Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Άρθρο στο Καρφί: Η σημασία της σοσιαλδημοκρατίας, μέσα από ένα παράδειγμα

Πριν λίγες ημέρες συμμετείχα σε ένα τηλεοπτικό πάνελ μαζί με τον ευρωβουλευτή της ΝΔ, κ. Κύρτσο  και τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κα Βαλαβάνη, ενώ συμμετείχε και ο υφυπουργός Εργασίας, κ. Κεγκέρογλου, παρουσιάζοντας το θετικό μέτρο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Μετά την λεπτομερή τοποθέτηση του υπουργού, το λόγο πήρε ο κ. Κύρτσος, εξηγώντας ότι διαφωνεί με την επιδοματική πολιτική υποστηρίζοντας ότι τα χρήματα θα πρέπει να δοθούν για την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά. Ακολούθησε η κα Βαλαβάνη που δήλωσε πως τα χρήματα που δίνονται είναι «ψίχουλα» και πως θα πρέπει να δοθούν πολύ περισσότερα. Η τοποθέτηση των δύο ήταν ενδεικτική  δύο  πολιτικών που είναι διαφορετικές από τη δική μας ευρωπαϊκή κεντροαριστερή προσέγγιση.

Ο κ. Κύρτσος εξέφραζε την συντηρητική (πολιτικά) - νεοφιλελεύθερη (οικονομικά) άποψη, διαδεδομένη σε Αγγλία και ΗΠΑ, βάσει της οποίας ο πολίτης γίνεται παθητικός όταν λαμβάνει επιδόματα και άρα αυτά θα πρέπει να κοπούν, ώστε να έχει κίνητρα να αναζητήσει εργασία, ενώ ταυτοχρόνως θα πρέπει το (μικρό έως ελάχιστο) κράτος απλώς να διευκολύνει την επιχειρηματικότητα.

Η κα Βαλαβάνη εξέφραζε τη λαϊκίστικη αντίληψη που θέλει το (τεράστιο) κράτος να μοιράζει αφειδώς χρήματα σε κάθε κοινωνική ομάδα, δίχως βέβαια να υπάρχει μια κάποια μέριμνα όσον αφορά στο από πού θα βρεθούν τα χρήματα αυτά- παρά μόνο κάτι γενικολογίες τύπου: φορολόγηση του πολύ μεγάλου πλούτου κτλ.

Σε αυτές τις δύο αντικρουόμενες απόψεις, υπάρχει η τρίτη θέση, η θέση της σοσιαλδημοκρατίας που λέει πως ούτε μπορούμε να αφήνουμε τους πολίτες απροστάτευτους- βορά στις ορέξεις της αγοράς - άλλα ούτε και πρέπει να επιδοθούμε σε μια επιδοματική παροχολογία που ακόμα κι αν μπορούσε να εφαρμοστεί για κάποιο μικρό διάστημα, δεν θα έπρεπε να εφαρμοστεί γιατί αυτό θα οδηγούσε την κοινωνία και το κράτος σε απόλυτη χρεοκοπία.

Εμείς λέμε "ναι" στα θετικά μέτρα προστασίας, όπως το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και σε τέτοιο βαθμό, ώστε να λειτουργούν ως δίχτυ προστασίας των πολιτών από την αγριότητα της αγοράς σε συνδυασμό με πολιτικές ανάπτυξης, δημιουργίας θέσεων εργασίας, επανένταξης των ανέργων στην αγορά εργασίας και αποκατάστασης αδικιών. Διότι η φτώχεια, η αναπηρία, η απομόνωση δεν είναι ατομικό πρόβλημα και προσωπικό δυστύχημα, αλλά κοινωνικό ζήτημα και το κράτος (το ούτε μεγάλο, αλλά ούτε μικρό) οφείλει να παρεμβαίνει στοχευμένα για να προστατεύει τους πολίτες.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα αυτού που λέμε ότι: η απάντηση στον νεοφιλελεύθερο συρμό δεν είναι ο λαϊκισμός, ούτε το αντίδοτο στον λαϊκισμό είναι ο νεοφιλελεύθερος συρμός. Υπάρχει η τρίτη λύση κι αυτή είναι η σοσιαλδημοκρατία, η κεντροαριστερά της ευθύνης.

Η σημασία της κεντροαριστεράς της ευθύνης εντοπίζεται εδώ κι όχι σε αυτοαναφορικές αρθρογραφίες (η κεντροαριστερά για την κεντροαριστερά) και λίστες ονομάτων που αυτοχρίζονται παράγοντες του χώρου. Η κεντροαριστερά της ευθύνης δεν έρχεται  να διχάσει με το δικό της τρόπο την κοινωνία, αλλά  να την ενώσει σε ένα διαρκές αίτημα πραγματικής ισότητας, κοινωνικού κράτους, ισονομίας και ισοπολιτείας.

Ο δε περίφημος διάλογος για την κεντροαριστερά δεν μπορεί παρά να αφορά στο πώς θα ενωθεί η χώρα και πώς θα βγούμε οριστικά από την οικονομική κρίση, από τον οικονομικό αυτό πόλεμο, δίχως οι προσωρινές δραματικές απώλειες να γίνουν οριστικές.

Το ευτύχημα πάντως είναι ότι όσο διαρκεί ο διάλογος για τη «διαχείριση της ειρήνης»….παραδίπλα, «στο μέτωπο», οι λίγοι πια βουλευτές της σοσιαλδημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζουν να δίνουν μάχες και να τις κερδίζουν, δείχνοντας με τη στάση του στην πράξη το τί σημαίνει κεντροαριστερά της ευθύνης. Δεν έχουμε παρά που και που, όταν ο διάλογος για την κεντροαριστερά «σκαλώνει», να ρίχνουμε μια ματιά προς τη Βουλή. Για να αποκτούν τα ζητήματα τις πραγματικές τους διαστάσεις.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Συνέντευξη στην Free Sunday και στον Δημήτρη Χρυσικόπουλο

Κατ’ αρχάς θα ήθελα το σχόλιό σας για την εκλογή του κ. Γιουνκέρ στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία υποστηρίχθηκε και από τους ευρωβουλευτές της Ελιάς. Πόσο θεωρείτε ότι θα επιδράσει στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ε.Ε.;
Είναι πολύ σημαντικό να έχεις έναν νομιμοποιημένο δημοκρατικά πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει τη στήριξη του Κοινοβουλίου. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι ανήκει στο Λαϊκό Συντηρητικό Κόμμα, την πολύ δύσκολη περίοδο 2011-2012 της σκληρής διαπραγμάτευσης, για να κλείσει η νέα δανειακή σύμβαση και το κούρεμα του χρέους, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ως επικεφαλής του Eurogroup, είχε υποστηρίξει σημαντικά και αποφασιστικά την Ελλάδα. Έχοντας ζήσει από κοντά τις αγριότητες και τους παραλογισμούς του ΔΝΤ και την ισχυρή προσπάθεια της Ελλάδας να τα καταφέρει, έχει πλέον τη βιωματική γνώση για να υποστηρίξει το αίτημα της Ελλάδας και των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών για αλλαγή της σχέσης της Ε.Ε. με το ΔΝΤ. Εξάλλου, ήδη έχει δώσει δείγματα γραφής με τις πρώτες δηλώσεις του, ως πρόεδρου της Κομισιόν, για εκδημοκρατισμό της λειτουργίας της τρόικας, το οποίο σημαίνει απεμπλοκή της Ε.Ε. από το ΔΝΤ. Μένει να το δούμε και στην πράξη.

Μια και αρχίσαμε με τα ευρωπαϊκά θέματα, θα ήθελα και μια αποτίμησή σας για την ελληνική προεδρία της Ε.Ε.
Η Ελλάδα άσκησε μία από τις πιο κρίσιμες και δύσκολες προεδρίες της Ε.Ε. – αρκεί μόνο να αναλογιστεί κανείς την κρίση στην Ουκρανία, η οποία, δυστυχώς, κλιμακώνεται εξαιρετικά επικίνδυνα με την κατάρριψη του αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών και την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών.
Η ανάληψη της προεδρίας από την Ελλάδα προκάλεσε επί μακρόν αρνητικά σχόλια, που βασίζονταν σε στερεότυπα, όσον αφορά τις δυνατότητες της χώρας μας να οργανώσει την προεδρία. Η Ελλάδα όμως κατάφερε να ασκήσει την προεδρία με οργανωμένο, αποτελεσματικό και πετυχημένο τρόπο, αναδεικνύοντας με τον πλέον αδιάσειστο τρόπο ότι η Ελλάδα είναι και πάλι ένα κανονικό και ισότιμο κράτος της Ε.Ε. Ένα από τα πολύ σημαντικά ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε με επιτυχία η ελληνική προεδρία ήταν στον τομέα της ανάπτυξης και της απασχόλησης, με τη διασφάλιση-χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών πολιτικών μέσα από πόρους της Ε.Ε. Καθώς και η «Πρωτοβουλία για τους Νέους», μέσα από την οποία γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το θηρίο που τρώει την καρδιά των κοινωνιών: η ανεργία των νέων. Εξαιρετικά σημαντική ήταν και η πρωτοβουλία για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης, που αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της τραπεζικής ένωσης. Διότι μόνο έτσι θα αρθούν οι μεγάλες εσωτερικές ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών, όπως π.χ. στο ζήτημα του ύψους των επιτοκίων και στην ασφάλεια των καταθέσεων.
Σημαντικό ήταν και το ότι κατάφερε να γίνει επιτέλους σαφές πως η μετανάστευση δεν αποτελεί πρόβλημα των χωρών του Νότου, αλλά της Ε.Ε. Έτσι, τέθηκε ρητά η αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των βαρών μεταξύ των κρατών-μελών. Δυστυχώς, όμως, ζούμε στη χώρα που οργάνωσε και άσκησε μία από τις πλέον επιτυχημένες και δύσκολες προεδρίες, και η πλειονότητα των πολιτών δεν γνωρίζει καν ότι είχαμε την προεδρία. Και αυτό είναι ευθύνη των ΜΜΕ. Για να μην αναφερθώ στη θλιβερή εικόνα ευρωβουλευτών της αντιπολίτευσης που κατήγγειλαν δημοσίως στο Ευρωκοινοβούλιο τη χώρα μας, υποστηρίζοντας ότι απέτυχε κατά την άσκηση της προεδρίας!

Για να επιστρέψουμε στα καθ’ ημάς, θα ήθελα μια εκτίμησή σας σχετικά με την πορεία της συζήτησης για την κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται;
Η Ελιά ήταν το πρώτο βήμα προς την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς της ευθύνης. Τώρα προχωράμε στο επόμενο βήμα, στη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην κεντροαριστερά (πρώτος και καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ), διότι γνωρίζουν καλά πως με μια ισχυρή κεντροαριστερά οι πολιτικές των άκρων δεν έχουν χώρο. Δεν θα τα καταφέρουν όμως.

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που πιστεύετε ότι θα πρέπει να έχει η Δημοκρατική Παράταξη, ώστε να ανταποκριθεί τόσο στην ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς όσο και στα κελεύσματα των πολιτών;
Την κεντροαριστερά δεν θα την ψηφίσει ο κόσμος για να τη «βοηθήσει» (!) ή για να «βοηθήσουν» κάποιους να κάνουν καριέρα! Την κεντροαριστερά την ψηφίζει ο κόσμος για να του λύσει τα προβλήματά του με προοδευτικό πρόσημο. Όσο κι αν ακούγεται αυτονόητο αυτό, συχνά δεν είναι. Η κεντροαριστερά δεν είναι παραγοντισμός, ούτε μια αυτοαναφορική γενικολογία. Η κεντροαριστερά κρίνεται στο πεδίο των προβλημάτων της χώρας, όπως είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Άρα δεν αρκεί να αυτοαποκαλείται κάποιος κεντροαριστερός. Θα πρέπει να το αποδεικνύει και στην πράξη καθημερινά. Δεν μπορεί να αυτοαποκαλείται κάποιος κεντροαριστερός και να μην προσπαθεί να συμβάλει στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση, ούτε να «παίζει» με τους θεσμούς, θέλοντας να δημιουργήσει τεχνητή κυβερνητική και πολιτική αστάθεια, ούτε να λέει «όχι» σε κάθε μεταρρύθμιση ή νομοσχέδιο, ακόμα και σε ανύπαρκτα, όπως αυτό για τον αιγιαλό.

Όσον αφορά τη θέση του ΠΑΣΟΚ εντός της κυβέρνησης, θεωρείτε ότι ανταποκρίνεται στην άποψη του κ. Βενιζέλου ότι αποτελεί τον προοδευτικό της πόλο;
Το αποδεικνύουμε καθημερινά. Καθημερινά η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ δίνει αγώνα για να πείσει τη ΝΔ, αλλά κυρίως την τρόικα, για την ανάγκη λήψης θετικών μέτρων αποκατάστασης αδικιών και ανακούφισης του πολίτη, όπως αυτό για τη ρύθμιση των δόσεων των ληξιπρόθεσμων οφειλών και για το εγγυημένο εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Το «όχι» στους πλειστηριασμούς, στις ομαδικές απολύσεις, στο lock out, στο παράλογο μέτρο του 15% της αρνητικής ποσόστωσης, ή οι πολύ σημαντικές αλλαγές που φέραμε στο νόμο για τη μικρη «ΔΕΗ» και στο νόμο για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Αλλά και με το αντιρατσιστικό ν/σ που επαναφέρουμε. Εμείς λέμε ότι το αντίδοτο στο λαϊκισμό δεν είναι ο νεοφιλελεύθερος συρμός, ούτε το αντίστροφο. Υπάρχει η τρίτη λύση, η προοδευτική, και αυτή είναι το ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Παράταξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα μοιάζει να κλιμακώνει τις επιθέσεις του κατά της κυβέρνησης, με αφορμή θέματα όπως η «μικρή ΔΕΗ» και ο αιγιαλός. Πώς σχολιάζετε την τακτική/πρακτική του;
Ο τρόπος που κινείται ο κ. Τσίπρας είναι πραγματικά ακατανόητος και εθνικά βλαπτικός. Δεν ασχολείται με την προσπάθεια επίλυσης των πραγματικών προβλημάτων. Κατασκευάζει δήθεν θέματα και δίνει δήθεν αγώνες όχι στο Κοινοβούλιο, αλλά σε πλατείες και πεζοδρόμια, για να δημιουργήσει την εικόνα της καταστροφής και να αρπάξει την εξουσία. Όσο για τον αιγιαλο, σας είπα: Δεν υπάρχει νομοσχέδιο. Ουδέποτε υπήρξε. Υπήρχε ένα προσχέδιο για συζήτηση τον Απρίλιο, όπου με παρέμβαση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ απεσύρθη. Ο κ. Τσίπρας, ως Δον Κιχώτης, παρέα με κάποιους Σάντσο Πάντσα, δίνει μάχες με ανεμόμυλους, δίχως καν να υπάρχει Δουλτσινέα.