Τα σημεία των καιρών ουρλιάζουν και κάνουμε πως
δεν βλέπουμε.
Δεν βλέπουμε αλήθεια ποια ατζέντα ξεδιπλώνει ο
ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; - διότι πλέον μιλάμε για ένα υποκείμενο: ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτό το
εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα.
Δεν βλέπουμε πως πάλι με την ίδια διγλωσσία
οδηγούν τη χώρα στο οικονομικό αδιέξοδο ενώ ταυτοχρόνως σφυρηλατούν το
συλλογικό ασυνείδητο των πολιτών ωθώντας τους στην αυτόβουλη επιλογή της
δραχμής; Όχι ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει σκοπό να επιβάλλει το Grexit, δίχως ισχυρή «αυταπατώμενη»
λαϊκή νομιμοποίηση. Καθόλου δεν έχει σκοπό να βρεθεί στα δύσκολα διλήμματα του
καλοκαιριού του 2015. Ο στόχος του είναι το Grexit, η δήθεν δραχμή - αν το
επιλέξει κι όταν το επιλέξει η κυβέρνηση - να έρθει ως λαϊκή απαίτηση την οποία
θα «αναγκαστεί» να ικανοποιήσει για το «καλό» μας.
Από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα, συχνά πυκνά
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, φέρνουν στο δημόσιο διάλογο την επιλογή της δραχμής. Από
το «δεν θέλω τα κάλαντα του ευρώ, θέλω τα
άλλα τα παραδοσιακά» του κ. Πρωθυπουργού μέχρι το «ας συζητήσουμε για τη δραχμή, μην τη δαιμονοποιούμε, η Ελλάδα επί
δραχμής μεγαλούργησε» του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ. Και την
επομένη μέρα, μετά την ημι-διάψευση του κ. Ξυδάκη, εφημερίδα φίλα προσκείμενη
στον ΣΥΡΙΖΑ οργανώνει διαδικτυακή δημοσκόπηση που ρωτά αυτό ακριβώς που είπε ο
κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος: «Υπάρχει ανάγκη να ανοίξει ο διάλογος στο ελληνικό
κοινοβούλιο και στη κοινωνία σχετικά με το νόμισμα της χώρας;». Οι απαντήσεις; Συντριπτικά υπέρ
του να ανοίξει ο καταστροφικός αυτός διάλογος!
Παρά τα «είπα – ξείπα», τα «δεν εννοούσα αυτό», και τα «δεν συμφωνώ
εγώ» το μήνυμα περνάει. Υποδόρια. Εισέρχεται αθόρυβα στη σκέψη του πολίτη ως
πιθανότητα που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούνταν αδιανόητη. Και σε συνδυασμό με
την αξιολόγηση που ποτέ δεν κλείνει και τα νέα εξωφρενικά μέτρα που διαρρέονται
ως απαιτήσεις των «κακών», ο νους του πολίτη στρέφεται προς το απονενοημένο.
«Αφού τα δοκιμάσαμε όλα και απέτυχαν, γιατί να μην δοκιμάσουμε τη δραχμή»
σκέφτονται αρκετοί συμπληρώνοντάς το με το γνωστό «πόσο χειρότερα μπορεί να
πάνε τα πράγματα;». Ήδη ένας στους τρεις, σύμφωνα με την Metron Analysis, τάσσεται
υπέρ της δραχμής φανερά. Πόσοι άραγε να είναι οι συμπολίτες μας που απλά το
σκέφτονται σιωπηλά;
Κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σιγά σιγά μα μεθοδικά,
δημιουργεί το νέο υποκείμενο: τον κουρασμένο Έλληνα από μια κρίση που δεν λέει
να τελειώσει, και επιλέγει υπνοβατώντας το «Kούγκι».
Και την ώρα που τα πολιτικά κόμματα ασχολούνται
με κατάρτιση λιστών για εκλογές και επιδίδονται σε πολιτική επικοινωνία παλιού
τύπου, ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άλλα απεργάζεται.
Κάπως
έτσι ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εμφανίζεται να κρατάει και τις δυο επιλογές στα χέρια του: εμφανίζεται και ως ο
«εγγυητής» της ευρωπαϊκής πορείας της
χώρας εντός ευρώ με κάθε κόστος – πως το είπε προχθές στη Βουλή δίχως να
αντιδράσει κανείς; «Εμείς αποδείξαμε το
αίσθημα ευθύνης που έχουμε απέναντι στον ελληνικό λαό και την ευρωπαϊκή μας
επιλογή με μεγάλο κόστος, όταν κληθήκαμε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις» -
αλλά και ως αυτός που θα ικανοποιήσει το αίτημα του λαού για «απελευθέρωση» και
Grexit. Τα πάντα όλα. Όπως και παλιότερα: και νεομνημονιακός και
αντιμνημονιακός. Μόνο που ο δρόμος αυτός του τα «πάντα όλα» οδηγεί σε μη
ομαλές εξελίξεις καθώς και δεν
διαπραγματεύονται με αποτέλεσμα να έρχονται διαρκώς μέτρα αλλά και ο
αντιευρωπαϊσμός φουντώνει. Κι όλα αυτά σε ένα ζοφερό διεθνές περιβάλλον.
Δύο χρόνια τώρα είναι σαφές και στους πιο
καλόπιστους πως δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ομαλής διακυβέρνησης με
πολιτικό κόστος και σαφές εθνικό σχέδιο. Η μπαχαλοποίηση του
τόπου μας, η ζουγκλοποίηση της Ελλάδας είναι μονόδρομος για να κρατηθούν στην
εξουσία. Και το αυτό πράττουν.
Τι μορφή θα έχει; Θα δούμε. Ή μάλλον θα δούνε.
Θα είναι δημοψήφισμα ή εκλογές; Θα το σκεφτούν. Σε κάθε περίπτωση το δίλημμα
που θα τεθεί θα είναι το ίδιο. Και θα είναι καταστροφικό για τον τόπο, για τις
ζωές μας, για τις επόμενες γενιές. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να το επιτρέψουμε
αυτό.
Η
αντίδραση πρέπει να εκδηλωθεί καθαρά.
Εγκαίρως.
Τώρα πριν να είναι αργά. Σταματήστε τον.
* Δημοσιεύεται στο Capital
