Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Άκρα Δεξιά Vs Άκρας Αριστεράς;

[Ανηφορίζοντας τη Σταδίου]

Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας με σκοπό την καταγγελία του νομοσχέδιου για την αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας και την «ισλαμοποίηση της Ελλάδας» (sic). Η συγκέντρωση οργανώθηκε υπό τη σκέπη μιας οργάνωσης με την επωνυμία «Πανελλήνια Επιτροπή Πατριωτικών και Εκκλησιαστικών Συλλογών και Φίλων του Αγίου Όρους». Στην πραγματικότητα επρόκειτο για συγκέντρωση της ευρύτερης άκρας δεξιάς. Επιβεβαιωτικό αυτού ήταν και τα σχετικά μηνύματα που στάλθηκαν σε όσους αναγνωρίζονταν ως «αντίπαλοι», πχ «Το Σάββατο 5/2 σκουλήκια λαθραίοι κρυφτείτε στις τρύπες σας. Αρχίζει η κυνηγητική περίοδος. ΑΙΜΑ & ΤΙΜΗ».

Η συγκέντρωση θα πραγματοποιούνταν στα Προπύλαια. Από το βράδυ όμως της Παρασκευής, μια ομάδα αντιεξουσιαστών πραγματοποίησε αντί-συγκέντρωση με συμβολική κατάληψη της Πρυτανείας ως «μία κίνηση αντίθεσης στην προγραμματισμένη διαδήλωση που έχουν εξαγγείλει μέλη ακροδεξιών οργανώσεων που αντιτίθενται στο νέο νομοσχέδιο για τα δικαιώματα των μεταναστών» - όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση. Μέχρι το μεσημέρι του Σάββατου είχαν συγκεντρωθεί στα Προπύλαια περί τα 2000 άτομα από τον αντιεξουσιαστικό και τον ευρύτερο χώρο της άκρας αριστεράς. Ως εκ τούτου, η συγκέντρωση της άκρας δεξιάς μεταφέρθηκε στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη.

Το μεσημέρι του Σαββάτου όποιος ανηφόριζε τη Σταδίου βρίσκονταν ανάμεσα στα δύο άκρα: εκ δεξιών οι ενάντιοι του νομοσχεδίου και εν γένει των μεταναστών, και εξ αριστερών οι υπέρμαχοι.

Η συγκέντρωση αυτή με την αντίστοιχή της αντί-συγκέντρωση σηματοδοτεί μια καινούργια περίοδο στην Ελλάδα όπου ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου, συντεταγμένα, στέκονται απέναντι σε ομάδες του ακροδεξιού χώρου, με συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόταγμα, αυτό του αντί-φασισμού. Πρόκειται για μια σύγκρουση εξαιρετικά συνήθης στην Ευρώπη αλλά καινοφανής στην Ελλάδα.

Ο απλός πολίτης όμως που ανηφορίζει τη Σταδίου δεν δύναται να αντιληφθεί τις διαφορές της μίας συγκέντρωσης από την άλλη. Μεσούσης δε της οικονομικής κρίσης (και παράκρουσης), ελαχίστως ενδιαφέρεται για το διακύβευμα τόσο των μεν όσο και των δε. «Άκρα είναι και τα δύο», μονολογούν οι περαστικοί. Κι επειδή τα εξ αριστερών άκρα κάνουν συχνά πυκνά αισθητή την παρουσία τους και ενοχλούν τον απλό πολίτη, ενώ τα εκ δεξιών άκρα εμφανίστηκαν εσχάτως με αμπαλάζ θελκτικό: χρησιμοποιούν φιλικό προς τον πολίτη λόγο, υψώνουν την Εθνική σημαία και ψάλλουν τον Εθνικό ύμνο … η πλάστιγγα του πολίτη που δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα κι έχει και τόσα άλλα να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του, μάλλον γέρνει προς τους τελευταίους, σε πρώτη τουλάχιστον ανάγνωση.

Ποιος όμως είναι ο λόγος της άκρας δεξιάς, από πού όμως αντλεί τη θελκτικότητά του και τι κινδύνους ελλοχεύει;

Το βασικό χαρακτηριστικό του ακροδεξιού λόγου είναι ότι δεν είναι ακραίος. Ο ακροδεξιός λόγος δεν θα πει ποτέ «θάνατος στους μετανάστες» αλλά θα μιλήσει για την «αφύπνιση του ελληνικού λαού … ενάντια στις μεθοδευμένες προσπάθειες των διαφόρων ανθελληνικών κέντρων αποφάσεων, οι οποίες αποβλέπουν στη βαθμιαία συρρίκνωση των Εθνικών μας Συνόρων, στην αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας με τις κατευθυνόμενες μαζικές ελληνοποιήσεις και στην ισοπέδωση κάθε ελληνορθόδοξου στοιχείου σύμφωνα με τις προσταγές της παγκοσμιοποίησης» - απόσπασμα από το κείμενο που συνόδευε το κάλεσμα ενάντια στο νομοσχέδιο. Συνεπώς, η ακρότητα γίνεται αντιληπτή και επιβάλλεται στον ακροατή από τα συμφραζόμενα, ως λογικό επακόλουθο κι όχι ως προσταγή.

Ο ακροδεξιός λόγος συμμαχεί με τον κοινό νου και την κοινοτοπία. Κολακεύει τον μέσο πολίτη (ο όρος χρησιμοποιείται ως στατιστικό μέγεθος) δηλώνοντας την έγνοιά του για τα προβλήματά του, και χρησιμοποιεί τον στερεοτυπικό λόγο μέσω του οποίου διοχετεύει ιδέες και ιδεοληψίες που κινητοποιούν το ένστικτο επιβίωσης, το οποίο εξ ορισμού δεν φιλτράρεται από την κριτική σκέψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η φράση των Αυτόνομων Εθνικιστών που εξηγεί τους λόγους που επιτέθηκαν σε αντι-ρατσιστική εκδήλωση σε πολιτιστικό κέντρο των Αμπελοκήπων: «όλες αυτές οι μειονότητες των παρακρατικών αριστεριστών που στηρίζουν κάθε ξένο στοιχείο, αδιαφορώντας για τους Έλληνες αδερφούς μας (η φτώχεια και η ανεργία να θυμίσουμε ότι χτυπούν κόκκινο στην επαρχία) είναι ανάγκη να απομονωθούν από τους πολίτες σε κάθε γειτονιά και κάθε συνοικία.»

Ο ακροδεξιός λόγος έχει συνειδητά κενά. Παρέχει το πλαίσιο εντός του οποίου εισρέουν οι ασυνείδητες ιστορικές εχθρότητες. Παράδειγμα η φράση του προέδρου του ΛΑΟΣ: «όταν ο τόπος μας έχτιζε Παρθενώνες αυτοί ζούσαν πάνω στα δέντρα»

Ο ακροδεξιός λόγος έχει ως άγημα το φόβο του άλλου. Ο ένας «δυστυχής» καθιστά υπεύθυνο του προβλήματός του τον έτερο «δυστυχή» τον οποίο και αποβάλλει από την κοινωνία και άρα τον χρίζει περισσότερο δυστυχή από τον εαυτό του, καθώς εκτός των άλλων είναι και ξένο σώμα, με αποτέλεσμα να αισθάνεται ασφαλής και εύχαρις μέσα από αυτή την τεχνητή διαδικασία ανωτεροποίησης: γίνομαι ανώτερος καθιστώντας εσένα κατώτερό μου.

Με λίγα λόγια, ο ακροδεξιός λόγος επιστρατεύει τα απωθημένα του απλού πολίτη. Εξάλλου είναι κοινός τόπος ότι εάν αφήναμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας και κινούμασταν με μόνο γνώμονα το ίδιον συμφέρον σε επίπεδο ενστίκτου, θα οδηγούμασταν σε αγριότητες.

Αντιθέτως, η άκρα αριστερά δίνει έμφαση στο περιεχόμενο του λόγου ακόμα κι όταν εκφέρει την πλέον παράλογη ιδέα. Η άκρα αριστερά θα πει : «Θάνατος στους φασίστες» αλλά αυτό θα είναι το αποτέλεσμα ενός λόγου εντός ιδεολογικού πλαισίου, ο οποίος είναι καταδικαστέος και από τους ιδίους εάν γίνει πράξη. Προφανώς και η άκρα αριστερά συνιστά ακρότητα. Σε κάθε κοινωνία όμως που υπάρχει ακροδεξιά, φανερή όπως «σήμερα» ή λανθάνουσα όπως «εχθές», υπάρχει και άκρα αριστερά. Η άκρα αριστερά δεν είναι αυτοτροφοδοτούμενη. Ενυπάρχει ως αντίδραση στην άκρα δεξιά.

Στην κοινωνία όμως που επιθυμούμε ιδανικά να ζούμε αποτελεί προϋπόθεση να μπορεί κάποιος να ανηφορίζει τη Σταδίου ανενόχλητος δίχως να φοβάται ότι μπορεί να κινδυνέψει εκ δεξιών ή εξ αριστερών. Αυτό όμως προϋποθέτει συγκεκριμένες πράξεις από όλους όσους βρίσκονται στον ενδιάμεσο χώρο.

Τούς τελευταίους μήνες η εσκεμμένη πόλωση της κοινωνίας για ποικίλους λόγους που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν το καθ’ εαυτό προκείμενο (τους μετανάστες σήμερα, τον όποιον άλλο μειονεκτούντα αύριο) οδηγεί στη φασιστοποίηση της κοινωνίας που όταν αυτή ολοκληρωθεί θα είναι τραχιά, αιματηρή, μη αντιστρέψιμη και οπωσδήποτε καθολική- είναι σαφές ότι δεν υφίσταται επιλεκτικός φασισμός. Συνεπώς, όσον είναι καιρός πρέπει να την εμποδίσουμε επιστρατεύοντας την κριτική σκέψη και τη λογική μας.

Ένα πρώτο βήμα είναι η ορθή διατύπωση του διλήμματος. Το ψευδό- δίλημμα τύπου «άκρα δεξιά ή άκρα αριστερά» / «αριστεροί ή πατριώτες»/ «μετανάστες ή γηγενείς» / «ψηλοί ή κοντοί» κ.ο.κ, θα πρέπει να αντικατασταθεί με το ορθό: Επιθυμούμε μια κοινωνία συνοχής και συνύπαρξης ή μια φασίζουσα κοινωνία με εμφυλιακές συγκρούσεις;

Ο επιλέγων το δεύτερο φέρει και την ιστορική ευθύνη έναντι των απογόνων του.

25 σχόλια:

  1. η πλειοψηφια των πολιτων στους οποίους αντιλαμβάνομαι οτι απευθυνεται το ερωτημα σου περι ποιας κοινωνιας επιθυμουμε, ενδιαφερεται για μασα-ξαπλα και καλοπεραση. και εφοσον τα εχει αυτα ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ για τα παντα γυρω της. αυτο που περιγραφεις ως εμφυλιακη συγκρουση, υπηρχε-υπαρχει και θα υπαρχει παντα οσο υπαρχει κοινωνια ανθρωπων που θα διεπεται απο εξουσια και αλληλοσυγκρουομενα συμφεροντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επί του συγκεκριμένου τουλάχιστον ζητήματος θα πρέπει να δει κανείς ότι η λεγόμενη "άκρα αριστερά" δεν έχει κάνει τίποτε άλλο παρά να καταγγέλει, όπως έχει χρέος, τις ξενοφοβικές υστερίες των φασιστικών ομάδων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απ' ότι διαβάζω σε γνωστά "άκρα αριστερά" μέσα, στην "αντισυγκέντρωση" συμμετείχαν αντιφασίστες, αντιεξουσιαστές, αλλά και πολιτικά κόμματα οπως το ΕΕΚ, το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ (μ-λ). Δεν μπορείς όλους αυτούς να τους τσουβαλιάσεις σαν "άκρα αριστερά" αλλά πάντως από το άρθρο εύστοχα προκύπτει ότι τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις εξελίσσονται με καθαρά οπαδικούς / γηπεδικούς όρους που δεν προσφέρουν τίποτα παρά εύκολη εκτόνωση στους συμμετέχοντες. Η Αριστερά θεωρητικά έχει σαν σκοπό να κερδίζει συνειδήσεις και να προωθεί προοδευτικές θέσεις, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί μέσα από τη βία, αλλά μέσα από υπεύθυνες πολιτικές (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει στήριξη ενός νομοσχεδίου του ΠΑΣΟΚ). Και εδώ είναι και η μεγάλη ευθύνη της Αριστεράς (κυρίως της κοινοβουλευτικής) που στο θέμα της ιθαγένειας άφησε την ακροδεξιά να παίξει μπάλα μόνη της (για να δανειστώ κι εγώ τη γηπεδική επιχειρηματολογία).

    Περισσότερα στο εξαιρετικό άρθρο του Σ. Μπουρνάζου: http://bit.ly/cXEjZO

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάποιοι αποφάσισαν τη «σύγκρουση των πολιτισμών» κι εννοούν να την επιβάλλουν. Ακριβώς γι’ αυτό ανακατεύουν συνέχεια τους λαούς και κουβαλάνε τους μεν στο σπίτι των δε. Κι όταν πια όλοι θα τρώγονται με όλους, θα έρθουν αυτοί οι “κάποιοι” και θα μας επιβάλουν την “ειρήνη” ΤΟΥΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αδιαφορία, αμορφωσιά και ωχαδερφισμός εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού του φασισμού. Γι' αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά, ενημέρωση, εκπαίδευση, συνειδητοποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολυ καλη αναλυση.Ειναι γεγονος οτι antifa ομαδες εμφανιστηκαν εξ'αντιδρασεως σε οσα μερη υπηρξε εντονη ακροδεξια-νεοεθνικιστικη-ρατσιστικη δραστηριοτητα.Ειδικα στη Ρωσικη Ομοσπονδια,οπου και σημειωνονται τα περισσοτερα εγκληματα μισους στην Ευρωπη,παρατηρουμε και τις πρωτες στοχευμενες δολοφονιες αντιφασιστων απο ακροδεξιους "αντιπαλους" ως αποτελεσμα του ιδιοτυπου "εμφυλιου" που πολυ σωστα περιγραφεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διαφωνώ κάθετα με τον όρο "άκρα αριστερά", που λανσάρεται από διάφορα καθεστωτικά μέσα για να δικαιολογήσει τις πολιτικές που εφαρμόζονται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από τη μεταπολίτευση.
    Δηλαδή είδαμε αυτούς που δεν είναι "ακραίοι" πως κατάντησαν τη χώρα, διεθνή επαίτη και ουραγό των διεθνών εξελίξεων, με μεγάλα τμήματα του πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας.

    Δεν είναι δυνατόν να εξισώνεται ο φασίστας με τον αντιφασίστα, είναι επικίνδυνο και πολιτικά και πρακτικά, σε επίπεδο κινημάτων.

    Η αριστερά είναι μήτρα ελευθερίας, δημοκρατίας, κινημάτων.

    Είναι άστοχο τουλάχιστον να την συγχέουμε με τους κοινούς χούλιγκανς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το κείμενο βασίζεται σε ανάλυση λόγου του adorno. Αφορά αποκλειστικά μια προσπάθεια ανάλυσης του ακροδεξιού λόγου, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι όποιος τον υιοθετεί είναι ακροδεξιός ή φασίστας. Έλεος! θεωρητική είναι η ανάλυση. Απλώς λέω ότι ο ακροδεξιός λόγος ακούγεται φιλικός και υιοθετείται ευκολα και αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.

    Η αριστερά και ο αριστερός ή ακρα αριστερός λόγος δεν αποτελεί αντικείμενο ανάλυσης του κειμένου. Απλώς γίνεται η αναφορά για να δώσω το σχημα.Δεν υπάρχει αξιολογική κρίση.

    Δεν κατηγορώ κανέναν, απλώς κρούω τον κώδωνα κινδύνου σε όσους (δικαίως ίσως) νιώθουν να βρίσκουν πολύ λογικό το λόγο της ακρας δεξιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διάβασα το εξαιρετικό πόστ σας: Ακρα Δεξιά VS Άκρας Αριστερά και σκέφτηκα να σας καταθέσω μερικές σκέψεις μου.
    Νομίζω ότι για να αντιληφθούμε όλες τις πιθανές προεκτάσεις ενός κοινωνικού ζητήματος, πρέπει να το περιγράψουμε συνολικά.
    Προφανώς ο ακροδεξιός λόγος έχει τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται στο πόστ, με αποτέλεσμα να γίνεται συχνότερα πιό "οικείος" για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
    Για τους λόγους αυτούς οφείλουμε να αναλύσουμε κάποιες σημαντικές παραμέτρους για το πως η επικοινωνιακή πολιτική της ακροδεξιάς, διευρύνει την απήχηση της συχνά εντελώς αναντίστοιχα με τις αντικειμενικές της δυνατότητες.
    Στα πλαίσια αυτά ο ρόλος των ΜΜΕ αλλά και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι καθοριστικός.
    Για παράδειγμα η εικόνα που έχει ο μέσος Έλληνας-ιδα για τις εκδηλώσεις και τις παρεμβάσεις της άκρας δεξιάς, είναι αφενός μιά εικόνα ενίοτε ακραίου φανατισμού ελεγχόμενου όμως απο την αστυνομία που αποτρέπει το να γίνουν ανεξέλεγκτος κι επικίνδυνος.
    Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με το είδος της προπαγάνδας που αναπτύσουν οι ακροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί, αλλά και το καθημερινό δελτίο εγκληματικότητας με τις ξενοφοβικές διαστάσεις όπως το παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, εύκολα οδηγεί ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας στο συμπέρασμα: "Δεν μας ενοχλεί η παρουσία τους" ή "Δεν τους συμπαθώ αλλά είναι χρήσιμοι γιατί κρατάνε τις ισορροπίες μη μας πάρουν τον αέρα οι ξένοι' κλπ. Τα συμπεράσματα αυτά είναι για τη μέση διανοητική κατάσταση των ανθρώπων απόλυτα λογικά.
    Το πρόβλημα είναι ότι οι ομάδες της άκρας δεξιάς, δεν περιορίζουν τη δράση τους σε κάποιες κεντρικές εκδηλώσεις, αλλά λειτουργούν μακριά απο τα φώτα της δημοσιότητας καθημερινά.
    Καθημερινά γίνονται δεκάδες επιθέσεις σε απομονωμένους μετανάστες σε περιοχές όπως το Αιγάλεω,ο Κολωνός, η Κυψέλη, οι οποίες σπάνια καταγγέλονται για ευνόητους λόγους απο τα θύματα τους.
    Στις περιπτώσεις που υπάρχει καταγγελία, τα ΜΜΕ για λόγους που αφορούν ζητήματα τηλεθέασης και γενικότερης πολιτικής τους στην ενημέρωση, δεν κάνουν καμμία αναφορά, παρά μόνο αν η κατάσταση ξεφύγει και πάλι με τρόπο απόλυτα μεροληπτικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δημοσιογραφικής κάλυψης, είναι ο υποτονικός τρόπος που κάλυψαν τα περισσότερα ΜΜΕ τις επιθέσεις ενάντια σε ανύποπτους Αλβανούς που πανηγύριζαν τη νίκη της εθνικής τους ομάδας ποδοσφαίρου επί της ελληνικής το 2004 ή στο πρόσφατο περιστατικό με την καταστροφή σελίδων του κορανίου απο αστυνομικό, όπου όταν το ρεπορτάζ δεν ήταν εντελώς μεροληπτικό αυτό καθ΄αυτό, οι εικόνες που το συνόδευαν με βίντεο αρχείου απο Ταλιμπάν (!) και άλλους φονταμενταλιστές δημιουργούσαν καθοριστικές ψευδείς εντυπώσεις. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να παρέμβει στον τρόπο που επιλέγει κάθε Μέσο να παρουσιάσει τις ειδήσεις. Μπορεί όμως το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να θέσει κανόνες στην ανημέρωση των αστυνομικών συντακτών, έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος και δικαιότερος ενημερωτικός πλουραλισμός, μπορεί να επιβάλλει κάποιους κανόνες δεοντολογίας απο τη στιγμή που τα ΜΜΕ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα της ενημέρωσης, απο τις ανακοινώσεις και τα δελτία που εκδίδει το υπουργείο. Αν όπως αναφέρει το πόστ σας υπάρχει κίνδυνος εκτροπής σε βίαια επεισόδια εντός της ελληνικής κοινωνίας με αφορμή την πόλωση μεταξύ φασιστικών κι αντιφασιστικών ομάδων, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος στην περίπτωση που μεταναστευτικές κοινότητες αποφασίσουν να αμυνθούν στις επιθέσεις που δέχονται. Συνήθως τέτοια φαινόμενα απο 'όσο μπορούμε να αντιληφθούμε απο τη διεθνή εμπειρία, οδηγούν σε φαύλο κύκλο τυφλής βίας απο όλες τις πλευρές.
    Ο ακροδεξιός ρατσιστικός λόγος δεν έχει την ίδια απήχηση, χωρίς τις κατάλληλες συνθήκες δημοσιότητας των απόψεων του και οι αντιφασιστικές ομάδες χάνουν το νόημα της ύπαρξης τους όταν το κράτος είναι 'ετοιμο και ευέλικτο ακυρώνοντας στην πράξη την όποια χρησιμότητα αντίδρασης πολιτων οργανωμένων σε ομάδες, απέναντι στις ακροδεξιές πρακτικές.
    Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κυρία Afrodite Al Salech,

    διαπιστώνοντας ότι έχετε απαντήσει σε μεταγενέστερα σχόλια, σας υπενθυμίζω την ερώτηση που σας υπέβαλα σχετικά με την δήλωσή σας και ευελπιστώ ότι θα μου απαντήσετε.

    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ε όχι και "δεν εννούν το "θάνατος στους φασίστες" οι ακροαριστεροί και οι αναρχικοί ρε Αφροδίτη...

    Το εννούν και προσπαθούν να το εφαρμόσουν. Μεμονομένα άτομα, ακόμη και μικρά παιδιά, έχουν μεμονομένα δεχθεί βίαιες σωματικές επιθέσεις (ακόμη και με σφυριά στο κεφάλι) απο ομάδες αναρχικών κι ακροαριστερών. Με το "αδίκημα" ότι φορούσαν μπλούζες,καπέλλα ή είχαν τατουάζ με εθνικιστικά ή ακόμη και εθνικά(!) σύμβολα! Έχουν φτάσει μέχρι του σημείου να οργανώνουν συμμορίες δράσης που θα επιτίθενται σε όποιον πολίτη δεν εγκρίνουν την ενδυμασία του ή τα συνθήματα που γράφει σε έναν τοίχο...

    Λυπούμαι που σε απογητεύω, αλλά οι φίλοι σου δεν είναι και τόσο "δημοκράτες" και "ελευθεριακοί" όσο ισχυρίζεσαι.

    Όσο για την ανάπτυξη των ακροαριστερών και των αναριχκών ομάδων, αυτήν (καίτι η ύπαρξή τους οφείλεται στην καταπολέμηση της ύπαρξης ακροδεξιών φορέων που κατ' αυτούς αποτελούν "την αιτία όλων των δεινών μας") δεν οφείλεται στην άνοδο των ακροδεξιών φορέων, αλλά στη θετική προβολή τους απο τα ΜΜΕ και απο πολιτικούς φορείς.Ακόμη και το συγκεκριμένο άρθρο σου, αποτελεί μία έμμεση διαφήμιση για εκείνες τις τραμπούκικες ακροαριστερές ομάδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ακροδεξιά φρασεολογία πράγματι είναι τόσο κοντά στο λαό όσο και ο λαίκισμός. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι ο πατερναλισμός και η ιδιότητα ότι μόνο ο πατερναλιστής γνωρίζει το συμφέρον της χώρας/του αδύναμου πολίτη. Και αυτό το χαρακτηριστικό του λαϊκισμού το συναντάμε βεβαίως και στην ακροαριστερή φρασεολογία και νοοτροπία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Aνώνυμε τι ...«ωραία» που τα λες. Μήπως έχεις υπ᾽όψιν σου τους τραμπουκισμούς των φασιστών σε οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση δημοκρατικών ανθρώπων; Μήπως ξέρεις ποιοι ακριβώς δολοφόνησαν τον συμπολίτη μας στη Ζάκυνθο, μετά την εθνικιστική υστερία των φασιστικών συμμοριών επειδή ηττήθηκε η ελληνική ομάδα ποδοσφαίρου από την αντίστοιχη της Αλβανίας; Μήπως έχεις ακουστά για το νεαρό αλβανό που δολοφονήθηκε μόνο και μόνο λόγω της εθνικότητάς του στο Ρέθυμνο; Έχω να σου παραθέσω ουκ ολίγα παραδείγματα, όχι απλώς τραμπουκισμών αλλά και δολοφονιών από τις φασιστικές συμμορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ωραία τα χωρίσατε. Από εδώ οι δεξιοί από εκεί οι αριστεροί κλπ. Έχω όμως να κάνω μια ερώτηση. Εάν σήμερα ζούσε ο Κολοκοτρώνης, τι θα ήταν; Ακροδεξιός μήπως; Δε σοβαρεύεστε όλοι λέω εγώ που μοιράζετε Ελλάδα σαν να είναι οικόπεδο σας. Δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα. Η Ελλάδα ανήκει στην ιστορία της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Κατερίνα σ-Μ.

    Ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας το να με κατηγορείτε για λογοκρισία.
    Έχω επιτρέψει, κακώς ενδεχομένως, όλα αυτά τα υβριστικά και χυδαία εναντίων μου και το ξέρετε πολύ καλά.

    Δεν είμαι βέβαια υποχρεωμένη να απαντάω μήτε σε υβριστικές μήτε σε ανόητες, μήτε σε προβοκατόρικες ερωτήσεις. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει η δική σας ερώτηση.

    Τι σημαίνει κυρία μου ότι δεν ξέρουν να γράφουν το όνομά τους; Εσείς που το ξέρετε;

    Προσέξτε η έπαρση είναι συνώνυμο της ύβρις (ετσι όπως αποδίδεται στην αρχαία ελληνική πραγματεία)

    Επίσης, η αλλοδαπή καταγωγή δεν αποτελεί τεκμήριο ενοχής στην Ελλάδα.

    Και λυπάμαι ειλικρινά γιατί εκτός των άλλων είστε και γυναίκα. Και οι γυναίκες ξέρουν απο αποκλεισμούς και διακριτικές συμπεριφορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Κατερίνα σ-Μ.

    Αγαπητή κυρια, ειλικρινά σταματήστε να στέλνετε σχόλια. Δεν έχω απεριόριστη υπομονή και είμαι υποχρεωμένη να προφυλάξω καιτ ους αναγνώστες τις σελίδας.
    Δεν θέλετε να ρωτήσετε, δεν θέλετε να κατανοήσετε, θέλετε απλώς να καταγγείλετε. Είστε απολύτως βεβαία για τις απόψεις σας και είμαι σίγουρη πως ολο και κάποιος λόγος θα υπάρχει. Το τι θέλετε να πείτε έγινε σαφές και η άποψη σας είναι σεβαστή. Απλώς θα σας παρακαλούσα να την μοιραστείτε με άλλους διαδικτυακούς φίλους.

    Όλοι εμείς που καταγγέλλετε έχουμε επίσης μεγάλη έγνοια και αγάπη για τη χώρα μας αλλα βλέπουμε κάπως πιο μακριά απο εσας. Κάποτε θα καταλάβετε. Να είστε καλά.

    ΥΣ. Λυπάμαι αλλά δεν θα αναρτήσω άλλο σχόλιο σας. Σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ωραία τα σχόλια των περισσοτέρων εδώ μέσα, τα οποία διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον. Συγχαρητήρια επίσης και για το επίπεδο που δείχνετε όλοι. Θα ήθελα εδώ να πω, ότι δυστυχώς αριστεροί και δεξιοί (μαζί με τα άκρα τους φυσικά) είναι οι δύο όψεις του ίδιου ακριβώς νομίσματος. Με Αμερικανικά κεφάλαια κινούνται παγκοσμίως και οι μεν και οι δε σήμερα. Το πέρίφημο indymedia που υποτίθετε είναι αριστερής ιδεολογίας επιχορηγείτε απο τον Αμερικανοσκοπιανό Σόρο. Ακροδεξιές οργανώσεις και νεοναζιστικές (βλ. χρυσή αυγή εδω στην Ελλάδα), έχει κατά καιρούς ενισχυθεί οικονομικά απο το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΔ και παγκοσμίως οι οργανώσεις αυτές επιχορηγούνται με Αμερικανικά και (άκουσον άκουσον) Εβραικά!!!! κεφάλαια. Σκοπός είναι να διχάσουν φυσικά όχι μόνο τους Έλληνες αλλά όλους τους πολίτες του κόσμου για να περνάνε ανενόχλητοι τα εξουσιαστικά τους σχέδια. Δεξιοί και αριστεροί όσο κι αν το παίζουν αντιεξουσιαστές, δυστυχώς είτε ασυνήδητα είτε ενδυνείδητα παίζουν το παιχνίδι της εξουσίας και ενισχύουν τα σχέδια τους. Τίποτα το καλό δεν άνθισε ποτέ και πουθενά απο τις ακραίες αυτές ιδεολογίες...
    Ν.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Είναι απόλυτα βαρετός ο μηδενισμός εκείνος που (τι σύμπτωση)συνοδεύεται πάντα απο μία ακραία συνωμοσιολογία.
    Αυτό το φαινόμενο που θίγει λόγω των ισχυρών αντιφάσεων του, την κοινή λογική, είναι καιρός να σταματήσει.
    Απο τη μία πλευρά, η Ελλάδα περιγράφεται ως το απόλυτο ναδίρ της υφηλίου, μιά χώρα-φάντασμα που δεν της δίνει κανένας σημασία.
    Απο την άλλη αυτή η ανυπόληπτη και απαξιωμένη πανταχόθεν χώρα που περιγράφουν τα σενάρια, κατά τον ίδιο ευφάνταστο τρόπο μετατρέπεται στο κέντρο των... συνωμοσιών.
    Ο κ. Σόρος λοιπόν, σε εποχές οικονομικής κρίσης ξοδεύει πακτωλό χρημάτων για το Indymedia και άλλα παρόμοια μικρού βεληνεκούς ενημερωτικά μέσα, για ΜΚΟ κλπ.
    Όλα αυτά σε αναλογία πάντα με τη φαντασία του καθενός και την επιμονή του να αρνείται την ευεργετική διαδικασία της ψυχανάλυσης.
    Όποιος θέλει να βλέπει παντού "σκοτεινούς" Εβραίους, επικίνδυνους μετανάστες και διεθνείς συνωμότες δικαίωμα του.
    Όποιος επιθυμεί να καταστροφολογεί δικαίωμα του επίσης.
    Τουλάχιστον οι δημιουργοί αυτών των σεναρίων ας αποφασίσουν τι είμαστε τελικά ως χώρα και προσελκύουμε τα εβραϊκα κεφάλαια.
    Εκτός αν πιστεύει κάποιος ότι οι κάτοχοι αυτών των κεφαλαίων τα επενδύουν σε ένα κατεστραμένο κράτος που δεν έχει καμμιά προοπτική, οπότε ας μας εξηγήσει αυτή τη λογική του υπέρβαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αφροδίτη γεια. Είμαι ένας από αυτούς τους τελευταίους που θέλουν εμφύλιο στην ελλάδα και άμεση σύγκρουση εθνικιστών και αριστερών/αναρχικών. Μια προβοκατόρικη ερώτηση το παραδέχομαι: Αν γινόταν αυτός ο εμφύλιος, δηλαδή ξεκινούσε η κρίσιμη στιγμή που αυτομάτως θα κατέτασσε τους μετανάστες αυτομάτως εχθρούς των εθνικιστών, με το μέρος ποιου λες να ετίθετο ο Θ. Πάγκαλος ο οποίος τον περασμένο Απρίλη έκανε κάποιες από τις ρατσιστικές δηλώσεις ever εναντίον των Πακιστανών; Και μια τοποθέτηση. Ο Αντόρνο ήταν αντιφασίστας. Κατά τη γνώμη μου δεν θα του περνούσε από το μυαλό να συγκρίνει την ακροδεξιά και την άκρα αριστερά. Όπως παρουσιάζεις το σχόλιό σου είναι σα να απλοποιείς όλη την ανθρώπινη ιστορία. Η διάκριση δεξιών και αριστερών όπως ξέρεις δεν είναι αντίστοιχη της διάκρισης κοντών και ψηλών ή ελλήνων και "ξένων". Δεξιός ή αριστερός γίνεσαι από επιλογή, αυτή είναι η διαφορά και όταν λέμε επιλογή εννοούμε επιλογή πάνω σε πολιτικά προβληματα που έχουν οι κοινωνίες. Οι κοινωνίες πάντα έχουν προβλήματα και αυτά τα προβλήματα δημιουργούν αντιθέσεις και ρήξεις, αυτό που περιγράφεις σαν ιδανική κοινωνία δεν είναι τίποτα παρά μια ολοκληρωτική ουτοπία, όπου όλοι συμφωνούν με όλους και η Σταδίου είναι ήρεμη, καθαρή και όλοι χαιρετιούνται στους δρόμους. Συγγνώμη και για τα προβοκατόρικα αλλά θα μου επιτρέψεις το κείμενο, εκτός της αντορνικής ανάλυσης για τον κοινό νου, έχει κακή οπτική. Ξανασκέψου το.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ειδα χθες μια εκπομπη στην ΕΤ1, αφιερωμενη σε εσας και κατ επεκταση στα προβληματα των μεταναστων.

    δεν ξερω πότε γυριστηκε η εκπομπη (προ ή μετα χρυσοχοϊδη) αλλά ξερω οτι μεχρι σημερα τα πραγματα για τους κατατρεγμενους αυτους ανθρωπους δεν εχουν αλλαξει στο ελαχιστο.

    επειδη το εργο σας ειναι αξιεπαινο και οι αποψεις σας σχεδον ταυτοσημες προς τις δικες μου, θα ηθελα να μαθω αν η συμμετοχη σας στην κυβερνηση εχει επιφερει καποια αλλαγη στη ζωη και στα προβληματα των μεταναστων.

    οσο για τους φασιστες, ειναι γνωστο οτι οι τριχες στο κεφαλι τους ειναι περισσοτερες απ το μυαλο τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ένας άνθρωπος προχωρούσε προς το σπίτι του μετά από μια κοπιαστική ημέρα στη δουλειά. Μια δουλειά που την είχε βρει για να κερδίσει το μέλλον του για τα παιδιά του.
    Πήγαινε στο σπίτι για να φύγει η γυναίκα του για τη δικιά της δουλειά. Στο δρόμο κάποιος το έφτυσε ξεστομίζοντας τη λέξη, που χρησιμοποιούσαν για αυτούς.
    Αναρωτήθηκε η παραγωγή που έβγαλε σήμερα για ποια χώρα ήταν και τα κέρδη σε ποιο λαό θα πήγαιναν.
    Αναρωτήθηκε αν πάνε τα παιδιά του σε άλλα σχολεία από αυτά των άλλων και αν πηγαίνει σε άλλα νοσοκομεία από των άλλων. Διερωτήθηκε αν μένει σε άλλες πόλεις από των άλλων και τελικά αν αγωνίζεται σε άλλη χώρα και αν τα παιδιά του ξέρουν άλλη χώρα ως πατρίδα.
    Μιλάω για τον πατέρα μου στην Αυστραλία.
    Είμαι Έλληνας γιός μεταναστών, που επέστρεψαν στην Ελλάδα αλλά άφησαν συγγενείς εκεί μακρυά, να προοδεύσουν και μαζί τους να προοδεύσει εκείνη η μακρυνή χώρα.
    Μήπως τελικά πατρίδα είναι εκεί που αναπνέεις ζεις πεθαίνεις, αλλά πάνω από όλα σε αγαπούν;
    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ animalis

    "Αναρωτήθηκε η παραγωγή που έβγαλε σήμερα για ποια χώρα ήταν και τα κέρδη σε ποιο λαό θα πήγαιναν"

    Η λέξη εμβάσματα ξέρετε τι σημαίνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @ Ανώνυμος
    Πρώτη φορά άκουσα ότι η παραγωή κάποιας μονάδας και τα κέρδη της γίνονται εμβάσματα.
    Οι άνθρωποι εργάζονται, ζουν, μεγαλώνουν τα παιδιά τους και παλεύουν όπως όλοι μας για το αύριο.
    Αν φίλε μου αισθάνεσαι ότι σου παίρνουν τα λεφτά τότε απαξιώνεις τους γονείς μας που έζησαν στην ξενιτιά και πολλοί από αυτούς χάθηκαν όπως χάνονται πολλοί εδώ στη χώρα μας.
    Αναρωτιέμαι αν μπορείς και αν έχεις το δικαίωμα να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου πιο Έλληνα από εμένα.
    Σου απαντώ δεν το έχεις.
    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γράφετε για την ακροδεξιά και μας λέτε οτι το παρων άρθρο πραγματεύεται μονο την ακρα δεξιά κι οχι την άκρα αριστερα.
    Γιατί αυτο;
    Η άκρα αριστερά ειναι στο απυρόβλητο;
    Γνωρίζετε οτι τα ακροαριστερά καθεστώτα ήταν το ίδιο απολυταρχικά με τα φασιστικά;
    Αλήθεια ο στάλιν δεν ηταν ενας αιμοσταγής ηγέτης;
    Τα γκουλάγκ θα ήταν μια ωραία προοπτική για το μέλλον;
    Η ακρα αριστερά δεν ειναι το ίδιο επικίνδυνη με την ακρα δεξιά;
    Το δίλλημα αριστερά-δεξια ειναι ξεπερασμένο.
    πέρα απο την αριστερά και την δεξιά καλό θα ήταν να σκευτούμε το "μπροστά"
    Αυτά απο εναν απλοϊκο πολίτη, που δεν ειναι πολιτικός, δεν ανήκει σε κανένα κομμα, αλλα διατειρεί το δικαίωμα να έχει πολιτικό λόγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή