[ Ο ένας αριστερός από κούνια. Ο άλλος πυλώνας του
εκσυγχρονισμού. Κι όμως και οι δύο εμφορούνται από τις ίδιες αξίες. Ποιες; Μα
του Αλέξη Τσίπρα, φυσικά.]
Δεν είναι πρώτη φορά που ο κ. Μουζέλης τοποθετείται υπέρ της
συνεργασίας Δημοκρατικής Συμπαράταξης – ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως η πρώτη φορά που το
θέτει διλημματικά: Δημοκρατία με
συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΔΗΣΥ ή ημι-δημοκρατία! Ποιός το περίμενε ότι ο πάλαι
ποτέ βασικός εκφραστής του εκσυγχρονισμού και των πολιτικών του Κ. Σημίτη, θα
έφτανε στο σημείο να μιλήσει με όρους «Τσίπρας ή τανκς» (εντάξει, ας μην
υπερβάλλω.. ημι-τάνκς).
Στο άρθρο του στα ΝΕΑ του Σαββάτου (8/4/2017), με τον τίτλο «Το τείχος
που πρέπει να κατεδαφιστεί», ο κ. Μουζέλης μεταξύ άλλων υποστηρίζει ότι ο
αντιπολιτευτικός λόγος προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αποκαλεί
«τείχος/ρήγμα», δεν βοηθάει τα εθνικά συμφέροντα και τον παραπέρα
εκδημοκρατισμό της χώρας! («Το
ρήγμα/τείχος μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των κομμάτων του λεγόμενου «δημοκρατικού
τόξου» δεν βοηθάει ούτε τα εθνικά συμφέροντα ούτε τον παραπέρα εκδημοκρατισμό
της χώρας.») Καταλύει δηλαδή, δίχως να το καταλαβαίνει ίσως, τον βασικό
πυλώνα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την αντιπολίτευση.
Υποστηρίζει επίσης ότι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φέρει αντιλαϊκά μέτρα,
εξηγώντας πως ουδείς άλλος θα μπορούσε λόγω των πολύ έντονων λαϊκών αντιδράσεων
που θα προκαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση. («Έχοντας δεχτεί το τρίτο Μνημόνιο, επιδίωξε με αμφιθυμία μεν αλλά και
επιμονή να φέρει εις πέρας ένα εξαιρετικά αντιλαϊκό Μνημόνιο που ήταν ανάγκη να
δεχτούμε για να αποφύγουμε το Grexit. Ενα Μνημόνιο που μια συντηρητική
κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, θα δυσκολευόταν πολύ περισσότερο να
ακολουθήσει – λόγω των πολύ πιο έντονων λαϊκών αντιδράσεων»). Παραβλέποντας
ο κ. Μουζέλης σκοπίμως την ολέθρια πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που οδήγησε στην
επιστροφή της απειλής του Grexit και δημιούργησε την ανάγκη για τρίτο/ τέταρτο
μνημόνιο και αντιλαϊκά μέτρα, νομιμοποιεί ή μάλλον κανονικοποιεί τον εμπαιγμό
του ΣΥΡΙΖΑ προς τους πολίτες. Του ΣΥΡΙΖΑ που ως αντιπολίτευση τα έκανε όλα γης
μαδιάμ, ενώ ως κυβέρνηση όχι μόνο ψηφίζει μνημόνια αλλά και δημιουργεί την
ανάγκη να υπάρξουν αυτά.
Επιπλέον, ο κ. Μουζέλης, κατασκευάζει ένα λογικά παράδοξο σχήμα σύμφωνα
με το οποίο, το γεγονός της δέσμευσης της χώρας με τρίτο και τέταρτο μνημόνιο
είναι απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχες κατά της νεοφιλελεύθερης λιτότητας και
υπέρ της ομοσπονδιακής Ευρωπαϊκής Ένωσης ! («Στοχεύει,
όπως και τα υπόλοιπα κόμματα της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς, στο
πέρασμα από τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα σε μια δημοκρατική, φεντεραλιστική
ευρωπαϊκή κοινότητα, βασισμένη όχι μόνο στον ανταγωνισμό αλλά και στην
αλληλεγγύη»)
Ο κ. Μουζέλης συμπερασματικά θεωρεί πως όλα είναι καλώς καμωμένα από
την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όπως μας διαβεβαιώνει «δεν πρόδωσε τις αριστερές αξίες» κι αν δεν έγιναν όλα εντελώς
σωστά οφείλεται στα πεπραγμένα των προηγούμενων! Φτάνει δε στο σημείο να πει
ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κληρονόμησε ένα τεράστιο
δημόσιο χρέος», λησμονώντας προφανώς το γεγονός του πρωτοφανούς στην
παγκόσμια ιστορία κουρέματος και αναδιάρθρωσης του χρέους το 2012, καθώς και το
ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δια μέσου του κ. Κουβέλη έριξε την προηγούμενη κυβέρνηση ακριβώς
τη στιγμή που μέσω της προληπτικής πιστωτικής γραμμής έβγαινε από το μνημόνιο.
Το μόνο μεμπτό στον ΣΥΡΙΖΑ κατά τον κ Μουζέλη, είναι η «ανίερη», όπως την αποκαλεί, συμμαχία με
τους ΑΝΕΛ. Αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα καθώς υπάρχει λύση, σύμφωνα με τον
κ. Μουζέλη, κι αυτή είναι η «απομάκρυνση
των ΑΝΕΛ και η συνεργασία με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη»! Και όπως μας
ενημερώνει προς αυτό τον σκοπό εργάζονται ο Ν. Φίλης αλλά και ο Γ. Παπανδρέου.
Απλά πράγματα. Φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος και αμέσως καλύτερα!
Κύριο επιχείρημα για να υποστηρίξει αυτή τη συλλογιστική ο κ. Μουζέλης,
είναι ότι αν δεν συνεργαστεί η Δημοκρατική Παράταξη με το ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε
πολιτειακό πρόβλημα! Η δημοκρατία μας θα γίνει ημι- δημοκρατία. Ιδού το δίλημμα
λοιπόν: ή Τσίπρας ή ημι-τανκς.
Πάντως για να γίνει ακόμα πιο δελεαστική η πρόταση ... προσφέρει και 7
κυβερνητικές θέσεις ( δυο υπουργών και πέντε υφυπουργών ) στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, διότι προφανώς
αγώνας για τη Δημοκρατία δίχως υπουργιλίκη δεν λέει. («Αν υπήρχε μια τέτοια συμμαχία, τουλάχιστον οι 7 υπουργικές θέσεις των
ΑΝΕΛ θα τις χειρίζονταν η Κεντροαριστερά». )
Τι έπαθε κ. Μουζέλης, θα αναρωτιούνται πολλοί. Τίποτα το ιδιαίτερο.
Απλώς προσπαθεί απεγνωσμένα να δικαιώσει την επιλογή του να συνταχθεί με το
ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή δεν μπορεί να πει ένα απλό «έκανα λάθος», κάνει το λάθος του
πολιτική πλατφόρμα και εθνικό αφήγημα. Έτσι για να μην νιώθει μόνος. Θα βρει
ακροατές και συνοδοιπόρους στο λάθος του; Η ορθολογική απάντηση είναι κάθετα
αρνητική. Αλλά κινούνται όλοι με γνώμονα τον ορθό λόγο και το εθνικό συμφέρον;
Θα δείξει.
Τώρα ως προς τον τίτλο, τι συνδέει τον κ. Μουζέλη και με τον κ.
Κουβέλη; Μια λέξη. Η λέξη «κατάντια».
* Το άρθρο δημοσιεύεται στο Capital.gr
