Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κ. Δραγασάκης είναι πονηρός. Ο
κ. Δραγασάκης δεν μίλησε όπως ο Πρωθυπουργός ή το alter ego του ο κ. Παππάς,
που με χαρά μαθαίνουμε πως τελείωσε η περίοδος τιμωρίας και επανέκαμψε, για το
τέλος της λιτότητας, πανηγυρίζοντας ψευδόμενοι ως συνήθως για τα αποτελέσματα
του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Ο κ. Δραγασάκης μίλησε για τη νέα «φάση»
στην οποία εισερχόμαστε, τη φάση της «μετά λιτότητας» όπως την αποκάλεσε.
Η «μετά – λιτότητα» υποθέτω ότι εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της
«μετά – αλήθειας» (post truth ). Όπου «μετά – αλήθεια», η λέξη που θεωρήθηκε ως
η λέξη της χρονιάς, δεν είναι ακριβώς ψέμα, είναι μια διαφορετική πρόσληψη της
αλήθειας, είναι η δική μου αλήθεια, εν προκειμένω της εθνικολαϊκιστικής
κυβερνήσεως η αλήθεια. Είναι μια αντιστροφή της πραγματικότητας βασιζόμενη σε
προκαταλήψεις, πεποιθήσεις, θεωρίες συνωμοσίας και σε ότι ευφραίνει το λαό και
δίνει δυνατότητα στην κυβέρνηση για να κερδίσει λίγο χρόνο.
Τι είναι λοιπόν η «μετά- λιτότητα»; Η φάση της «μετά – λιτότητας» δεν
είναι φυσικά η περίοδος που τελειώνει η λιτότητα και βγαίνουμε από την κρίση.
Πώς θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο ο δήθεν μετριοπαθής κ. Δραγασάκης μετά από
αυτή τη συμφωνία που δεν είναι παρά η επανάληψη της συμφωνίας της 20ης
Φεβρουαρίου 2015 και το μόνο που υπόσχεται είναι η επανάληψη της φάρσας του
καλοκαιριού του 2015 με ακόμα πιο οδυνηρά αποτελέσματα για τον τόπο μας. Επιλέγει λοιπόν να πει πως εισερχόμαστε στη
φάση της «μετά – λιτότητας», εξηγώντας πως «αντί να πάρουμε νέα μέτρα λιτότητας η συμφωνία προβλέπει ότι θα ληφθούν μέτρα τα οποία θα
εξισορροπηθούν με άλλα μέτρα έτσι ώστε το δημοσιονομικό αποτέλεσμα να είναι
μηδέν». Όπου το μηδενικό ή ουδέτερο δημοσιονομικό δεν αφορά τον πολίτη και το
διαθέσιμο εισόδημά του που βαίνει μειούμενο, αλλά το συνολικό δημοσιονομικό
αποτέλεσμα. Με δεδομένο το στόχο ενός υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος ( 3,5 %
του ΑΕΠ για τη πρώτη φάση) και εφόσον αυτό
επιτευχθεί.
Είναι άρα μια αποφατική λιτότητα. Και είναι και δεν είναι. Και δεν παίρνεις μέτρα και λαμβάνεις μέτρα, για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις του αντιπροέδρου
της κυβερνήσεως.
Και κάπως έτσι στη «μετά – αλήθεια» της εθνικολαϊκιστικής κυβέρνησης,
μπορεί ο κ. Τσακαλώτος να μιλά για δέσμευση των εταίρων για ελάφρυνση του
χρέους, ο κ Σπίρτζης να τάζει 14η σύνταξη, ο κ. Τζανακόπουλος να εξηγεί πως δεν
θα πάρουν ούτε ένα ευρώ μέτρα, o κ. Μαντάς να λέει πως θα βγούμε στις αγορές
και ο κ. Μηταφίδης να περιγράφει την Βενεζουέλα ως παράδεισο.
Δουλευόμαστε; Προφανώς. Καιρό δε τώρα. Και συγκεκριμένα οι εταίροι
δουλεύουν τον Τσίπρα και ο ίδιος δουλεύει την κοινοβουλευτική ομάδα του και τον
ελληνικό λαό. Διότι το μόνο που συμφωνήθηκε στο Eurogroup είναι η παράταση της
εκκρεμότητας ώσπου η χώρα να αντιμετωπίσει και πάλι δραματικά διλήμματα. Έτσι
και οι εταίροι έχουν το κεφάλι τους ήσυχο για να αντιμετωπίσουν τις επερχόμενες
εκλογικές αναμετρήσεις στις χώρες τους, και ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κερδίζει χρόνο για να
δημιουργήσει το νέο μέτωπο, τη νέα κοινωνική ομάδα που θα τον ακολουθήσει στο
δίλημμα που θα θέσει, όταν το θέσει, με όποια μορφή το θέσει. Διότι όπως είπε
και το ίνδαλμα του Τσίπρα, ο Μαδούρο σε πρόσφατη ομιλία
του «δεν γνωρίζω πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά όταν πάμε ξανά σε μια εκλογική
αναμέτρηση, πρέπει πρώτα να έχουμε εξασφαλίσει τη νίκη μας».
Η μετά- αλήθεια και τα παράγωγά της είναι ένα ενδιαφέρον επικοινωνιακό κόλπο
προπαγάνδας με κοντά ποδάρια όμως. Η πραγματικότητα είναι εδώ, είναι σκληρή και
θα γίνει αμείλικτη αν δεν τους σταματήσουμε.
* Το άρθρο δημοσιεύεται στο Capital.gr
