Πριν φτάσουμε στο σημείο να συζητήσουμε αν τα εγκλήματα που
διαπράχθηκαν από το ναζισμό είναι τα ίδια με αυτά που διαπράχθηκαν από τον
σταλινισμό και να αρχίσουμε να μετράμε ο καθένας τους νεκρούς του/ ο νεκρός μου
και ο νεκρός σου/ θα ήθελα να μείνουμε σε μια διόλου μικρή λεπτομέρεια. Κι αυτή
είναι η αν όχι παραχάραξη, τουλάχιστον αλλοίωση των συμφραζομένων του Συνεδρίου
που πραγματοποιεί η Εσθονία από τον υπουργό Δικαιοσύνης της Ελλάδας.
Ο κ. Κοντονής αναφέρει στην ανακοίνωσή του: «Η πρωτοβουλία σας να
διοργανώσετε στο πλαίσιο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Διεθνές Συνέδριο με τίτλο «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που
διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» μας προκάλεσε εύλογα ερωτηματικά»
και στη συνέχεια απαντά σε αυτά.
Όμως, δεν είναι αυτός ο τίτλος των εκδηλώσεων στην Εσθονία. Το δε συνέδριο
αναγγέλλεται ως : «The
International Conference on the European Day of Remembrance for Victims of
Communism and Nazism in Tallinn» («Διεθνές Συνέδριο για την ευρωπαϊκή ημέρα
μνήμης των θυμάτων του κομμουνισμού και του ναζισμού, στο Ταλίν»).
Ας προσθέσουμε και κάποιες
ακόμα, ιστορικές αυτή τη φορά, «λεπτομέρειες»:
1. Το 2009, με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την
ευρωπαϊκή συνείδηση και τον ολοκληρωτισμό, καθιερώνεται η 23η Αυγούστου ως
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών
καθεστώτων, γνωστή και ως «Ημέρα της Μαύρης Κορδέλας» (Black Ribbon Day). Στο
ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «η Ευρώπη δεν θα ενωθεί ποτέ αν δεν μπορέσει
να καταλήξει σε κοινή θεώρηση της ιστορίας της, να αναγνωρίσει το ναζισμό, το
σταλινισμό και τα φασιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα ως μέρος της κοινής
ιστορίας της και αν δεν διεξαγάγει τίμιο και ουσιαστικό διάλογο για τα
εγκλήματα των καθεστώτων αυτών κατά τον περασμένο αιώνα» και συμπληρώνει
λίγο παρακάτω πως «δεν μπορεί να υπάρξει
συμφιλίωση χωρίς αλήθεια και μνήμη». Ενδιαφέρον έχει πως στο ψήφισμα
υπάρχει ειδική αναφορά στα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα: «απώτερος στόχος της αποκάλυψης και της
αποτίμησης των εγκλημάτων που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα
είναι η συμφιλίωση, η οποία μπορεί να επιτευχθεί αν υπάρξει αποδοχή της
ευθύνης, ζητηθεί συγγνώμη και προωθηθεί η ηθική ανάκαμψη»
2. Ο όρος «Black Ribbon Day» προέρχεται από τη μεγάλη διαδήλωση
προσφύγων από χώρες δορυφόροι της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που πραγματοποιήθηκε
το 1986 σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Οτάβα, Αυστραλία, Στοκχόλμη, κα. και κορυφώθηκε
το 1989 όταν δύο εκατομμύρια άνθρωποι σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα 675.5
χιλιόμετρων μεταξύ Εσθονίας, Λετονίας, Λιθουανίας για να διαμαρτυρηθούν για την
σοβιετική κατοχή και να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους. Επτά μήνες αργότερα
η Λιθουανία πρώτη διακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη σοβιετική επιρροή. Η
Εσθονία το προσπάθησε από το 1988 και το κατόρθωσε το 1991.
3. Η 23η Αυγούστου επιλέχθηκε καθώς είναι η μέρα που υπεγράφη το
Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ, δηλαδή το σύμφωνο μη επίθεσης μεταξύ Σταλινικής
Ρωσίας και Χιτλερικής Γερμανίας, το 1939. To σύμφωνο αυτό εμπεριείχε και το
«μυστικό πρωτόκολλο», που αποκαλύπτεται το 1945, σύμφωνα με τον οποίο Ρουμανία,
Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία και Φινλανδία διαμοιράζονται μεταξύ
Γερμανικής και Σοβιετικής επιρροής. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον διαμελισμό
της Πολωνίας και την υπαγωγή της Φινλανδίας, Λετονίας, Λιθουανίας και Εσθονίας
στη σοβιετική επιρροή, όπως και η Βεσσαραβία της Ρουμανίας. Δύο μέρες μετά η
Βρετανία υπογράφει σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας με την Πολωνία. Ο Χίτλερ εισβάλει
στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1939 Βρετανία και
Γαλλία κηρύσσουν τον πόλεμο στην Γερμανία. Οι Times θα αποκαλέσουν αργότερα το
Σύμφωνο αυτό «Communazi pact».
4. Η Εσθονία βρίσκεται υπό σοβιετική κατοχή από το 1940 έως το 1991.
Την προσάρτηση της Εσθονίας από την Σοβιετική Ένωση την αναγνωρίζει μόνο η
ναζιστική Γερμανία. Χιλιάδες Εσθονοί εξορίζονται στη Σιβηρία ή σαπίζουν στα
Γκουλάγκ και χιλιάδες άλλοι εκτελούνται με εντολή της σταλινικής Ρωσίας όταν η
ναζιστική Γερμανία κατέλαβε την Εσθονία.
Επιστροφή στο τώρα. Η Εσθονία φέτος έχει την προεδρία του Συμβουλίου
της ΕΕ. Οι εκδηλώσεις για την Ευρωπαϊκή
Ημέρα μνήμης των θυμάτων του κομμουνισμού και του ναζισμού, πραγματοποιούνται στο
πλαίσιο της εσθονικής προεδρίας. Σύμφωνα
με το πρόγραμμα που ξεκινάει στις 11 το
πρωί και ολοκληρώνεται στις 6 το απόγευμα, οργανώνονται διάφορες εκδηλώσεις μία από τις οποίες έχει ως τίτλο
«Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα
κομμουνιστικά καθεστώτα».
Πέρσι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας της 23ης Αυγούστου η Σλοβακία
εστίασε στον εξτρεμισμό και τον ολοκληρωτισμό (τραπέζι 1: Radicalisation on the
rise in Europe, τραπέζι 2: Justice and Coming to Terms with Totalitarian
Regimes
Crimes from the Criminal Law Perspective). Φέτος η Εσθονία επιλέγει να
μιλήσει για τον Κομμουνισμό. Εκεί είναι οι πληγές της, εκεί και οι σιωπές της.
Δεν ήξεραν πως έπρεπε να ζητήσουν τη γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ για αυτό.
Δεν απελευθερώθηκε η Εσθονία από τα 50 χρόνια σοβιετικής κατοχής για να
εμφανιστεί ξαφνικά μια κυβέρνηση ευρωπαϊκής χώρας να την επιπλήξει που δεν
αναγνωρίζει τα «δεκάδες ιδεολογικά ρεύματα» που γεννήθηκαν «μέσα σε
κομμουνιστικό καθεστώς». Και αλήθεια αυτά τα ιδεολογικά ρεύματα ήταν υπέρ της
σοβιετικής δικτατορίας ή μήπως ήταν κατά; Η Άνοιξη της Πράγας ήταν για να
γιορτάσουν τον Στάλιν ή μήπως για να απελευθερωθούν από τη σοβιετική επιβολή ;
Άλλωστε η Άνοιξη κατεστάλη από τα τανκς
του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Στα συμπεράσματα τώρα. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αντιδικεί με την εσθονική
προεδρία και στην πραγματικότητα συγκρούεται με την Ε.Ε. μια και θα είναι η
μόνη χώρα που δεν θα εκπροσωπείται;
Όχι, δεν εμφορούνται από καμία ιδεοληψία οι υπουργοί της κυβέρνησης
Συριζανελ, αλλά μόνο από καθαρό κυνισμό. Δεν πρόκειται για το γαλάτικο χωριό
που ξέμεινε να θαυμάζει ανιστόρητα τον Στάλιν. Μικροκομματικά παιχνίδια
εξουσίας κάνουν με μόνο στόχο τη διατήρησή της. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν
διστάζει να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο με ένα κράτος – μέλος της ΕΕ και
της ευρωζώνης, αλλά ενδεχομένως με την ίδια την ΕΕ καθώς το περίφημο συνέδριο
πραγματοποιείται στο πλαίσιο των εργασιών της εσθονικής προεδρίας του
Συμβουλίου της ΕΕ, μόνο και μόνο για να στείλει ένα μήνυμα στο εσωτερικό της
χώρας και κυρίως στο εσωτερικό του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι μπορεί να
υπογράφουν μνημόνια αλλά είναι κατά βάθος αριστεροί «ιδεολόγοι» με «ηθικό»
πλεονέκτημα. Τίποτα δεν τους σταματά. Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Κι ας
καταλάβουμε ότι βρίσκουν και τα κάνουν. Διότι σε όλο το πολιτικό φάσμα
ακούστηκαν τα «ναι μεν, αλλά». Ευτυχώς όμως, όπως λέει και το σχετικό ψήφισμα
του ευρωκοινοβουλίου «κανένας πολιτικός
φορέας και κανένα πολιτικό κόμμα δεν έχουν το μονοπώλιο στην ερμηνεία της
ιστορίας».
Όσο για την κα Γιαννακάκη, την Γενική Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων, που αποκάλεσε τους Εσθονούς «φιλοναζί», θα μπορούσαμε με ασφάλεια
να υποθέσουμε πως αν το μάθει αυτό κάποιος Εσθονός πολίτης θα κουνήσει το
κεφάλι του λέγονται: «ναι, ναι χρόνια το ακούμε αυτό, από τότε που μας
εκτελούσαν οι σοβιετικοί με την κατηγορία του φιλοναζισμού». Κι ο Τρότσκι
άλλωστε ως φιλοναζί διώκονταν.
