Από τα τέλη Απριλίου, η Ελληνική Κυβέρνηση προσανατολίζεται στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μη εγγεγραμμένων μεταναστών. Ως μέλη της επιστημονικής κοινότητας αυτής της χώρας, οφείλουμε με τον πλέον απερίφραστο τρόπο να καταδικάσουμε ενέργειες που θέτουν όχι απλά υπό αμφισβήτηση, αλλά υπό αίρεση τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, τοξικομανών καθώς και άλλων αποκλεισμένων, γηγενών και μη, που επιβιώνουν σε όλη τη χώρα. Η ιδέα της κοινωνικής ανάπτυξης που με τόσο σθένος παρουσιάζεται σε αυτή τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, δεν είναι δυνατόν να συνοδεύεται από εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όταν η μεταναστευτική πολιτική μιας χώρας συρρικνώνεται σε ένα θέμα, τη σύλληψη και επαναπροώθηση ανθρώπων, τότε τα προβλήματα της κοινωνίας αυτής βρίσκονται όχι στη μετανάστευση, αλλά στην ανάπτυξη ακραίων και αντιανθρωπιστικών ιδεών στους κόλπους της κοινωνίας μας. Η ακαδημαϊκή κοινότητα δεν θα παραμείνει αδιάφορη απέναντι στην καταστρατήγηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η ελεύθερη μετακίνηση, και ιδιαίτερα όταν αυτά φαίνεται να πλήττονται με ένα τόσο βάναυσο τρόπο από την Ελληνική Πολιτεία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ελληνική επιστημονική κοινότητα εκφράζει τον αποτροπιασμό της και δηλώνει πως με μοναδικό μέσο και σύμμαχο τη γνώση θα σταθεί απέναντι σε τέτοιου είδους απαράδεκτες μεθοδεύσεις.
Υπογράψτε τη διαμαρτυρία, εδώ
ΥΣ. Παρόλο που στην σελίδα της διαμαρτυρία γράφει για δωρεά, η δωρεά είναι προαιρετική και δεν αφορά την καμπάνια.
Κάθε συγκροτημένη χώρα υποδοχής διαθέτει εγκαταστάσεις υποδοχής και καταγραφής προσφύγων και οικονομικών μεταναστών. Η συνεπαγόμενη αποστέρηση της ελευθερίας κινήσεως είναι μέτρο παροδικό, αναγκαίο και πρόσφορο και η αναφορά σε "στρατόπεδα συγκέντρωσης" αποπροσανατολίζει ως ορολογία που παραπέμπει σε γενοκτονία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός κι αν θεωρήσουμε πως το Ellis Island και τα docks της Νέας Υόρκης αποτελούν μνημεία φρίκης και καταστρατήγησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει λοιπόν να διασφαλίσει την τήρηση στοιχειωδών μέτρων σεβασμού της αξίας του ανθρώπου στους χώρους αυτούς και όχι να σπεύδει να εκφράσει έναν a priori αποτροπιασμό.