδομάδα τώρα

Προσπαθήσαμε να μιλήσουμε με όσους παρευρίσκονταν στην πλατεία. Αρκετοί (Έλληνες) μας εκμυστηρεύτηκαν πως φοβούνται πλέον να κατέβουν στην πλατεία, πως φοβούνται όχι τους ξένους αλλά τους Έλληνες και πως συμφωνούν με την κίνηση των αναρχικών να ανοίξουν το πάρκο, μια και δεν τολμούν να το πράξουν οι ίδιοι. (Σημειώνουμε ότι ο πατέρας Προκόπιος του Αγ. Παντελεήμονα δέχεται καθημερινά προπηλακισμούς από την Επιτροπή κατοίκων εξαιτίας της πρωτοβουλίας του να οργανώνει συσσίτια για τους ενδεείς μετανάστες της περιοχής.) Άλλοι βέβαια διαφώνησαν σφόδρα και, εν μέσω ύβρεων και μπουκαλιών που εκσφενδόνιζαν κατά πάνω μας ώστε να μας καταστήσουν σαφέστατη την απαίτησή τους να φύγουμε από την «πλατεία τους», υποστήριζαν πως αφού δεν υπάρχει κράτος να τους προστατεύσει έχουν πάρει το νόμο στα χέρια τους.
Α, ναι η πλατεία τελεί πράγματι υπό κατάληψη, την έχουν καταλάβει 20-25 έλληνες εις βάρος όχι μόνο των αλλοδαπών αλλά κυρίως των ελλήνων κατοίκων της περιοχής.

***

Αντί για επίλογο θα παραθέσω μια σύντομη ιστορία:

Ένας κύριος κάθεται στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα και καπνίζει πακιστανικά τσιγάρα. Στην ερώτηση μας σχετικά με την κατάσταση στην πλατεία απαντά συνοπτικά: «είμαι κομμουνιστής και ρατσιστής». Όσον αφορά τα τσιγάρα που καπνίζει, η απάντησή του είναι επίσης σαφής: «αυτά δεν με πειράζουν, είναι φτηνά και καλά τσιγάρα».
Η σύντομη αυτή στιχομυθία αποδίδει εύληπτα τον σκληρό πυρήνα του προβλήματος της μετανάστευσης. Οι χώρες υποδοχής θέλουν τα προϊόντα και την εργασία, αλλά όχι τους ανθρώπους που φέρουν τα προϊόντα και εκτελούν την εργασίας. Εδώ και έναν αιώνα οι ενασχολούμενοι με το μεταναστευτικό ζήτημα προσπαθούν, ανεπιτυχώς φυσικά, να βρουν με ποιο τρόπο θα δέχονται εισροές εργατικών χεριών και ουχί ανθρώπων - κατά την περίφημη φράση του Max Frisch «We asked for workers, and human beings came».

_____________________________________________________________

* Το κείμενο δημοσιεύεται στην LIFO, Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009