Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Χούντα; Ποια χούντα; Υποσχέσεις; Ποιες υποσχέσεις;

«Εμένα δεν με έχετε ακούσει ποτέ να μιλήσω για χούντα ούτε τα στελέχη μας μιλάνε για χούντα. Δεν συγκρίνουμε εμείς μια περίοδο κατάλυσης κάθε ελευθερίας με μια περίοδο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι επικίνδυνο κανείς να το κάνει. Όμως περιγράφουμε αυτή την περίοδο ως μια ιδιότυπη περίοδο»είπε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέντευξή του στη...
ΔΕΘ, δίχως να ερυθριά. 
 
Κι είναι η αμήχανη στιγμή που ο άλλος σου λέει με απόλυτη φυσικότητα ένα κατάφωρο ψέμα που έχει ορατές και οδυνηρές επιπτώσεις στη ζωή σου, κι εσύ δεν μπορείς να απαντήσεις, διότι τι να πρωτοπείς;

Να πεις πως όλος ο λόγος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο ότι «καθημερινά συντελείται πραξικόπημα», πως έχουμε μια«κοινοβουλευτική χούντα», μια «κυβέρνηση δοσίλογων» η οποία «πρέπει να ανατραπεί με τους λαϊκούς αγώνες»; 
 
Να πεις πως τότε, το καλοκαίρι του 2011 με το «κίνημα των Αγανακτισμένων» ο Αλέξης Τσίπρας κατέβαζε κόσμο στο δρόμο με το, εκτός των άλλων, ανιστόρητο σύνθημα:  «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία- Η χούντα δεν τελείωσε το ’73, εμείς θα την κηδέψουμε σε τούτη την πλατεία»;
 
Ή μήπως να αναφερθείς σε κάποιες ενδεικτικές δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ: 
 
Στάθης Παναγούλης: Έχουμε κοινοβουλευτική χούντα.(24/7/2013, Βουλή)
 
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Η κυβέρνηση μετατρέπει την κοινοβουλευτική δημοκρατία, σε μια κοινοβουλευτική χούντα (5/2/2013, δήλωση στον Πειραιά)
 
Πάνος Σκουρλέτης: Αυτοί δεν θα κάνουν εκλογές, θέλουν να εξαντλήσουν την επταετία.(9/2/2012, tweet)
 
Δημήτρης Στρατούλης: Είναι δημοκρατία αυτή; Είσαστε κοινοβουλευτική χούντα. (5/2/ 2013, ΑΝΤ1)
 
Και για να μην ανατρέξουμε στα παλιά - όπως στη συνέντευξη του κ. Τσίπρα στον Γ. Αυτιά, τον Οκτώβριο του 2011 στην οποία ανέλυε τις ομοιότητες της κυβέρνησης με αυτή της χούντας των συνταγματαρχών - μόλις την περασμένη Παρασκευή στην ανοιχτή ομιλία του στη ΔΕΘ, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας παρομοίασε την κυβέρνηση με αυτή του δικτάτορα Πινοσέτ! 
 
Περιττές οι υπενθυμίσεις, σαφώς. Οι πολίτες έχουν κοντή μνήμη αλλά όχι δα και τόση. 
 
Κι όλα αυτά μπορεί να μην ήταν δα και τόσο σημαντικά αν δεν είχαν τόσο τρομακτικές συνέπειες στη ζωή μας: το 15% της Χρυσής Αυγής. Διότι από το  καλοκαίρι του 2011 επαναλαμβάνουμε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε δυνατό τρόπο πως όλη αυτή η ρητορική περί χούντας και πραξικοπημάτων, εκφασίζει την κοινωνία, αμβλύνει την ιστορική μνήμη ως προς το τι ήταν η χούντα, και άρα, ανοίγει το δρόμο για την επέλαση των πραγματικών νοσταλγών της χούντας και του νεοναζισμού.  Κι αυτό δεν είναι η θεωρία των ακρών.
 
Ας μείνουμε όμως στη θετική όψη της τελευταία δήλωσης του κ. Τσίπρα, ότι ποτέ δεν αναφέρθηκε σε χούντα, κι ας τη διαβάσουμε ως δημόσια συγγνώμη για τα όσα έχει πει στο παρελθόν ελπίζοντας πως δεν θα τα ξανακούσουμε.Φεύ! 
 
Όμως υπάρχει κάτι άλλο που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Η ευκολία με την οποία ο αρχηγός της αντιπολίτευσης λέει και ξε-λέει, τάζει και ξε-τάζει, συνεπής ως προς την επιλογή του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. 
 
Είναι αυτό το «κλείσιμο του ματιού», όπως έχει πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκτός από ανήθικο είναι και εθνικά επικίνδυνο. Αυτό που κάνει τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει σήμερα «θα κάνουμε μονομερή αναστολή πληρωμών», «θα ακυρώσουμε τα μνημόνια», θα «επαναφέρουμε μισθούς και συντάξεις στα επίπεδα του 2009», θα «προσλάβουμε στο δημόσιο» κοκ γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως αν κοροϊδέψει το λαό έτσι και πάρει εξουσία, μετά θα πει «όχι, τώρα δεν μπορεί να γίνει αυτό, τώρα ακολουθώ τη γραμμή που ακολουθούσε η προηγούμενη Κυβέρνηση» που αναγκάστηκε δηλαδή να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ για να αποφύγει η χώρα τα χειρότερα και προσχώρησε και η ΝΔ στη συνέχεια. 
 
Αυτό είναι και πολιτικά ανήθικο και εθνικά επικίνδυνο. Διότι και θα έχει εκτροχιαστεί η χώρα στην τελευταία στροφή της εξόδου από την κρίση αλλά και θα έχουμε επαναλάβει τα ολέθρια λάθη του παρελθόντος.

Το έχουμε πει πολλές φορές, αν στην πατρίδα μας επικρατούσε πολιτική συναίνεση, αυτή τη στιγμή θα είχαμε ήδη βγει από την οικονομική κρίση.
 

Όπως έχει πει ο Β. Βενιζέλος, «το μόνο νέο που υπάρχει στην πραγματικότητα στη χώρα μας, είναι ότι κάποιοι λένε την αλήθεια στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. Είναι κρίμα να οικοδομούμε το μέλλον της χώρας με τα πιο παλιά υλικά.»